Illegally Obsessed

Chapter 4: Begin

Chapter 4: Begin

MICHIGO HELA RIVAS

HINDI ko makalimutan ang t***k ng puso naming dalawa ng mga panahon na 'yon. At that moment, I set a goal in my mind, he's going to be mine. Alam kong may dahilan kung bakit tumibok ng ganoon kalakas ang puso niya ng magtagpo kami. Alam ko na 'di lang ako basta isang estudyante na nagkagusto sa kaniya. Pumasok ako sa banyo at inilabas ang make up kit ko sa bag. Tiningnan ko ang mukha ko sa salamin, bahagyang nakakalat ang aking liptint sa labi. Napangisi ako ng mapagtanto ko ang nangyari kanina.

Alam kong parehas kami ng nararamdaman sa isa't- isa. The way his heart beat as our lips fought against each other. Alam ko... Alam kong gusto niya rin ako. Alam kong nagkaroon kami ng koneksyon sa isa't- isa.

Nire-touch ko ang aking liptint at inayos ang pagkakapahid nito gamit ang aking daliri.

"Sir..."

"Ms. Rivas, this is wrong." Sinubukan n'yang umahon pero hinawakan ko ang kaniyang mukha. Nadinig ko ang muling pagtibok ng kaniyang puso. Napakalakas nito. 

"Ano namang mali dito? Sir, nadidinig mo ba parehas na malakas ang t***k ng ating mga puso?" tanong ko sa kaniya. Bumaba ang daliri ko sa kaniyang labi, "At sa tingin ko parehas rin na gusto ng puso natin ang nangyayari ngayon."

"Ms. Rivas, kakalimutan ko ang mga nangyari ngayon. Just please, stop do--" natigil siya ng saglit ko s'yang halikan sa kaniyang labi. Nagpumiglas siya sa aming halik pero pinilit ko hanggang sa bumigay na siya ng tuluyan. Our lips fought for dominance hanggang siya na mismo ang mag-lead ng aming halikan.

Iginapang ko ang kamay ko sa kaniyang polo at paunti- unti kong in-unbutton ito. Tumambad sa akin ang panglalaki n'yang dibdib. Ibinaba ko ang halik ko sa kaniyang leeg. "Ms. Rivas..." bulong n'ya sa aking pangalan.

"Sir... am I doing this well?" I asked him.

"No... Ms. Rivas, stop..." He breathed. Kinuha ko ang kamay niya at pinahawak 'yon sa aking dibdib. "Hindi... Ms. Rivas... mali..."

"Ms. Rivas!" sita niya sa akin at saka siya bumitaw sa aming halik. Magsasalita sana siya pero hinawakan ko ang labi niya. "Ms. Rivas, Im sorry. This shouldn't happen."

 "Bakit ka nagso-sorry kung nagustuhan mo naman? Sir. Xavier, alam kong alam mo ang nangyayari ngayon. You also want this, don't you?" Sabi ko sa kaniya. Napailing siya sa akin at bigla siyang tumayo.

"Hindi, Ms. Rivas... hindi ko ginusto o nagustuhan ang mga ito. Hindi nangyari 'to. Hindi tayo naghalikan at mas lalong 'di ko ginusto 'to." Sabi niya sa akin at saka n'ya ako tinalikuran. Pinanood ko siyang balisa na maglakad palayo sa akin habang inaayos ang kaniyang polo.

Habang naglalakad siya ay napangiti ako, "Akin ka na, Xavier Baron Dela Cuesta."

Napangisi ako habang nagpapahid ng tint sa labi ko. Hindi ko alam kung anong pumasok sa utak ko at binura ko ang tint gamit ang wet wipes at kinuha ko ang kulay pula na lipstick sa aking make up kit. Binuksan ko ito at dahan- dahan na pinahid sa aking labi.

