10
1508 Words
“อืม... เดี๋ยวพี่จัดการเอง ออกกำลังกายทุกคืนเลย”
“คะ”
“ออกกำลังกายในที่ร่ม”
“คะ”
“ออกกำลังกายใต้ร่มผ้า”
“หืม... พี่ธีร์ลามก”
“ตรงไหนที่บอกว่าลามก”
“ก็ออกกำลังกายใต้ร่มผ้าไงคะ”
“อืม... แล้วมันลามกตรงไหน”
“ก็ลามกตรงที่มันชวนให้คิดเรื่องใต้สะดือน่ะสิคะ”
“เราคิดเอง ใครกันแน่ลามก” เขาบีบจมูกเล็กๆ ของเธอ
“อ้าว...”
“คืนนี้ไปหานะ”
“ไม่ได้ค่ะ”
“ทำไม”
“ก็มันไม่ดีไงคะ”
“เดี๋ยวแวะซื้อเครื่องป้องกัน”
“เอ่อ...” ยิ้มใสหน้าแดง
“ชอบกลิ่นอะไร”
“กลิ่นอะไรคืออะไรคะ” ถามเองงงเอง มองหน้าเขาแบบงงๆ
“ชอบกลิ่นอะไร” เขาถามย้ำ
“คะ” หน้าตางุนงงของเธอทำให้เขาหลุดขำ
“ไม่น่าเชื่อเลยจริงๆ”
“ไม่น่าเชื่ออะไรเหรอคะ”
“ว่าครั้งหนึ่งหนูยิ้มจะเคยวางยาปลุกเซ็กซ์และลากผู้ชายขึ้นเตียง ใจกล้ามากนะเรา” เขาจิ้มหน้าผากของเธออย่างเอ็นดู ก่อนจะโยกศีรษะไปมาด้วยท่าทีขำๆ
“ก็ตอนนั้นหนูยิ้มคิดน้อยไปหน่อยนี่คะ ใครจะทำใจได้ ต้องจากผู้ชายที่แอบชอบไปอยู่เสียไกล”
“เคยคิดหรือเปล่าว่าจะกลับมาเจอพี่อีก” เธอส่ายหน้าไปมาจนผมยุ่ง
“แต่พี่คิดนะ”
“คิดว่า”
“จะได้กลับมาเจอหนูยิ้มอีก เพราะพี่คิดว่าเสียตัวครั้งนั้น จะไม่เสียตัวให้ผู้หญิงคนไหนอีก พี่จะตกเป็นของหนูยิ้มทั้งกายและใจเพียงคนเดียวเท่านั้น”
“พี่ธีร์”
“ครับ”
“เรียกเพราะซึ้งเฉยๆ ค่ะ” เธอพูดติดตลก เมื่อเห็นเขาขานรับทำตาหวานใส่เธอแบบนี้
“ที่ถามว่าชอบกลิ่นอะไร คือชอบถุงยางอนามัยกลิ่นอะไร”
“ไม่รู้หรอกค่ะ” เธอรีบส่ายหน้าไปมาจนผมยุ่ง
“อยากไปดูโรงเรียนไหม พี่จะขับรถพาไปดู” เขาจึงเปลี่ยนเรื่อง เรื่องถุงยางอนามัยเขาจะเป็นคนจัดการให้เด็กสาวเอง
“อยากไปค่ะ”
“ต่อไปหนูยิ้มก็จะได้อยู่กับพี่ทุกวัน”
“เฉพาะตอนอยู่บ้านเท่านั้นแหละค่ะ เพราะว่าหนูยิ้มต้องไปเรียนนี่คะ พี่ธีร์ก็ต้องไปทำงาน”
ธีรวัชรไม่ได้ตอบว่ากระไร เขาขับรถพาเธอมายังโรงเรียนชื่อดังที่เธอจะต้องย้ายมาเรียนในปีการศึกษาสุดท้าย ก่อนที่จะสอบเข้าเรียนต่อระดับมหาวิทยาลัย
“นี่คือโรงเรียนที่หนูยิ้มต้องมาเรียนเหรอคะพี่ธีร์”
ยิ้มใสเอ่ยถามมองโรงเรียนหลังใหญ่ด้วยความตื่นตาตื่นใจ
“ใช่ครับ ที่นี่แหละ” ธีรวัชรเอ่ยบอกหญิงสาว
หลังจากที่เขาพาเธอมาเยี่ยมชมโรงเรียนเรียบร้อยแล้ว เขาก็ขับรถพาเธอกลับบ้าน
“คุณลุงกับคุณแม่จะไปไหนเหรอคะ” ยิ้มใสเอ่ยถามมารดาและบิดาเลี้ยงหลังจากที่เธอกลับมาจากข้างนอกกับธีรวัชร
“แม่จะไปงานเลี้ยงกับคุณลุงนะจ๊ะ เห็นทีว่าเราต้องทำกับข้าวกินกันเองแล้วนะ”
ในห้องครัวมีวัตถุดิบที่ใช้ปรุงอาหารมากมาย ยิ้มใสจึงรีบบอกมารดาว่า…
“ไม่เป็นไรค่ะคุณแม่ แค่มีวัตถุดิบก็พอแล้ว เดี๋ยวหนูยิ้มทำอาหารเองค่ะ”
“งั้นก็ไม่ต้องเป็นห่วงแล้วคุณ ลูกชายผมมีคนทำอาหารให้กินแล้ว ธีร์ก็ช่วยน้องด้วยนะลูก” ธีรกรหันไปพูดกับลูกชายเพราะว่าธีรวัชรนั้นทำอาหารเก่งเหมือนกัน
เขาเลี้ยงลูกมาด้วยตัวเองและช่วยกันทำอะไรเองตั้งแต่เด็กๆ ทำให้ลูกชายทำอะไรได้หมด ไม่เป็นภาระคนอื่น
“ไม่ต้องห่วงนะครับคุณพ่อ เดี๋ยวผมหาอะไรรองท้องเอง คุณพ่อกับคุณน้าไปงานเลี้ยงกันเถอะครับ” ธีรวัชรบบอกให้บิดาและมารดาเลี้ยงคลายใจ
ธีรวัชรเป็นคนดี มีน้ำใจ ยุวดีนั้นรู้จักชายหนุ่มผ่านทางบุตรสาว จึงไว้วางใจที่จะฝากหนูยิ้มเอาไว้กับอีกฝ่าย โดยไม่ได้คิดอะไร
“ส่วนหนูยิ้มก็ไม่เป็นไรครับ เดี๋ยวผมจะช่วยดูแลเอง”
“งั้นน้าฝากน้องด้วยนะ” เพราะเห็นว่าลูกเลี้ยงกับบุตรสาวของตนเองนั้นเข้ากันได้ดี จึงทำให้ยุวดีค่อนข้างเบาใจลงไปได้เยอะ
คราแรกก็กลัวอยู่เหมือนกันว่าเธอกับบุตรสาวจะเข้ากับครอบครัวนี้ไม่ได้ แต่เมื่อเธอกับยิ้มใสกลายเป็นส่วนหนึ่งของครอบครัวนี้เป็นอย่างดี ก็ทำให้เธอวางใจอะไรในหลายๆ อย่าง
“หนูยิ้มอยากกินอะไรครับ เดี๋ยวพี่จัดการให้”
ธีรวัชรเอ่ยถามสาวน้อยเมื่อบิดาและมารดาเลี้ยงขึ้นรถขับออกไปจากบ้านแล้ว
“พี่ธีร์จะทำอาหารให้หนูยิ้มกินเหรอคะ” เธอเอ่ยถามด้วยรอยยิ้ม
จริงๆ แล้วเธอเคยชิมอาหารรสมือของธีรวัชรมาก่อนเขาทำอาหารเก่งไม่แพ้ใคร แถมยังอร่อยอีกด้วย
“ใช่ครับ เป็นการต้อนรับสาวน้อยของพี่ที่ได้ย้ายมาอยู่บ้านหลังเดียวกัน พี่ก็อยากทำตัวเป็นเจ้าบ้านที่ดีทำอาหารอร่อยๆ ให้สาวน้อยของพี่ได้กินครับ”
ธีรวัชรเอ่ยบอกหญิงสาวตรงหน้าด้วยสายตาที่สื่อความหมายถึงความรักใคร่ห่วงหาอาทรและเอ็นดูเป็นอย่างยิ่ง
“หนูยิ้มอยากกินขนมปังหน้าหมูค่ะพี่ธีร์”
เธอยิ้มหวานให้เขา ขนมปังหน้าหมูสูตรเด็ดที่ธีรวัชรเคยทำให้เธอกินยังติดตรึงอยู่ในหัวใจ และเธอก็อยากจะกินมันอีกครั้ง
จำได้ว่าตอนไปที่ห้องของเขา เธอช่วยเขาทำขนมปังหน้าหมูรสชาติอร่อย แถมยังมีอาจาดผลไม้สดรสชาติเปรี้ยวหวาน ตัดเลี่ยนได้เป็นอย่างดี
“ได้สิครับ งั้นเย็นนี้พี่จะทำขนมปังหน้าหมู อาจาดผลไม้ มันฝรั่งทอด แล้วก็ซุปข้าวโพดให้กินนะครับ”
ธีรวัชรบอกเมนูอาหารอย่างรวดเร็ว ตามที่เขาคิดขึ้นมาในหัว
“ค่ะพี่ธีร์” เธอรับคำเขาด้วยรอยยิ้ม
“ทำอาหารเสร็จเราไปนั่งดูหนังกันนะครับ”
ธีรวัชรเอ่ยบอกสาวน้อย บรรยากาศรอบกายที่มีเขาและเธอ เป็นส่วนตัวทำให้ธีรวัชรรู้สึกมีความสุขเป็นอันมาก
