"Kain." Iniumang ni Yolly ang kutsarang may lamang lugaw sa bibig ko. Nakarating dito ang balitang na ospital ako. Kaya dali-dali itong nagtungo rito sa ospital. Siya ngayon ang umaasikaso sa akin dahil wala si mama at Theo.
"Wala akong gana, Yolly."
"Huwag kang umarte d'yan, Happiness. Tulungan mo ang sarili mo. Kung aarte ka ng ganyan ay mas gugustuhin ko pang sang-ayunan na lang din iyong suggestion ni Lily na gumanti ka na lang. Parang sa itsura mo ngayon ay gusto mo nang sukuan ang buhay mo."
"Okay lang ako." Walang kasigla-sigla ang tinig.
"No, you're not okay. Kumain ka o susungalngalin ko na iyang bibig mo?" sinamaan ko nang tingin si Yolly. "Kain na sabi." Inagaw ko ang kutsara at ako na ang nagsubo sa sarili ko.
Pinilit kong kumain, para naman tigilan na ako nang makulit kon
