ตอนที่ 11 ก้มหน้า ก้มตา

1859 Words
เรื่อง Love at first sight รักแรกพบ Episode 11 ' ก้มหน้ากินข้าว ' เช้า ปกติตื่นเช้านะ แต่วันนี้กลับตื่นสาย.. พี่ซิว : เราๆ ตื่นตื่นๆ รู้สึกถึงแรงเขย่า ตัวเราสั่นตามแหละ ทำให้รู้สึกตัวทันที ฉัน : อื้อ! กี่โมงแล้วคะ งัวเงีย ปรือตานิดๆเอามือขยี้ตาไปด้วย ซิว : จะสายแล้ว 7:35. ฉัน : ห้ะ ลุกขึ้นพรวดพราด วิ่งไปเข้าห้องน้ำหยิบแค่ผ้าเช็ดตัวไปเพราะความสะเพรา หลังจากอาบน้ำเสร็จ ก็นึกขึ้นได้ว่าลืมชุดลืมผ้าอนามัยมาเปลี่ยนอะ ถ้าออกไปแบบนี้ อายแย่ ผ้าเช็ดตัวผืนนี้ก็ดูเล็กๆไปนะวันนี้ เหมือนจะไม่ใช่ของฉันอะ นะ...นี่มันของพี่ซิวหนิ ฉันแง้มประตูนิดหน่อยมองพี่ซิว คือคิดในใจ เหมือนรูมเมทนั่นเเหละ เขาก็ทำเหมือนห้องเขางะ ฉันก็ขี้เกียจไล่ล่ะ อย่างหนึ่งเขาหล่อด้วย เอ้ย ไม่ใช่555 ตอนนี้พี่แกกำลังกวาดขยะที่พื้นค่ะด้วยชุดทหารมาเต็ม อยากถ่ายไว้เป็นที่ระลึก ง่ะ! พี่ซิว : มีอะไร ยืนจ้องอยู่นานแล้วนิ ทำไมไม่ออกมา เขาพูดทั้งที่กวาดขยะอยู่ งงนะว่าเห็นเราตอนไหน ฉัน : แหะ พี่ซิว : มีอะไรก็พูดจะเที่ยงแล้ว ฉัน : มีเยอะแยะเลย พี่ซิว ; ว่า ถ้าเรื่องจะไล่ผม ออกจากห้องนี้ยากหน่อย เหอะ! รู้แล้วแหละ ฉัน : เอ่อ...พี่ช่วยหยิบผ้าเช็ดตัวอีกผืนให้หน่อยสิ พี่ซิว : อื้อ ผมเอาไปซักด้านล่างแล้ว ฉันมองไปที่ตระกร้า ผ้าที่ใส่แล้ว เฮ้ย! อาย ก็มันมีทั้งบรากางเกงในที่เลอะประจำเดือน ฉัน : หือ! พี่แล้วทะ...ทำไมไม่ถามก่อน.. พี่ซิว : อยากช่วย ไม่ต้องอายไม่เห็นเป็นอะไรหนิ แล้วจะเอาอะไรอีกบอกมา ฉัน : นั่นๆหยิบผ้าอีกผืนที่อยู่ในลิ้นชักด้านล่างให้หน่อย เขาก็เดินหยิบให้...เอามายื่นให้เรา ใบหน้าของเขาอมยิ้มนะ ฉัน : พี่คะ พรีสสส ไปยืนที่นอกระเบียงได้ไหมนะๆ มินิจะไปเอาของหน่อย... อายเลยแหละจึงไล่เขาไปตรงอื่นไม่งั้นฉันไม่กล้าออกมาหรอก พี่ซิว : แทนตัวเองว่าน้องก่อนดิ เขาหันยิ้มแบบเจ้าเล่ห์เลิกคิ้วกวน กวาดขยะเสร็จนางไปนั่งปลายเตียง ฉัน : มันใช่เวลาไหมเนี่ยทีตัวเองอ่ะ ผมๆตลอด ห่างเหินมาเชียวว อารมณ์มาเต็ม คือก็รู้มันขึ้นๆลงๆไง...พี่ซิวหันมองหน้าทันควัน สงสัยเห็นเมื่อกี้ยังดีๆอยู่ พี่ซิว : งอนว่างั้น... ยังมีหน้ามายิ้มอีก แล้วพี่เขาก็ลุกไปออกนอกระเบียง ฉันเลยเดินไปหยิบบรา กางเกงใน ผ้าอนามัยเข้าห้องน้ำไปอีกรอบ พูดแล้วเขินอีพี่ซิวซื้อให้ แถมดันเป็นอันที่ฉันชอบใส่อยู่แล้ว แบบมีปีก ปลื้มอ่ะ ถ้าใครได้เป็นแฟนโคตรดีมากผู้ชายคนนี้ อิอิ ชุดไปสอนวันนี้เป็นเสื้อโปโลคอปกสีชมพูและกระโปรงถึงเข่าสีขาว.. หลังจากแต่งตัวเสร็จก็ออกไปแต่งหน้า ปกติแต่งแบบอ่อนๆ...