“กลับมาร้อนๆ เราไปอาบน้ำกันก่อนดีไหมครับ”
ธีรวัชรเอ่ยบอกสาวน้อยด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน
“ก็ดีเหมือนกันค่ะพี่ธีร์” เธอตอบรับเขาก่อนจะร้องเสียงหลงเพราะโดนเขาอุ้มขึ้นสู่อ้อมแขน
“ว้าย! พี่ธีร์ไม่ต้องอุ้มก็ได้ค่ะ” เธอรีบกอดคอหนาของเขาเอาไว้ เพราะกลัวตกจากอ้อมแขนของเขา
“พี่อยากหาคนถูหลังให้” เขาพูดกับเธอด้วยน้ำเสียงกรุ้มกริ่ม ทำเอาคนฟังหัวใจเต้นแรง แทบจะโลดออกมาจากอก ในขณะที่เขาอุ้มเธอพาเดินขึ้นบันไดโดยฝีเท้าที่มั่นคง
เขาพาเธอมายังห้องนอนกว้างของเขาเอง ก่อนจะพาไปยังห้องน้ำ วางเธอให้เหยียบยืนลงบนพื้นห้องน้ำ
ห้องน้ำของธีรวัชรรจัดตกแต่งอย่างสวยงาม มีหินก้อนเล็กใหญ่หลากสีสลับกัน
ห้องน้ำมีอ่างอาบน้ำสวยงาม ขอบอ่างเป็นหินลวดลายแปลกตามีไม้ดอกไม้ประดับมากมายอยู่ในห้องน้ำ ทำให้บรรยากาศในห้องน้ำเป็นธรรมชาติสุดแสนโรแมนติก ให้ความรู้สึกเหมือนอาบน้ำอยู่ท่ามกลางลำธารในป่าเขาลำเนาไพร ในห้องน้ำยังมีเสียงนกเสียงจิ้งหรีดร้องระงมซึ่งธีรวัชรรเปิด เพื่อสร้างบรรยากาศให้น่าอาบน้ำยิ่งขึ้น
เขาเดินเข้าหาสาวน้อยก่อนจะช่วยเธอปลดเปลื้องอาภรณ์ออกจากกาย จัดการเปิดน้ำใส่อ่างจนเต็มและเทสบู่เหลวกลิ่นหอมกรุ่นลงไปในอ่าง ก่อนที่จะอุ้มสาวน้อยขึ้นสู่อ้อมแขน พาลงไปในอ่างด้วยกัน
เธอกอดคอหนาของเขาเอาไว้ ให้เขาโอบอุ้มลงไปในอ่างอาบ
อุณหภูมิในน้ำทำให้ผิวกายที่สัมผัสกับน้ำรู้สึกผ่อนคลาย จนเธอต้องครางออกมาเบาๆ ด้วยความรู้สึกสบายเนื้อสบายตัวและสดชื่นเป็นอันมาก อาการเหนียวตัวที่เกิดขึ้นหลังกลับมาจากนอกบ้านหายเป็นปลิดทิ้ง ยิ่งกลิ่นหอมของสบู่เหลวอาบน้ำที่ให้ความสดชื่นทำให้เธอรู้สึกปลอดโปร่งยิ่งนัก
สาวน้อยหลับตาพริ้ม รับรู้ได้ถึงสัมผัสของฝ่ามือใหญ่ที่ลูบไล้ไปตามสีข้างก่อนจะเลื่อนไปตามแผ่นหลังและสะโพกพายของเธอ
เธอครางออกมาเบาๆ รับสัมผัสนั้นด้วยความรู้สึกวาบหวามในหัวใจ ดวงตาหวานเงยขึ้นมองก็เห็นว่าธีรวัชรกำลังจดจ้องมองเธออยู่ก่อนแล้ว
เขามองเธอไม่วางตาก่อนที่จะขยับเข้าหา ใช้อุ้งมือใหญ่สัมผัสกับปลายคางสวยของเธอเบาๆ
ธีรวัชรโน้มกายเข้าหาอีกนิด ก่อนพี่จะจุมพิตริมฝีปากของเธออย่างดูดดื่ม
เธอโอนอ่อนผ่อนตามรับการรุกรานของลิ้นหนาร้อนรุ่ม ปลายลิ้นของเธอสัมผัสกับปลายลิ้นของเขาด้วยความเร่าร้อน สัมผัสนั้นทำให้เขากับเธอต้องหลุดเสียงครวญครางออกมาอย่างแผ่วเบา
เขาลูบไล้เล้าโลมสัมผัสแผ่นหลังของเธอเบาๆ เพื่อปลุกเร้าอารมณ์สาวในกายให้ลุกโชนไปด้วยไฟเสน่หา
- Writer