Napatingin ako sa aking uniporme at binuksan ko ang dalawang butones nito at saka nilugay ang buhok ko. Napakagat ako ng labi ko ng tila ba nagbago ang aking itsura. "Xavier, sisiguraduhin kong magiging akin ka."

Paglabas ko ng CR ay nakita ko si Andrei na nasa labas at naglalakad naman papunta sa kabilang klase si Sir. Xav, lumapit sa akin si Andrei na 'di pa niya ginagawa kahit na kailan. I turned my gaze to Sir. Xav and I saw him looking at me.

"Michi..." Andrei called me.

"Bakit?" I asked pero ang attensyon ko ay na kay Sir. Xavier. "Michigo, it seems like you're becoming more beautiful each day." Giit niya sa akin.

***

LAHAT ay busy sa classroom, may exam kasi kami sa Rizal Studies matapos ng World Literature class namin. Habang lahat ay nag-aaral at nagtatanungan, ako naman ay nakatingin sa orasan kung at binabantayan ang pagpasok ng ala-una y media ng hapon. Mamaya- maya ay makikita ko siya. Mamaya- maya ay magtatagpo ang aming mga mata. Alam kong ilang araw na niya akong sinusubukang iwasan, ilang araw na niyang 'di pinapansin ang mga tingin ko sa kaniya.

Pero alam kong 'di niya ako agad na malilimutan.

Gagawin ko ang lahat para 'di niya ako makalimutan. Magugulat na lang siya na isang araw, ako na ang magiging mundo niya.

Hindi nagtagal ay pumasok siya ng classroom. Iba ang awra niya pagpasok, napaka seryoso niya at tila ba wala sa mood. Agad akong ngumiti ng magtagpo ang aming mga mata ngunit iniwasan niya ang tingin ko.

Pinagpatuloy n'ya ang klase na para bang 'di ako napapansin. He is smiling and laughing with the other students pero pagdating sa akin ay tila ba umiiwas siya. "I will give you 30 minutes to write an essay regarding our lesson. Kapag tapos na kayo you can pass it at maari na kayong lumabas for breaktime."

Binagalan ko ang pagsusulat ng essay, nang ako na lang ang natitira ay mahina akong napangiti. Napangisi ako, binuksan ko ang isang butones ng aking uniporme. "Please pass your paper, Ms. Rivas." Giit n'ya sa akin habang paunti- unti na siyang nagpapack ng kaniyang gamit.

 Kinuha ko ang papel ko at inabot 'yon sa akin. "Thank you." He said at isinilid niya ang papel ko sa kumpol ng papel kasama ng mga kaklase ko. "Nakalimutan mo na ba?" tanong ko sa kaniya. He stopped rummaging through his files and looked at me.

"Ang alin Ms. Rivas?" tanong n'ya sa akin. 

"Ms. Rivas!" pa-sita na ang tono ng boses niya. "Hindi ko lubos maisip na agad mong kinalimutan ang nangyari sa atin. Hindi ba't matagal mo ng gusto 'yon?" tanong ko sa kaniya.

"Michigo..." he breathed out my name. "Estudyante kita at guro mo ako. Mayro'ng limitasyon ang paghanga sa lahat ng bagay. Stop treating me like a man that you can have between your fingers. I am your teacher please remember that." Babala niya sa akin.

Napangisi ako. "Ikaw ang gusto ko at gusto mo rin ako." Giit ko sa kaniya sumampa ako sa lamesa at saka umupo sa harap n'ya. "Sir. Xavier, alam kong parehas tayo ng nararamdaman sa isa't- isa. Halikan mo ulit ako. Alam kong gusto mo akong halikan muli." Nakangisi kong alok sa kaniya. Inangat ko ang kamay ko sa kwelyo ng kaniyang kulay asul na polo. Pinalo niya ang kamay ko.

"Stop bothering me, Ms. Rivas. Tigilan mo na 'to kung hindi sasabihin ko sa guidance ang nagiging akto mo sa harap ko. I'll have you handled by the discipline unit."

"I want to be handled and disciplined by you instead." Napasabunot siya ng kamay niya sa kaniyang ulo. 

"Michigo Hela Rivas!" Inis niyang tawag sa akin. Kinuha ko ang pagkakataon na yon upang halikan siya muli. Nagulat siya sa ginawa ko at saka ako bahagyang tinulak dahilan upang maputol ang aming halik. 

Muli ko siyang sinubukan na halikan."Hindi tama 'to, Michigo Hela Rivas!" tawag n'ya sa akin.

"Hindi ka ba marunong umintindi ha? Hindi tama ang ginagawa mo. I am your teacher, Michigo!" singhal niya sa akin. "I will give you one last chance, Ms. Rivas. I'll let this slip away pero kapag inulit mo pa ang ganitong pakikitungo sa akin. I will not hesitate to report this to the school and your parents too." Babala niya sa akin at saka niya kinuha ang kaniyang gamit. Paalis na sana siya pero muli siyang tumingin sa akin.

Napangisi na lang ako. "I'm already creeping up to you, Sir. Xavier. Kaunti na lang mapapagtanto mo na mahal mo na ako. Alam kong tinatanggi mo lang ngayon. Alam kong ako na ang nasa puso mo." Natatawa kong bulong habang tinitingnan siya.

***

MALAKAS ang ulan  ngayong hapon. Nakatambay ako sa may parking area para sa mga teachers. Sinabi ko sa service ko na hindi ako sasabay ngayon dahil may practice kami pero ang totoo n'yan, hindi ko talaga dadaluhan ang scheduled namin na practice. Itinago ko ang payong ko sa aking bag at hinayaan ang sarili ko na mabasa ng ulan.

Hindi ako basta titigil, hinayaan ko na mangyari muna ang gustong mangyari ni Sir. Xavier, I avoided him and didn't talk to him at all. Ngi hindi ko siya tinitingnan man lang, hinayaan ko siyang mapagtanto na mahal rin niya ako.

Alam ko naman na nahihirapan lang siya dahil teacher siya at estudyante ako. Pero kung gusto ay may paraan, hahayaan ko siyang magustuhan ang ideya na ako ang babaeng mahal niya. Ako ang mahal niya at mahal ko rin siya. I will be his world and I will give him everything that can make him happy.

Alas- siyete y media ng gabi ay matatapos na ang huling klase ni Sir. Xavier, by 7:45 PM nandito na siya sa parking area. Tumingin ako sa aking orasan at sa paligid, ilang saglit na lang ay makikita ko na siya. Soon I saw him came inside his Red Ford Ecosport. Umalis naman na ako sa aking pwesto at pumunta sa lugar kung saan makikita niya. Wala ako sa mood na naglakad sa ulan. 

Beep! Beep!

Napangisi ako ng businahan niya ako. Nagpanggap akong 'di ko siya napapansin. "Ms. Rivas!" tawag niya sa akin.

Muli akong napangisi. "Ms. Rivas!" bumusina siya sa saglit at ilang saglit, tumigil ang sasakyan niya sa harap ko. He opened the window at tumingin siya sa akin. "Pauwi ka na ba?" tanong niya sa akin. 

Lihim muli akong napangiti. "Sana."

"May bagyo ngayon, why didn't you bother to bring an umbrella?" he asked me again. "Nakalimutan ko at ayoko rin." Sagot ko sa kaniya, napabuntong hininga siya. "Sumakay ka, ihahatid na lang kita. Mahihirapan kang makasakay kung magko-commute ka," sabi niya sa akin.

"Hindi ba't ayaw mong lumalapit ako sa'yo?"

"I told you stay within your limits. At saka inaalok kita ng ride dahil marami ng saradong daan." Dahilan niya sa akin. "Sumabay ka na sa akin. Ihahatid na kita."