วันนี้ไม่ได้สระผม ถือว่าเป็นเมนส์และลืมไปว่ากินหมูกะทะ มันก็จะออกเหม็นๆหน่อยมั้ง(เพราะมีเตาเดียว) เพราะเราใช้กระทะแบบใส่ถ่านอ่ะ นิลบอกร้อนเร็วดี.. ฉันก็เดินออกมาห้องน้ำ เขานั่งตักข้าวใส่จาน.. ฉัน : พี่ไม่รีบเหรอ ทำไมยังไม่ไป พี่ซิว : เดี๋ยวใครจะน้อยใจอีก เมื่อวานรีบไปไม่ทันรออะ...แต่ดีไอ้แมนผ่านมาเลยไปส่ง ไม่รู้เลยถ้าไอ้ภีมไม่โทรบอกอะ พูดพลางมองข้าวไปไม่ได้มองหน้าฉัน ใบหน้าร้อนผ่าวทันที คนที่เขาพูดก็คือฉันสินะ ฉัน : ใครน้อยใจ ไม่มี...สักหน่อย แหม๋ๆ อีพี่ภีม แกเห็นขนาดนั้นเลยเหรอ หน้าฉันมันฟ้องขนาดเลยหรา ตะหงิดใจตอนอีพี่แมนคุยโทรศัพท์แล้ว พูดเกี่ยวกับเราด้วย พี่ซิว : ไม่ได้ว่าอะไรนิ มานั่ง ครับ... มีครับ ใจเต้นนะ ตุบ! ตุบ! ตาเหลือบไปมองเตียง ฉัน : อ้าว ผ้าปูที่นอนไปไหนแล้ว พี่ซิว : เอาไปซักแล้ว ฉัน : ก็พึ่งซักสองวันเองนิ พี่ซิว : มันเลอะอะ ฉัน : เลอะ? เลือดใช่ป่ะ งุดหน้าลงแบบอายๆแทบแทรกแผ่นดินหนี พี่ซิว : อายเหรอ เงยหน้าสิไม่ต้องอายแล้ว สมมุติว่าพี่ไม่เห็นอะไร ก็ได้ ฉัน : พี่? พี่ซิว : อืม เมื่อกี้มีคนพูดแบบนอยด์ เลยจัดให้.. ฉัน : ชิ ใคร พี่ซิว : ไม่รู้ดิ จู่ๆก็โมโหที่ทั้งก่อนหน้ายิ้มอยู่ เขาล้อฉันใช่ไหม ฉัน : บ้า อย่าล้อแบบนั้น อาย พูดจบตักข้าวเปล่ากิน พี่ซิว : อะๆ กินอันนี้ด้วยดิ ตักไข่เจียวกับผัดผักให้เรา ฉัน : ขอบคุณค่ะ พอดีมารยาทดีพ่อสอนมาตั้งแต่เด็ก หลังจากกินข้าวเสร็จ ฉันเงยมองนาฬิกา 8:28 น. ฉัน : สายแล้ว มินิไปก่อนนะคะพี่ซิว หวัดดีค่ะ ฉันก้มพร้อมพนมมือไหว้ ก็เขาอายุมากกว่านิ พี่ซิว : พูดแค่ปากพอ มือไม่ต้องไหว้หรอก พี่ไม่อยากแก่ไว อยู่กับพี่แทนตัวเองว่าน้องได้ไหม! ฉัน : ... พี่ซิว : มันน่ารัก แต่อย่าไปแทนให้ใครฟังหล่ะ มันคืออาราย อร้ายย>บนรถ.. ฉัน : พี่ พี่ซิว : น้อง เขาทั้งคู่ต่างพูดพร้อมกัน แอบใจตรงกันอีก ง้อวว>โรงเรียน ฉันกำลังเปิดประตูจะลง พี่ซิว : เดี๋ยวตอนเย็นพี่มารับ ฉัน : อ๋อค่ะ ขอบคุณค่ะที่มาส่ง จากนั้นเราก็เข้าสอนปกติไม่มีไรมาก เที่ยง ครูๆก็นั่งเต็มโต๊ะเดียวกัน แต่จับกลุ่มคุยเฉพาะที่สนิทจริงๆ..ยัยพิมสนิทกับฉันและนิลหลังจากกลับค่าย ครูเจนสนิทตอนไปค่าย ครูบิวสนิทเพราะเป็นที่ปรึกษาห้องเดียวกันไม่ใช่ครูบีนะ เอาจริงๆในวงสนทนาฉันไม่ค่อยพูดจะชอบฟังมากกว่า ครูเจน : พวกแกมีใคร ที่ครูฝึกโทรหาบ้าง ยัยพิมยกมือขึ้นพร้อมยิ้มแป้นเชียวมีแต่พิมที่ยกมือส่วนเจ้านิลนั่งแบบเฉยๆ ครูเจน : ว้าวๆ ครูบิว : ใครๆคนไหน ครูพิม : พี่บาสค่ะ ครูเจน : มีพงมีพี่ด้วยย ยัยพิมยิ้มอย่างเดียว ครูบิวทำท่าครุ่นคิด ก่อนจะพูดขึ้น ครูบิว: คนนั้นเหรอ? ก็หล่อนะแต่ครูภีมอ่ะ ไม่ติดใจใครเหรอ ปกติต้องมีโทรมาหาใครสักคนนะ...เขาอะเจ้าชู้จะตายชอบเด็กฝึกสอน ยัยพิมทำท่าครุ่นคิด เหมือนจะรู้แต่ไม่พูด ส่วนฉันรู้แต่ก็ไม่อยากพูดเหมือนกัน ให้เจ้าตัวพูดเองเถอะ ยัยนิลจากยิ้มเปลี่ยนเป็นเศร้า ฉันรีบจับมือ นิลพร้อมยิ้มให้กำลังใจ นิลจับแบบตอบกลับไม่เป็นไร (คือเราเก่งค่ะ เข้าใจภาษามือด้วยย อิอิ)​ ครูบิว : ครูซิวอะ ถูกต้องตาใครบ้าง ทุกรอบแกก็ไม่มีทีท่าสนใจใครนะ...แต่ว่า ยัยนิลหันมายิ้มให้ฉัน ฉันแอบส่งมองค้อนนางไปฉันแก้เขินก้มหน้ากินข้าวต่อ ไม่กล้าสบตาใคร ทั้งที่ฉันกับพี่ซิวเราไม่ได้เป็นอะไรกันสักหน่อย ครูเจน : มีนะตอนออกค่ายอ่ะ แต่หลังจากนั้นไม่รู้สานสัมพันธ์กันอีกไหม ฉัน : .... ใจเต้นตึกตัก ตึกตัก แอบกลัวคนอื่นจะรู้ว่าพี่ซิวเขามาอยู่มานอนกับฉันนะ ครูเจน : ไงยัยมินิ ฉัน : แค่กๆ แค่กๆ อุตสาห์นั่งนิ่งไม่พูด ยังจะเจาะจงมาอีกนะครูเจน นิล : อ้าว! นี่น้ำๆ ยื่นน้ำให้ พร้อมกลั้นขำ ครูบิว : จริงเหรอ น้องพี่มีอะไรจะบอกไหม คาดคั้นที่ฉัน ทำให้คนอื่นที่นั่งอยู่หันมาตามๆกัน พิม : เออใช่ตอนนั้นที่ค่ายตัวนี้ติดกันเกือบตลอด เห็นครูซิวคุยกับมินิคนเดียวอะแหนะๆ ชี้นิ้วมาทางฉัน พร้อมทำหน้าล้อๆ ฉัน : อื้อ ไม่ ไม่นะ ทุกคนก็เห็นนี่คะว่าวันกลับเขาไม่ได้ขอเบอร์มินิคนเดียวนิ สามสัมพันธ์อะไรกันไม่มีค่ะ คุยแบบคนบ้านเดียวกันเองค่ะ มือด้านล่างกำลังไขว่กันอยู่ กลัวบาปเพราะพูดจาโกหกผู้ใหญ่ แหะๆ ทุกคน : นิล จริงป่าว เราสนิทกับมินิที่สุด นิล : จริงๆ... ดีมากเพื่อนรัก ฉันรักแก พิม : แต่ของนิลก็มีนิ เอ่อ...เกือบลืมพี่ภีมไง.. นิล : อื้อ ~ เคี้ยวข้าวอยู่ถึงกับสะดุ้ง เจน : ว้าว ถึงกับสะดุ้ง ครูบิว : คบๆ กันระวังหน่อยนะนิล ครูภีมดูเจ้าชู้อะ... พูดด้วยความเอ็นดู นั่นแหละ นิล : ขอบคุณค่ะ...มาพูดเรื่องพี่เจนกับพี่นายบ้างดีกว่า ทุกคน : เอออ ใช่ๆ.. พวกเราก็ผลัดกันสอบสวนพี่เจน คือตอนนี้ทั้งสองเป็นเเฟนกันแล้วลือทั้งโรงเรียนเลย ก็เห็นอยู่ว่าชอบกัดกัน.. ฉัน : ใครจีบใครก่อนคะเนี่ย นิล : ใครขอใครเป็นแฟนคะ ครูเจน : ได้ทีเอาใหญ่นะพวกแก ฉันอิ่มล่ะไปดีกว่า ครูบิว : เขินอ่ะดิ 555 พิม/นิล : เขินแล้วนั่น ฉัน : น่ารักเนอะ ไม่รู้ว่ายังกัดกันอีกไหม .➡➡➡➡➡➡➡➡➡➡➡➡➡ นามปากกา ByMinne
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD