เล่ห์หมอร้าย

ไม่ได้มีดีแค่หล่อ ยาว ใหญ่

        เผลอ ๆ ไอ้บ้านหลังใหญ่หลังโต บ่าวไพร่ล้อมหน้าหลังนี่อาจเป็นแค่ฉากตบตา เบื้องหลังอาจจะกำลังล้มละลายแล้วหาใครสักคนมาเป็นไม้ค้ำยันก็เป็นได้ ซึ่งคนคนนั้นอาจจะเป็นเขานี่แหละ

        ไม่โว้ย ไอ้หมอหนามไม่ได้โง่ขนาดนั้น !

        “ อะไรของหล่อน ยัยหนูนิ่ม ทำตะกุกตะกักหน้าแดง เสียมารยาทจริง ” คุณยายของหล่อนเอ็ด คุณย่าแหนมของเขาหัวเราะร่วน

        “ แหม คงจะอายพี่หมอล่ะสิคะ นี่เจ้าหนาม อย่าไปจ้องน้องเขาขนาดนั้นสิ น้องเขาเขิน ” คุณยายศรีสมรยกมือขึ้นปิดปากหัวเราะคิก ๆ อย่างชอบใจ

        “ แหมคุณน้อง นึกถึงสมัยสาว ๆ นะคะ มีหนุ่มหล่อ มานั่งจ้องแบบนี้ เป็นใครใครก็เขิน ” หมอหนามหัวเราะร่วนไปด้วย

        “ ผมต้องขอโทษคุณยายศรีสมรด้วยนะครับที่เสียมารยาท ก็หนูนิ่มน่ารักซะขนาดนี้ ” ท้ายประโยคลากเสียงหวานพลางทิ้งสายตามายังหญิงสาวที่นั่งก้มหน้าอย่างเดียว ไม่รู้ว่าเพราะอายหรือเพราะต้องการปกปิดอะไรบางอย่างในแววตาที่จะเผลอฉายชัดถึงความจริงที่หล่อนได้ไปทำมาเมื่อคืนนี้

        “ เห็นไหมล่ะ ย่าบอกแกแล้ว ผู้หญิงสวยน่ะหาได้ทั่วไป แต่ผู้หญิงสวยที่เพียบพร้อมบริสุทธิ์ผุดผ่องทั้งกายใจ เหมาะที่จะเป็นแม่ของลูกน่ะ หายากที่สุด ”

        “ แต่ก็ใช่ว่าจะหาไม่มีนะจ๊ะ ” คุณยายศรีสมรว่าแล้วผินใบหน้าไปยังหลานสาวอย่างนำเสนอสินค้าเต็มที่

        แหม ฮาร์ดเซลล์กันจริงนะ !

        คุณหมอหนุ่มค่อนขอดอยู่ในใจ แต่ก็แสร้งยิ้มกลบเกลื่อนแล้วสนทนาต่อ

        “ นั่นสิครับ ผู้หญิงสมัยนี้หาบริสุทธิ์ผุดผ่องยาก บางคนออกไปกินเหล้าเมายา บางคนมั่วเพศยิ่งกว่าผู้ชายเสียอีก ผมในฐานะสูตินรีแพทย์เจอมาเยอะครับ นี่แหละสังคมมันถึงได้เกิดปัญหา ”

        “ จริงอย่างที่คุณหมอหลานชายว่านะ สังคมสมัยนี้มันปรวนแปรกันไปหมด ผู้หญิงเก่งกล้ากว่าผู้ชาย ยายก็ลืมไปว่าคุณหมอเป็นหมอตรวจภายใน แบบนี้ก็ต้องเจอปัญหาพวกนี้มาเยอะ เลยเป็นคนช่างเลือกล่ะสิ ”

        ใช่ครับ ผมช่างเลือก ต้องตรวจสอบสินค้าเยอะหน่อย เลยสอยมาจนนับไม่ถ้วน

        นั่นคือความจริงที่หมอหนามอยากจะตอบออกไปตรง ๆ แต่ก็ไม่ได้ ต้องเล่นบทสุภาพบุรุษที่สุดในโลกอย่างที่คุณย่าให้สร้างภาพ

        “ ใช่ครับ ยุคนี้สังคมมันเปิดกว้าง อิทธิพลตะวันตกเข้ามามีบทบาทมากมายเหลือเกินแม้กระทั่งเรื่องเพศสัมพันธ์ แต่ผมเองก็ต้องยอมรับว่าค่อนข้างจะหัวโบราณกับการเลือกคู่ เลือกคนที่จะมาเป็นแม่ของลูก ผมอยากให้เธองดงามบริสุทธิ์ ให้สมกับที่ผมจะเทิดทูนเป็นแม่ทูนหัว ”

          คุณย่าแหนมแอบเหลือบตามองบนอยู่แป๊บหนึ่งเพราะอยากจะอ้วกกับคำพูดของหลานชาย แต่เมื่อนึกได้ว่าเขาต้องสร้างภาพเอาไว้ไม่ให้เสียชื่อคุณย่าก็เลยดึงหน้าให้ยิ้มแย้มเช่นเคย