Pinagdikit ko ang aking labi. "Hindi kasi ako uuwi, Sir. Kaya huwag mo na lang ako alukin ng ride. Gusto ko na lang maghanap ng matatambayan habang nasa bagyo. Sige po sir, babye na po." Paalam ko sa kaniya at muli akong naglakad.

Muli ay bumusina siya. "Ms. Rivas! Ihahatid na lang kita kung saan mo gusto pumunta. I just need to make sure that you are safe." 

"Ihahatid mo ako kahit saan?" tanong ko sa kaniya. Tumango siya sa akin, "Yes..." 

"Sige, sasama ako sa'yo." Giit ko at binuksan ko ang pintuan ng sasakyan. I sat at the passenger's seat at saka ko inayos ang sarili ko. I am soaking wet due to the rain at 'yon ang plano ko. Against my wet uniform is the black lingerie that I chose for this day. "Saan kita ihahatid?" tanong niya sa akin.

Muli akong napangisi. "Project 2, Quezon City. Block 16 Lot 5, Pajo street lampas Nangka." Giit ko sa kaniya. "Sinong pupuntahan mo doon? At saka bakit ayaw mong umuwi?" Si Ate Jela lang naman ang nasa bahay at mas gusto kitang kasama. That's the reason why. I rather sleep beside you until this rain finishes.

"Sa bahay ni Andrei, 'yung classmate ko." Sagot ko sa kaniya. "Andrei Herrera? What are you going to do there?" he asked me.

"He asked me to come over for some Netflix kasi wala ang parents niya sa bahay niya. Wala akong matambayan kaya pumayag ako." Nagkunot ang noo niya. No, Andrei didn't invite me at his home but I know that he have he idea that Andrei seemed to have liked me because of my transformation. I just decided to use that to have him, that's all.

"Hindi kita ihahatid sa bahay ng isang lalaki, Ms. Rivas. Rather give me your home address doon kita ihahatid."

"You promised to bring me to wherever I want." I said with a high tone. "Pero 'di kita ihahatid sa bahay ng isang lalaki na 'di makapagkatiwalaan, Ms. Rivas. When a guy invites you over Netflix alone, it means that he wants to shag you on the climax of the film. Now, give me your home address." Muli n'yang giit sa akin.

I crossed my arms. "Naka-Oo na ako sa kaniya. At ano bang pakialam mo kung may mangyari sa amin habang nanonood kami. We are dating in the first place."

"Dating? Dating pa lang naman kayo. Bakit kailangan pa Netflix mag-isa sa bahay?" tanong n'ya muli sa akin. "Wala akong ibang gustong puntahan pwera sa bahay ni Andrei. I don't want to go home."

"Why?"

"Wala si Papa at busy naman si Mama. I'm neglected at home, I don't want to stay at home who doesn't even appreciate me. I rather stay in the rain alone." Giit ko sa kaniya at saka ko siya tiningnan. "Ayoko lang na mapahamak ka, Ms. Rivas."

"Kung ayaw mo akong mapahamak o masaktan. It's either you will bring me to Andrei or dadalhin mo ako sa lugar kung saan alam mong ligtas. I just need a place to stay at night. A place where it is warm and welcoming." Sabi ko sa kaniya. Saglit siyang nag-isip at saka tiningnan ang telepono niya.

"May alam ka bang ligtas na lugar, sir?" tanong ko sa kaniya. Dahan- dahan siyang tumango. "I think I know a safe place. Just don't tell anyone that I will bring you there, okay?" he asked me. Tumango ako sa kaniya bilang sagot. Muli n'yang pinaandar ang sasakyan at saka lumiko siya sa isang highway.

Napangisi ako at pasimpleng piniga ang aking buhok at damit dahilan upang makuha ko ng bahagya ang attensyon niya.

 "After this night, you will realize how important am I to you, Sir. Xavier. Mapapagtanto mong mahal mo ako."