บ้านโฮป
"พ่อแม่ขอคุยด้วยหน่อย" ส่วนอีกบ้านโฮปก็กำลังจะทำการพูดคุยกับพ่อแม่เกี่ยวกับเรื่องที่เกิดขึ้นเหมือนกัน เขาเองก็ยอมรับไม่ได้ที่ต้องแต่งงานกับวาววาผู้หญิงที่เขาไม่ชอบหน้าที่สุดเพราะว่าเธอค่อนข้างเอาแต่ใจ ขี้โวยวาย ดื้อด้าน และไม่สนใจใครเอาตัวเองเป็นที่ตั้งและไม่มีความเป็นผู้หญิงเท่าไหร่ เขาไม่ชอบผู้หญิงสไตร์แบบเธอเพราะงั้นเขาจะไม่มีทางแต่งงานด้วยเด็ดขาดไม่ว่าต้องทำวิธีไหนเขาก็จะทำมัน
"เรื่องหนูวาววาเหรอว่าไงมีอะไรจะแก้ตัวด้วยเหรอ?" ฮับเปอร์มองหน้าลูกชายของตัวเองผ่านแว่นตาส่วนนับพลอยที่เห็นว่าเรื่องที่จะคุยต้องเครียดแน่นอนเลยไปเตรียมของหวานมาให้สองพ่อลูก
"เดี๋ยวแม่ไปเอาของว่างมาให้" พูดแล้วก็เดินออกไป
"มันไม่ใช่ข้อแก้ตัวนะพ่อผมกับยัยนั่นเราไม่ได้มีอะไรกันจริง ๆ อย่างน้อยถ้ามีผมต้องจำอะไรบางอย่างได้บ้างสินี่จำอะไรไม่ได้เลยหรือต่อให้เมามากมายแค่ไหนผมก็ไม่เคยเป็นแบบนี้นะพ่อ" โฮปพยายามอธิบาย
"ทำกับผู้หญิงแบบนั้นแต่กลับบอกว่าไม่ได้ทำไมแกไม่มีความเป็นสุภาพบุรุษเลยนะไอ้โฮป ฉันสั่นสอนแกมาแบบนี้เหรอ?" ฮับเปอร์ถามลูกชาย
"พ่อ...ผมบอกแล้วไงว่าถ้าผมทำจริงยินดีรับผิดชอบแต่นี่ผมไม่ได้ทำ โอ๊ยยยย!!ทำไมไม่มีใครเชื่อเลยเนี่ย?!" โฮปดิ้นไปมาเพราะว่าไม่มีใครเชื่อในสิ่งที่เขาพูด
"จะให้พ่อแม่เชื่อได้ยังไงกันโฮปในเมื่อเห็นตำตาแบบนั้นหรือว่าให้สิ่งที่โฮปพูดมาคือเรื่องจริงตอนนี้ข่าวสารมันก็แพร่กระจายไปทั่วแล้ว" นับพลอยเดินเข้ามาและพูดกับลูกชาย
"แล้วนักข่าวมันรู้ได้ยังไงครับแปลว่าต้องมีคนปล่อยรูป ไม่ได้การผมต้องทำอะไรสักอย่างผมจะฟ้องสำนักข่าวให้หมดเลย"
"เรื่องนั้นมันไม่ใช่ที่ต้องสนใจนะโฮป ตอนนี้ข่าวมันแพร่ไปเยอะแล้วบริษัทแกบริษัทหนูวาววาไหนจะของครอบครัวตอนนี้ได้รับผลกระทบไปแล้วสิ่งที่ดีที่สุดในตอนนี้คือแกทั้งคู่ต้องแต่งงานกันและก็ขอโทษสังคมด้วย"
"ขอโทษเรื่องอะไรครับผมกับยัยนั่นไม่ได้ทำอะไรผิดสักหน่อย"
"พูดถึงหนูวาววาดี ๆ หน่อยโฮป เขาเป็นผู้หญิงนะและที่ต้องขอโทษเพราะว่าทำตัวไม่ดีจนเป็นข่าวฉาวนี่ไงตอนนี้ใคร ๆ ก็พูดกันว่าบริษัทของลูกและหนูวาววาลวงโลกสร้างเรื่องว่าไม่ถูกกันเพื่อสร้างกระแส"
"ผมกับยัย...กับวาววาเราไม่ถูกกันจริงและไม่คิดญาติดีด้วย"
"โฮป!!ไม่รู้ละไม่ว่ายังไงแกต้องแต่งงาน!!"