        “ นั่นล่ะเป็นความคิดที่ถูกต้องแล้วหลานชาย อะไรที่โบร่ำโบราณพาทำมามันก็คือขนบที่ดีงาม ผู้หญิงน่ะควรจะมีแค่สามีเดียวนะ และปรนนิบัติรักใคร่กันจนวันตาย ”

        คุณยายศรีสมรยิ้มแฉ่งแล้วเอ่ยสนับสนุนแนวคิดของชายหนุ่มเต็มที่ นั่นทำให้หมอหนามรู้ได้ทันทีว่า หญิงชราผู้ต้องการจำหน่ายหลานสาวอย่างเต็มทีคนนี้พร้อมที่จะเออออห่อหมกกับเขาในทุกประโยค ทุกข้อความที่เขาพ่นออกไป

        เขาชายตามองนิ่มอนงค์หรือหนูนิ่มที่นั่งก้มหน้าก้มตาแอ๊บแอ้เจี๋ยมเจี้ยมอยู่ตรงนั้นอย่างผู้ชนะ

        “ ผมต้องยอมรับตรง ๆ เลยว่าผมพึงใจในตัวน้องหนูนิ่มมาก น้องสวย น้องงาม น้องเพียบพร้อม ใครได้ไปเป็นศรีภรรยาก็คงโชคดีอย่างที่สุด ” คำชมของชายหนุ่มส่งผลให้ผู้เป็นยายยิ้มจนหน้าบานเป็นจานดาวเทียม ไม่เว้นแม้แต่ย่าของเขาที่ชื่นอกชื่นใจเสียเหลือเกินที่หลานชายยอมลงให้ง่ายขนาดนี้

        “ แต่ผมมีข้อแม้อย่างหนึ่ง ” หญิงชราทั้งสองหันมามอง คุณยายศรีสมรเอ่ยถามทันที

        “ ข้อแม้อะไรหรือพ่อหลานชาย ”

        “ ผมขอตรวจภายในว่าที่เจ้าสาวก่อนที่จะแต่งงาน ถ้าหากเธอบริสุทธิ์จริง คงจะไม่มีข้อขืนขัดใด ๆ ”

        “ หมอหนาม ! ” คุณย่าปรามเขาเสียงเข้ม สายตาอันตรายภายใต้รอยยิ้มที่เจื่อนลงนั้นแสดงว่านางไม่พอใจอย่างมาก ทว่าเขายังไม่หุบปาก

        “ คือสิ่งนี้ผมไม่ได้หมายถึงว่าจะดูถูกหรือไม่เชื่อใจ คุณยายกับหนูนิ่มนะครับ แต่ผมอยากจะแน่ใจอย่างที่สุดว่า เจ้าสาวของผม ผู้หญิงที่ผมจะรัก เทิดทูน มอบกายถวายชีวิตให้นั้น เธอจะเป็นของผมคนเดียว ผมมันพวกบูชาความรัก ”

        คุณยายศรีสมรที่เมื่อครู่ยิ้มค้างก็เริ่มเปิดปากยิ้มออกได้อีกทันที

        “ ยายเข้าใจและไม่ขัดข้องใด ๆ เป็นสิ่งที่ยายภูมิใจเสียอีก ที่หลานชายจะได้รู้กันให้ชัดให้แจ้งไปเลย จะตรวจอะไรก็ตรวจไป เพราะหลานสาวของยายคนนี้ไม่เคยมีประวัติด่างพร้อยใด ๆ ทั้งสิ้น แม้ปลายนิ้วชายใดก็ไม่เคยต้องแตะ ”

        ไม่ต้องแตะแน่ แต่สอดเข้าไปข้างในเลยน่ะสิ !

        หมอหนามคิดในใจและยิ้มกริ่มอยู่เพียงลำพัง พลางนั่งจ้องหญิงสาวที่ก้มหน้างุดแทบจะติดพื้นอย่างสาแก่ใจ

        อย่าริอ่านจะตบตาหมอจิ๋ม ด้วยการเอาจิ๋มมาหลอกขายเลยโว้ย !

        บทสนทนาอันอิหลักอิเหลื่อก็จบเพียงเท่านี้ ต่อด้วยการรับประทานอาหารมื้อเช้าอันวิจิตรบรรจง หมอหนามต้องยอมรับว่าอาหารที่เธอยกมาเสิร์ฟนั้นรสชาติดีเหลือเกินอย่างไม่มีที่ติทุกอย่าง ปัญหาอยู่ที่ว่า อาหารพวกนี้เธอทำเองจริง ๆ งั้นเหรอ หรือให้แม่ครัวหัวป่าก์ที่ไหนปรุงให้แล้วสมอ้างว่าตัวเองเป็นคนทำ 

        อย่าคิดว่าจะหลอกคนอย่างหมอหนามได้ ไม่ได้มีดีแค่หล่อ ยาว ใหญ่ แต่ยังฉลาดอย่างหาใดเปรียบด้วยนะเฟ้ย !