วันเดินทาง
“เห็นมีนาอัปรูปมั้ย” ฉันถามเจ้าสัวที่นั่งข้างๆ เจ้าตัวไม่ได้ตอบอะไรแม้แต่พยักหน้าก็ไม่มี
“ทำไมต้องเห็นด้วย มึงต้องการคำตอบแบบไหน” สักพักมันก็พูดขึ้น นั่นสิ ฉันต้องการคำตอบแบบไหน
“ไม่รู้สิ กูก็แค่เล่าให้ฟังเฉยๆ”
“มึงเรียนภาษาไทยมาปะ ย้อนกลับไปพิจารณาใหม่สิว่ามันใช่ประโยคบอกเล่ามั้ย”
“แล้วมึงจะจริงจังทำไมเนี่ย” ฉันไม่น่าพูดเรื่องนี้ขึ้นมาเลย
ที่พูดก็เพราะมีนาคือเพื่อนสนิทคนหนึ่งที่ฉันมีแล้วก็เคยคบกับไอ้สัวพักหนึ่งก่อนที่จะย้ายไปเรียนที่ออสเตรเลียแบบถาวรเลยไม่กลับมาแล้ว ฉันกับมีนายังฟอลไอจีกันตามปกติ ล่าสุดมีนาอัปรูปคู่กับแฟนลงไอจีฉันเห็นว่าน่ารักดีก็เลยมาถามสัวว่าเห็นมั้ย แต่เจ้าสัวไม่ค่อยสบอารมณ์คาดคั้นเรื่องเหตุผลของคำตอบอยู่นั่น จะบ้า
“หันหน้ามานี่” ฉันถอนหายใจแล้วขยับหนี
“กูจะนอน ง่วง” เพราะต้องเดินทางแต่เช้าไหนจะต้องเตรียมของอีกฉันก็เลยรู้สึกเพลียว่าจะนอนให้เต็มอิ่ม