"พ่อ!!ทำไมพ่อต้องเน้นเรื่องการแต่งงานด้วยมันมีอะไรใช่ไหม?!" โฮปถามออกไป
"ไม่มี!!และไม่ต้องมาคุยเรื่องนี้อีกเตรียมตัวแต่งงานกับหนูวาววา!!"
"พ่อออออ!!"
เวลาต่อมา...
บริษัท VV ออแกนไนซ์
เอี๊ยดดดด!!
"สะสวัสดีครับมาหาใครครับ?!" เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยเดินเข้ามาถามโฮปที่จอดรถหน้าบริษัทของวาววาด้วยความเร็วสูง เมื่อคุยกับพ่อแม่ของเขาไม่รู้เรื่องแล้วเขาเลยต้องมาที่นี่เพื่อคุยกับวาววาต่อว่าจะเอายังไงดี ซึ่งเขาไม่เคยคิดจะมาเหยียบที่นี่สักครั้งแต่วันนี้ต้องมาเพื่ออนาคตของเขาเอง
"ยัยวาววาอยู่ไหน?" โฮปถาม
"เอ่อ ได้นัดไว้หรือเปล่าครับ?" เจ้าหน้าที่ถามเพราะว่าท่าทางของโฮปเหมือนว่าจะมาหาเรื่องมากกว่าเลยต้องกันตัวเอาไว้ก่อน
"ไม่ได้นัดและฉันต้องได้เจอยัยนั่นด้วย" โฮปไม่สนใจเดินเข้ามาก็เจอกับแผนกต้อนรับก่อนเลยเขาก็ตรงเข้าไปถามทันที
"คุณครับ! คุณ!" เสียงเจ้าหน้าที่ตามมาด้วย
"ห้องทำงานของวาววาอยู่ชั้นไหน?"
"เอ่อ คุณเป็นใครคะแล้วได้นัดคุณวาววาไว้หรือเปล่าคะถ้าไม่ได้นัดทางเราให้คุณขึ้นไปไม่ได้..."
"ไม่ได้เรื่องเดี๋ยวหาเองก็ได้วะ!" เขาไม่รอให้พนักงานพูดจบเดินไปที่ลิฟท์เพื่อจะขึ้นไปลิฟท์ไปแต่ว่าเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยและพนักงานต้อนรับรีบวิ่งมาจับตัวของเขาเอาไว้ก่อน ถ้าปล่อยขึ้นไปแล้วเกิดเรื่องอะไรขึ้นมาพวกเขาได้เดือดร้อนแน่นอนเลย
"ไม่ได้นะคะ!!"
"ถ้าคุณไม่ฟังกันผมต้องจับคุณโยนออกไปนะครับ!!" เจ้าหน้าที่บอกกับเขา
"ปัดโถ่เว้ย!" เขาหยิบโทรศัพท์ออกมาเพื่อกดโทรหาวาววาซึ่งเขาไม่ได้อยากจะเมมเบอร์เอาไว้หรอกมือมันไปโดนเอง!!
ตรู๊ดดดด!!ตรู๊ดดดด!!
"มีโทรศัพท์แล้วไม่รับสายมีไว้ทำห่าอะไรวะ?" เขาบ่นเมื่อวาววาไม่ยอมรับสายของเขา
"คุณคะตอนนี้คุณวาววากำลังเข้าประชุมอยู่ถ้ามีเรื่องอะไรรบกวนรอสักครู่ได้ไหมคะถ้าเป็นแบบนี้เราจำเป็นต้องเชิญคุณออกไปนะคะเพราะว่าเราไม่รู้ว่าคุณเป็นใครมาจากไหนถ้าเข้ามาและทำร้ายคุณวาววาจะทำยังไง?!" พนักงานพูดกับเขาอย่างใจเย็นและมีเหตุผล
"งั้นต่อสายไปบอกใครก็ได้ว่าโฮป...CEO ขอบ H ออแกนไนซ์มาหา!"
"H...H ออแกนไนซ์ 0.0" เมื่อพนักงานได้ยินอย่างนั้นก็ตกใจเพราะว่าเธอรู้ว่าเขาเป็นศัตรูและคู่แข่งบริษัทเธอ
"เออ! เพราะงั้นรีบไปตามวาววามา!"
"ระรอสักครู่นะคะ" และพนักงานก็รีบไปติดต่อหาเลขาของวาววาทันที
ห้องประชุม
"ช่วงนี้มีลูกค้ายกเลิกงานเราค่อนข้างเยอะมากเลยเพราะว่าข่าวที่ออกไป หาว่าเราโกหกบ้าง หลอกลวงบ้าง ร่วมมือกับฝั่งนั้นเพื่อสร้างกระแสให้คนจ้างครับ จากข่าวแค่ข่าวเดียวที่ออกไปนั้นรายได้ของเราหายไปเยอะเลยครับคุณวาววา" ตอนนี้วาววากำลังทำการประชุมกับทีมงานของเธออยู่ซึ่งมี ไมค์ เตย แหวน และอีกคนพวงมาด้วยตำแหน่งเลขาส่วนตัวของวาววานั่นคือนะนุ่น
"กับอีกแค่ข่าวไร้สาระทำไมต้องเอามาเป็นตัวตัดสินกันด้วยที่ผ่านมาเราทำงานอย่างดีและผลงานเป็นที่ประจักรใคร ๆ ก็รู้ว่างานของเราดีแค่ไหนทำไมต้องตัดสินและยกเลิกด้วย เฮ้อออ!" วาววาถอนหายใจ
"เตยว่าเราอย่าไปให้สนใจเลยค่ะบางทีคนที่ยกเลิกอาจจะอยากยกเลิกอยู่แล้วพอมีข่าวมาเลยใช้เป็นข้ออ้างมากกว่า" เตยเห็นท่าทางหนักใจของวาววาก็เลยรีบปลอบใจทันที
"นั่นสินะ ยังมีคนอีกตั้งเยอะที่อยากจ้างงานเราและเดือนนี้มีกี่งานที่เราต้องทำ?" วาววาได้ยินกำลังใจจากลูกน้องแล้วก็เปลี่ยนเรื่องทันทีเธอไม่อยากเศร้าให้ลูกน้องเห็นมันจะเป็นการตัดกำลังใจน้อง ๆ ไปด้วย
"ทั้ง 25 ค่ะ จาก 50 " แหวนตอบ
"ครึ่งนึงเลยแหะแต่ช่างเถอะเอางานทั้งหมดไปแบ่งให้แต่ละทีมนะออกแบบและเอามาให้วาวตรวจเหมือนเดิม" ทั้งสามคนจะรับงานไปและไปแบ่งให้กับลูกทีมของตัวเองอีกที
"ค่ะ/ครับ"
"คุณวาววาค่ะพนักงานด้านล่างโทรมาบอกว่าคุณโฮปมาหาค่ะ" ระหว่างนั่นเองนะนุ่นเลขาที่ออกไปรับโทรศัพท์ก็เดินเข้ามาและบอกเรื่องของโฮปให้ฟังว่าเขามาหาเธอ
"โอเคร...งั้นให้เขาไปรอที่ห้องทำงานของวาวก่อนนะคะ ประชุมเสร็จจะตามไปฝากพี่นะนุ่นเอาอาหารหมา...เอ๊ย! ของว่างไปให้เขาหน่อยนะคะ" แม้ว่าจะเป็นลับหลังแต่วาววาก็จิกกัดโฮปเหมือนเดิม
"ได้ค่ะ คุณวาววา^^"
"คุณวาววาไม่ชอบคุณโฮปขนาดนี้มันมีข่าวแบบนั้นออกมาได้ยังไงไม่ใช้สมองกันเลยหรือไงนะแล้วก็มาทำให้พวกเราเดือดร้อนอีก" เตยบ่น
"ช่างเถอะ เรื่องข่าวเดี๋ยววาววาไปจัดการเองทุกคนแยกย้ายกันไปทำงานเถอะค่ะ ขอบคุณมาก ๆ สำหรับกำลังใจวันนี้^^" กับพนักงานหรือลูกน้องวาววาจะพูดเพราะและอ่อนโยนเสมอเพราะรู้ว่าพวกเขาต้องทำงานเหนื่อยให้เธอขนาดไหน
"คุณวาววาก็สู้ ๆ นะไม่ต้องไปเครียด"
"ค่ะ"
ห้องทำงานวาววา
แกร็ด!
"มาที่ทำงานอื่นแท้ ๆ ควรจะนั่งนิ่ง ๆ เป็นมารยาทนะไม่ใช่เดินพล่านไปทั่ว" วาววาเดินเข้ามาก็พบว่าโฮปเดินไปทั่วห้องทำงานของเธอแถมยังจับนั่นจับนี่อีก
"เพราะฉันนั่งไม่ติดไงเมื่อรู้ว่าต้องแต่งงานกับเธอ!" เขาหันมาชี้หน้าของวาววา
"ใครจะแต่งงานกับนาย...บอกไว้เลยนะว่าไม่มีทาง" วาววาพูดและเดินไปนั่งที่โต๊ะทำงานของตัวเองมองหน้าของโฮปที่ตอนนี้คิ้วขมวดชนกันสุดเพราะว่าเครียด
"แล้วคิดว่าฉันอยากแต่งกับเธอเหรอวันนี้ฉันคุยกับพ่อแม่แล้วแต่ผลสุดท้ายคือต้องแต่งงานอย่างเดียว ไม่มีทางเลือกอื่นเลยเนี่ย!"
"ฉันก็เหมือนกันพ่อยืนยันเสียงแข็งว่าต้องแต่งเท่านั้น! ฉันละอยากจะบ้าจริง ๆ ทำไมพวกผู้ใหญ่ทำกับเราแบบนี้เนี่ยยยย!! กรี๊ดดด!!"
"หยุดกรี๊ดดิขอใช้สมองแปบ" โฮปห้ามวาววาที่กำลังกรี๊ดออกมา
"มีสมองด้วยเหรอ?"
"ยัยน้ำว่าว! หุบปากดิ!"
"น้ำว่าวบ้านแกดิไอ้โฮป!!" ปึก! วาววาปากล่องกระดาษทิชชู่ใส่โฮป
"โอ๊ย!!ยัยโรคจิตชอบใช้ความรุนแรงหรือไง...แต่ว่าเราลองย้อนกลับไปที่คืนนั้นว่าใครอยู่กับเราเป็นคนสุดท้าย?" โฮปตั้งคำถามและมองหน้าของวาววา
"ฉันอยู่กับเพื่อนดื่มด้วยกัน"
"เออไง! ฉันก็อยู่กับเพื่อนรับแก้วเหล้าจากเพื่อนเท่านั้นอะแล้วทำไมไปนอนกับเธอได้?" ทั้งคู่มองหน้ากันทันทีก่อนจะรีบหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาและโทรหาเพื่อนของแต่ละคน
"ไอ้ซอจุนมาหากูที่ร้านดิ!"
"ยัยการ์ดมาเจอกันหน่อย!"