Chapter Eleven: #WhatDoYouMean

1658 Words

Lauren’s POV “Talagaaaa gags?!” “Oo nga sabi, e.” Pabiro kong inirapan si Julian. “Ang ganda mo, huh! Sobrang ganda mo!” Pabiro niya ring sinabunutan ang aking buhok tapos ay niyakap niya ako. “Omyyy! Ang swerte mo! Tinawag ka pa niyang “mahal ko”. Huhuhu, okay na gags. Malakas na ang kamandag mo. Napatunayan mo na iyon, pwede itigil mo na ito? Naaagaw mo na kasi sa amin si Professor eh!” Mangiyak-ngiyak pa si bakla habang niyayakap ako at sinasabi iyon. “Ano ka ba, Juliana. Baka trip lang ng Seth na iyon ang asarin ako. Ako naman, ASA RIN.” Dramatic na sabi ko. Tumawa naman si Julian at pinaghahampas ako. “Baliw kaaaa!” Sabi niya. “Aray ha! Maka-hampas ‘to! Hoy kalalaki mong tao!” Medyo napalakas ang sigaw ko. Naramdaman kong biglang natahimik ang buong paligid. Nagkakape kasi

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD