Not! Married 03 ตามหาความจริง

1757 Words
บ้านโฮป "พ่อแม่ขอคุยด้วยหน่อย" ส่วนอีกบ้านโฮปก็กำลังจะทำการพูดคุยกับพ่อแม่เกี่ยวกับเรื่องที่เกิดขึ้นเหมือนกัน เขาเองก็ยอมรับไม่ได้ที่ต้องแต่งงานกับวาววาผู้หญิงที่เขาไม่ชอบหน้าที่สุดเพราะว่าเธอค่อนข้างเอาแต่ใจ ขี้โวยวาย ดื้อด้าน และไม่สนใจใครเอาตัวเองเป็นที่ตั้งและไม่มีความเป็นผู้หญิงเท่าไหร่ เขาไม่ชอบผู้หญิงสไตร์แบบเธอเพราะงั้นเขาจะไม่มีทางแต่งงานด้วยเด็ดขาดไม่ว่าต้องทำวิธีไหนเขาก็จะทำมัน "เรื่องหนูวาววาเหรอว่าไงมีอะไรจะแก้ตัวด้วยเหรอ?" ฮับเปอร์มองหน้าลูกชายของตัวเองผ่านแว่นตาส่วนนับพลอยที่เห็นว่าเรื่องที่จะคุยต้องเครียดแน่นอนเลยไปเตรียมของหวานมาให้สองพ่อลูก "เดี๋ยวแม่ไปเอาของว่างมาให้" พูดแล้วก็เดินออกไป "มันไม่ใช่ข้อแก้ตัวนะพ่อผมกับยัยนั่นเราไม่ได้มีอะไรกันจริง ๆ อย่างน้อยถ้ามีผมต้องจำอะไรบางอย่างได้บ้างสินี่จำอะไรไม่ได้เลยหรือต่อให้เมามากมายแค่ไหนผมก็ไม่เคยเป็นแบบนี้นะพ่อ" โฮปพยายามอธิบาย "ทำกับผู้หญิงแบบนั้นแต่กลับบอกว่าไม่ได้ทำไมแกไม่มีความเป็นสุภาพบุรุษเลยนะไอ้โฮป ฉันสั่นสอนแกมาแบบนี้เหรอ?" ฮับเปอร์ถามลูกชาย "พ่อ...ผมบอกแล้วไงว่าถ้าผมทำจริงยินดีรับผิดชอบแต่นี่ผมไม่ได้ทำ โอ๊ยยยย!!ทำไมไม่มีใครเชื่อเลยเนี่ย?!" โฮปดิ้นไปมาเพราะว่าไม่มีใครเชื่อในสิ่งที่เขาพูด "จะให้พ่อแม่เชื่อได้ยังไงกันโฮปในเมื่อเห็นตำตาแบบนั้นหรือว่าให้สิ่งที่โฮปพูดมาคือเรื่องจริงตอนนี้ข่าวสารมันก็แพร่กระจายไปทั่วแล้ว" นับพลอยเดินเข้ามาและพูดกับลูกชาย "แล้วนักข่าวมันรู้ได้ยังไงครับแปลว่าต้องมีคนปล่อยรูป ไม่ได้การผมต้องทำอะไรสักอย่างผมจะฟ้องสำนักข่าวให้หมดเลย" "เรื่องนั้นมันไม่ใช่ที่ต้องสนใจนะโฮป ตอนนี้ข่าวมันแพร่ไปเยอะแล้วบริษัทแกบริษัทหนูวาววาไหนจะของครอบครัวตอนนี้ได้รับผลกระทบไปแล้วสิ่งที่ดีที่สุดในตอนนี้คือแกทั้งคู่ต้องแต่งงานกันและก็ขอโทษสังคมด้วย" "ขอโทษเรื่องอะไรครับผมกับยัยนั่นไม่ได้ทำอะไรผิดสักหน่อย" "พูดถึงหนูวาววาดี ๆ หน่อยโฮป เขาเป็นผู้หญิงนะและที่ต้องขอโทษเพราะว่าทำตัวไม่ดีจนเป็นข่าวฉาวนี่ไงตอนนี้ใคร ๆ ก็พูดกันว่าบริษัทของลูกและหนูวาววาลวงโลกสร้างเรื่องว่าไม่ถูกกันเพื่อสร้างกระแส" "ผมกับยัย...กับวาววาเราไม่ถูกกันจริงและไม่คิดญาติดีด้วย" "โฮป!!ไม่รู้ละไม่ว่ายังไงแกต้องแต่งงาน!!" "พ่อ!!ทำไมพ่อต้องเน้นเรื่องการแต่งงานด้วยมันมีอะไรใช่ไหม?!" โฮปถามออกไป "ไม่มี!!และไม่ต้องมาคุยเรื่องนี้อีกเตรียมตัวแต่งงานกับหนูวาววา!!" "พ่อออออ!!" เวลาต่อมา... บริษัท VV ออแกนไนซ์ เอี๊ยดดดด!! "สะสวัสดีครับมาหาใครครับ?!" เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยเดินเข้ามาถามโฮปที่จอดรถหน้าบริษัทของวาววาด้วยความเร็วสูง เมื่อคุยกับพ่อแม่ของเขาไม่รู้เรื่องแล้วเขาเลยต้องมาที่นี่เพื่อคุยกับวาววาต่อว่าจะเอายังไงดี ซึ่งเขาไม่เคยคิดจะมาเหยียบที่นี่สักครั้งแต่วันนี้ต้องมาเพื่ออนาคตของเขาเอง "ยัยวาววาอยู่ไหน?" โฮปถาม "เอ่อ ได้นัดไว้หรือเปล่าครับ?" เจ้าหน้าที่ถามเพราะว่าท่าทางของโฮปเหมือนว่าจะมาหาเรื่องมากกว่าเลยต้องกันตัวเอาไว้ก่อน "ไม่ได้นัดและฉันต้องได้เจอยัยนั่นด้วย" โฮปไม่สนใจเดินเข้ามาก็เจอกับแผนกต้อนรับก่อนเลยเขาก็ตรงเข้าไปถามทันที "คุณครับ! คุณ!" เสียงเจ้าหน้าที่ตามมาด้วย "ห้องทำงานของวาววาอยู่ชั้นไหน?" "เอ่อ คุณเป็นใครคะแล้วได้นัดคุณวาววาไว้หรือเปล่าคะถ้าไม่ได้นัดทางเราให้คุณขึ้นไปไม่ได้..." "ไม่ได้เรื่องเดี๋ยวหาเองก็ได้วะ!" เขาไม่รอให้พนักงานพูดจบเดินไปที่ลิฟท์เพื่อจะขึ้นไปลิฟท์ไปแต่ว่าเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยและพนักงานต้อนรับรีบวิ่งมาจับตัวของเขาเอาไว้ก่อน ถ้าปล่อยขึ้นไปแล้วเกิดเรื่องอะไรขึ้นมาพวกเขาได้เดือดร้อนแน่นอนเลย "ไม่ได้นะคะ!!" "ถ้าคุณไม่ฟังกันผมต้องจับคุณโยนออกไปนะครับ!!" เจ้าหน้าที่บอกกับเขา "ปัดโถ่เว้ย!" เขาหยิบโทรศัพท์ออกมาเพื่อกดโทรหาวาววาซึ่งเขาไม่ได้อยากจะเมมเบอร์เอาไว้หรอกมือมันไปโดนเอง!! ตรู๊ดดดด!!ตรู๊ดดดด!! "มีโทรศัพท์แล้วไม่รับสายมีไว้ทำห่าอะไรวะ?" เขาบ่นเมื่อวาววาไม่ยอมรับสายของเขา "คุณคะตอนนี้คุณวาววากำลังเข้าประชุมอยู่ถ้ามีเรื่องอะไรรบกวนรอสักครู่ได้ไหมคะถ้าเป็นแบบนี้เราจำเป็นต้องเชิญคุณออกไปนะคะเพราะว่าเราไม่รู้ว่าคุณเป็นใครมาจากไหนถ้าเข้ามาและทำร้ายคุณวาววาจะทำยังไง?!" พนักงานพูดกับเขาอย่างใจเย็นและมีเหตุผล "งั้นต่อสายไปบอกใครก็ได้ว่าโฮป...CEO ขอบ H ออแกนไนซ์มาหา!" "H...H ออแกนไนซ์ 0.0" เมื่อพนักงานได้ยินอย่างนั้นก็ตกใจเพราะว่าเธอรู้ว่าเขาเป็นศัตรูและคู่แข่งบริษัทเธอ "เออ! เพราะงั้นรีบไปตามวาววามา!" "ระรอสักครู่นะคะ" และพนักงานก็รีบไปติดต่อหาเลขาของวาววาทันที ห้องประชุม "ช่วงนี้มีลูกค้ายกเลิกงานเราค่อนข้างเยอะมากเลยเพราะว่าข่าวที่ออกไป หาว่าเราโกหกบ้าง หลอกลวงบ้าง ร่วมมือกับฝั่งนั้นเพื่อสร้างกระแสให้คนจ้างครับ จากข่าวแค่ข่าวเดียวที่ออกไปนั้นรายได้ของเราหายไปเยอะเลยครับคุณวาววา" ตอนนี้วาววากำลังทำการประชุมกับทีมงานของเธออยู่ซึ่งมี ไมค์ เตย แหวน และอีกคนพวงมาด้วยตำแหน่งเลขาส่วนตัวของวาววานั่นคือนะนุ่น "กับอีกแค่ข่าวไร้สาระทำไมต้องเอามาเป็นตัวตัดสินกันด้วยที่ผ่านมาเราทำงานอย่างดีและผลงานเป็นที่ประจักรใคร ๆ ก็รู้ว่างานของเราดีแค่ไหนทำไมต้องตัดสินและยกเลิกด้วย เฮ้อออ!" วาววาถอนหายใจ "เตยว่าเราอย่าไปให้สนใจเลยค่ะบางทีคนที่ยกเลิกอาจจะอยากยกเลิกอยู่แล้วพอมีข่าวมาเลยใช้เป็นข้ออ้างมากกว่า" เตยเห็นท่าทางหนักใจของวาววาก็เลยรีบปลอบใจทันที "นั่นสินะ ยังมีคนอีกตั้งเยอะที่อยากจ้างงานเราและเดือนนี้มีกี่งานที่เราต้องทำ?" วาววาได้ยินกำลังใจจากลูกน้องแล้วก็เปลี่ยนเรื่องทันทีเธอไม่อยากเศร้าให้ลูกน้องเห็นมันจะเป็นการตัดกำลังใจน้อง ๆ ไปด้วย "ทั้ง 25 ค่ะ จาก 50 " แหวนตอบ "ครึ่งนึงเลยแหะแต่ช่างเถอะเอางานทั้งหมดไปแบ่งให้แต่ละทีมนะออกแบบและเอามาให้วาวตรวจเหมือนเดิม" ทั้งสามคนจะรับงานไปและไปแบ่งให้กับลูกทีมของตัวเองอีกที "ค่ะ/ครับ" "คุณวาววาค่ะพนักงานด้านล่างโทรมาบอกว่าคุณโฮปมาหาค่ะ" ระหว่างนั่นเองนะนุ่นเลขาที่ออกไปรับโทรศัพท์ก็เดินเข้ามาและบอกเรื่องของโฮปให้ฟังว่าเขามาหาเธอ "โอเคร...งั้นให้เขาไปรอที่ห้องทำงานของวาวก่อนนะคะ ประชุมเสร็จจะตามไปฝากพี่นะนุ่นเอาอาหารหมา...เอ๊ย! ของว่างไปให้เขาหน่อยนะคะ" แม้ว่าจะเป็นลับหลังแต่วาววาก็จิกกัดโฮปเหมือนเดิม "ได้ค่ะ คุณวาววา^^" "คุณวาววาไม่ชอบคุณโฮปขนาดนี้มันมีข่าวแบบนั้นออกมาได้ยังไงไม่ใช้สมองกันเลยหรือไงนะแล้วก็มาทำให้พวกเราเดือดร้อนอีก" เตยบ่น "ช่างเถอะ เรื่องข่าวเดี๋ยววาววาไปจัดการเองทุกคนแยกย้ายกันไปทำงานเถอะค่ะ ขอบคุณมาก ๆ สำหรับกำลังใจวันนี้^^" กับพนักงานหรือลูกน้องวาววาจะพูดเพราะและอ่อนโยนเสมอเพราะรู้ว่าพวกเขาต้องทำงานเหนื่อยให้เธอขนาดไหน "คุณวาววาก็สู้ ๆ นะไม่ต้องไปเครียด" "ค่ะ" ห้องทำงานวาววา แกร็ด! "มาที่ทำงานอื่นแท้ ๆ ควรจะนั่งนิ่ง ๆ เป็นมารยาทนะไม่ใช่เดินพล่านไปทั่ว" วาววาเดินเข้ามาก็พบว่าโฮปเดินไปทั่วห้องทำงานของเธอแถมยังจับนั่นจับนี่อีก "เพราะฉันนั่งไม่ติดไงเมื่อรู้ว่าต้องแต่งงานกับเธอ!" เขาหันมาชี้หน้าของวาววา "ใครจะแต่งงานกับนาย...บอกไว้เลยนะว่าไม่มีทาง" วาววาพูดและเดินไปนั่งที่โต๊ะทำงานของตัวเองมองหน้าของโฮปที่ตอนนี้คิ้วขมวดชนกันสุดเพราะว่าเครียด "แล้วคิดว่าฉันอยากแต่งกับเธอเหรอวันนี้ฉันคุยกับพ่อแม่แล้วแต่ผลสุดท้ายคือต้องแต่งงานอย่างเดียว ไม่มีทางเลือกอื่นเลยเนี่ย!" "ฉันก็เหมือนกันพ่อยืนยันเสียงแข็งว่าต้องแต่งเท่านั้น! ฉันละอยากจะบ้าจริง ๆ ทำไมพวกผู้ใหญ่ทำกับเราแบบนี้เนี่ยยยย!! กรี๊ดดด!!" "หยุดกรี๊ดดิขอใช้สมองแปบ" โฮปห้ามวาววาที่กำลังกรี๊ดออกมา "มีสมองด้วยเหรอ?" "ยัยน้ำว่าว! หุบปากดิ!" "น้ำว่าวบ้านแกดิไอ้โฮป!!" ปึก! วาววาปากล่องกระดาษทิชชู่ใส่โฮป "โอ๊ย!!ยัยโรคจิตชอบใช้ความรุนแรงหรือไง...แต่ว่าเราลองย้อนกลับไปที่คืนนั้นว่าใครอยู่กับเราเป็นคนสุดท้าย?" โฮปตั้งคำถามและมองหน้าของวาววา "ฉันอยู่กับเพื่อนดื่มด้วยกัน" "เออไง! ฉันก็อยู่กับเพื่อนรับแก้วเหล้าจากเพื่อนเท่านั้นอะแล้วทำไมไปนอนกับเธอได้?" ทั้งคู่มองหน้ากันทันทีก่อนจะรีบหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาและโทรหาเพื่อนของแต่ละคน "ไอ้ซอจุนมาหากูที่ร้านดิ!" "ยัยการ์ดมาเจอกันหน่อย!"
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD