"พ่อ!" โฮปลุกขึ้นและเสียงดังใส่ฮับเปอร์ที่เขาตัดสินใจแบบนั้นเขาไม่ได้ทำอะไรวาววาเลยด้วยซ้ำทำไมเขาต้องรับผิดชอบด้วยละ?!
"แกอย่ามาขึ้นเสียงใส่ฉันนะไอ้โฮป!ถ้าแกไม่ได้อยากแต่งงานแล้วจะสร้างเรื่องขึ้นมาทำไม?! และเรื่องที่มันเกิดขึ้นเนี่ยมันก็เรื่องบัดสี!!ทำอะไรไว้หน้าลุงหน้าป้าแกบ้าง!!พวกเขาก็เลี้ยงและเห็นแกมาตั้งแต่เด็กนะ!!และสิ่งที่แกกับหนูวาววามันต้องรับผิดชอบ!!!"
"ถ้าผมทำอะไรยัยนั่นจริง!!ผมยินดีรับผิดชอบอยู่แล้ว!!แต่นี่ผมไม่ได้ทำอะไรเลยตื่นมาก็เจอยัยนี่นั่งทำหน้าโง่อยู่แล้ว!!ตัวผมร่างกายผมทำไมผมจะไม่รู้ว่าตัวเองผ่านอะไรมาบ้าง?!" โฮปเถียงกลับอย่างไม่ยอมแพ้เพราะว่าเขาจะไม่ยอมแต่งงานกับผู้หญิงที่เขาไม่ได้รักอย่างแน่นอนแถมยังออกแนวเกลียดด้วยซ้ำ!!
"นายว่าฉันโง่เหรอฮะ?!" วาววาที่ได้ยินถามกลับอย่างหาเรื่องทันทีเพราะว่าเธอไม่ชอบให้ใครมาด่าว่าโง่!!
"มันใช่เรื่องจะมาโฟกัสไหม?!สิ่งที่เธอต้องโฟกัสคือการแต่งงานของเราจะต้องไม่เกิดขึ้น!!!" โฮปเสียงดังใส่วาววาและนั่นเป็นเรื่องเธอยอมไม่ได้เด็ดขาด!
"และคิดว่าฉันอยากจะแต่งงานกับนายหรือไง?! ฉันเองก็พยายามอธิบายอยู่เนี่ยว่าระหว่างเรามันไม่มีอะไรเกิดขึ้นทั้งนั้นพ่อแม่นายและพ่อแม่ของฉันกำลังเข้าใจผิดกันอยู่!!คิดว่าฉันไม่ทำอะไรเลยหรือไง?!" พรึ่บ! วาววาลุกขึ้นและเผชิญหน้ากับโฮปอีกครั้ง
"ก็เห็นนั่งเงียบเป็นใบ้ก็คิดว่าอยากแต่งงานไง?!"
"หูไม่มีหรือไงฉันก็พูดป่าว ๆ ว่าไม่ได้ต้องการแต่งงานกับนายและฉันก็ไม่ได้นอนกับนายด้วย!!!ใครมันเล่นตกลงอะไรเนี่ยมันต้องมีการจัดฉากขึ้นแน่นอนเลยค่ะวาวไม่มีทางแต่งงานนะคะพ่อแม่!!วาววาไม่แต่งกับไอ้เวรนี่!!" วาววาพูดอย่างหนักแน่นก่อนจะชี้หน้าของโฮปเกือบจะโดนตาของเขาอยู่แล้ว
"ยัยบ้า!!นิ้วเธอมันจะแทงตาฉันบอดอยู่แล้วเนี่ย!!" เพี๊ยะ! โฮปปัดออกแต่แรงไปหน่อย
"นี่นายกล้าทำร้ายร่างกายของฉันเหรอฮะ?!"
"ก็ไม่ได้ตั้งใจไหมวะ?!"
"พ่อแม่คะจะให้วาวแต่งงานกับคนแบบนี้เหรอคะต่อให้เรานอนด้วยจริงแต่มันก็เป็นเพียงความผิดพลาดที่ไม่ได้ตั้งใจ แต่ว่าพ่อแม่จะให้วาวแต่งงานกับผู้ชายที่ทำร้ายร่างกายผู้หญิงเหรอคะ?!"
"นั่นไงยอมรับแล้วสินะ" วิเวียนเอ่ยออกมา
"ไม่ใช่อย่างนั้นค่ะ!!วาวแค่ยกตัวอย่างเท่านั้นเองวาวไม่มีทางหน้ามืดไปนอนกับโฮปหรอก!!" วาววากอดอกหน้ามุ้ยและนั่งลงเพราะเมื่อยขา
"หน้ามืด? ใครกันแน่ที่หน้ามืดอาจจะเป็นฉันมากกว่านะ!!" โฮปแทรกขึ้น
"พูดแบบนี้หมายความว่าแกยอมรับว่าหน้ามืดเผลอไปมีอะไรกับหนูวาววาใช่ไหม?" นับพลอยถาม
"ไม่ใช่ครับแม่!!ผมแค่ประชดคนปากดี!!" โฮปพูดและมองหน้าวาววา
"ไม่รู้แหละแต่ว่าฮับเปอร์บอกแล้วว่าจะรับผิดชอบเพราะงั้นลูกสองคนต้องแต่งงานกันเท่านั้น ไม่อย่างนั้นแม่ไม่ยอมเด็ดขาด!!" วิเวียนพูดอย่างเด็ดขาด
"ใช่!!เราเป็นผู้หญิงนะวาววาจะไปนอนกับผู้ชายเฉย ๆ โดยไม่มีการรับผิดชอบไม่ได้!!" วศินพูดเสริมภรรยา
"พ่อคะนี่มันปี 2024 แล้วนะคะ ความสัมพันธ์บนโลกมันมีมากมายค่ะ คู่นอน คู่แฟน คู่เพื่อน คู่ FWB คู่ WWE บลา ๆ อะ!!กับอีเรื่องแค่นี้พ่อแม่จะทำให้เป็นเรื่องใหญ่ทำไมคะ?!"
ปัง!! วศินตบโต๊ะเสียงดังอีกครั้งเมื่อลูกสาวพูดจาไม่เข้าหูเท่าไหร่...เขามันโบราณเขาจะให้ลูกสาวเสียตัวฟรี ๆ ได้ยังไงกันเขาไม่ได้ต้องการเงินแต่เขาต้องการรักษาหน้าตาของครอบครัวเพราะตอนนี้ข่าวมันแพร่ออกไปเยอะแล้ว
"ใครจะมีความสัมพันธ์แบบไหนก็ช่าง!!แต่ต้องไม่ใช่แก!!และอีกอย่างฉันรู้ว่าโลกนี้มันเปลี่ยนไปแค่ไหนแล้ววาววาไม่ต้องสั่งสอนพ่อ!!แค่ในเมื่อผู้ใหญ่รับรู้และเห็นกลับตาแบบนี้!!มันก็ต้องเกิดการรับผิดชอบ!!ถ้าไม่อยากโดนจับแต่งงานทำให้โดนจับได้ทำไมละ?" วศินถาม
"เพราะเราไม่ได้มีอะไรกันเลยไงคะพ่อ!!ทำไมพ่อไม่เชื่อวาวอะ!!!?"
"เพราะพ่อเชื่อในสิ่งที่เห็นเท่านั้น...และเตรียมตัวแต่งงานกับโฮปซะอย่างไม่มีข้อแม้!!!"
"เราต้องขอโทษแทนลูกชายของเราด้วยนะ...วิเวียน...วศิน" นับพลอยกล่าวขอโทษ
"แม่ครับ..."
"พวกเราเลี้ยงลูกไม่ดีเอง" ฮับเปอร์เองก็เสริมภรรยานั่นทำให้โฮปรู้สึกผิดทันทีที่ทำให้พ่อแม่ของเขาต้องมาก้มหัวขอโทษแบบนี้
"เราก็เลี้ยงลูกมาเหมือนกันนั่นแหละนับพลอย ฮับเปอร์ มันเลยผิดหวังเหมือนกันอย่างนี้..." วิเวียนพูดและเหลือบมองลูกสาว
"แม่คะ..."
และทั้งสี่ก็พากันออกไปจากห้องอาหารทิ้งให้ทั้งสองตกอยู่ในความเงียบที่แสนอึดอัดไม่มีใครพูดอะไรทั้งนั้น สมองของทั้งคู่กำลังประมวลผลว่าเรื่องราวมันเป็นแบบนี้ได้ยังไง ทำไมจำอะไรไม่ได้เลย...
"ถ้าเรามีหลักฐานว่าเราไม่ได้ทำอะไรกันทุกอย่างจะจบไหม?" วาววาพูดขึ้น
"แล้วจะเอามาจากไหน?"
"โง่ขนาดนี้มีสิทธิ์มาด่าฉันว่าโง่ด้วยเหรอ??" วาววาฝั่งใจที่โดนด่าไป
"ยัย...!"
"ที่นี่มันโรงแรมนะก็ต้องมีกล้องวงจรปิดสิ เรื่องราวที่เกิดขึ้นมาแปลก ๆ อะเหมือนมีใครจัดฉากเลย" วาววาตั้งข้อสงสัย
"ฉันก็คิดแบบนั้นนั่นแหละ ทุกอย่างมันเหมาะเจาะเกินไปทำไมเราจำเรื่องเมื่อคืนไม่ได้...และตื่นมาอยู่ด้วยกันแถมยังไม่ได้ใส่เสื้อผ้า นั่นก็ยังไม่เท่ากับพ่อแม่เราเข้ามาเหมือนกับว่าใครปล่อยคิว??" ทั้งคู่ช่วยกันตั้งข้อสังเกตุ
"นั่นสิ...เพราะงั้นเราไปดูกล้องวงจรปิดกันว่าเรื่องทั้งหมดมันเกิดอะไรขึ้น..."
ห้องควบคุมรักษาความปลอดภัย
"กล้องเสีย!!?"
"วะว่าไงนะ?!" ตอนนี้ทั้งคู่มาที่ห้องควบคุมเพื่อดูภาพจากกล้องวงจรปิดเธอไปติดต่อให้คุณหญิงอารีย์ดูให้และท่านก็ใจดียอมช่วยแต่ว่ากล้องกลับเสียและใช้ไม่ได้
"ครับ มันเสียมาจะสองอาทิตย์แล้วและวันนี้ช่างก็จะเข้ามาทำพอดีเพราะงั้นระยะอาทิตย์ที่ผ่านมาและของเมื่อคืนจึงไม่มีการบันทึกอะไรไว้ครับ ขออภัยด้วยนะครับ" เจ้าหน้าที่บอกกับทั้งคู่อย่างน้อมนอบแต่ทั้งสองช็อกไปแล้วเพราะมันเป็นตัวช่วยเดียวของเขาทั้งคู่
"อ๊ากกกกกกกกกกกก!!"
"เฮ้ยยย!!แหกปากทำไมเนี่ย?!" โฮปตกใจเมื่ออยู่ ๆ วาววาก็คำรามออกมา
"อยากจะบ้า ๆ ๆ ฉันไม่มีทางแต่งงานกับนายหรอกนะ!!ไม่ว่าต้องทำวิธีไหนฉันต้องหลุดพ้น!!!"
"เหอะ!!แล้วคิดว่าฉันอยากแต่งงานกับเธอเหรอตอนที่ได้ยินว่าต้องแต่งงานรู้ไหมว่าขนฉันลุกทั้งตัว!!แค่คิดว่าต้องใช้ชีวิตอยู่กับเธอก็หายใจแทบไม่ได้แล้ว!!"
"คิดว่าขนลุกคนเดียวหรือไงนาย!!นายไปคุยกับพ่อแม่ของนายเลยนะว่าจะไม่แต่งงานไม่มีวัน!!!" วาววาชี้หน้า
"เธอก็เหมือนกันนั่นแหละ!!ไปบอกพ่อแม่เธอว่าเลิกความคิดนั่นซะระหว่างเรามันไม่มีอะไรกันทั้งนั้น!!!"
"เออ!!"
"งั้นต่างคนต่างไป!!!"
"เออ!!"
"เออ!!!!"
วันต่อมา
บ้านวาววา
"พ่อคะแม่คะ.." พอวันต่อมาวาววาก็ลงมาเพื่อคุยกับพ่อแม่เพราะว่าเมื่อวานเธอเอาแต่เก็บตัวอยู่ในห้องเพื่อคิดหาคำพูดให้พ่อแม่เธอเชื่อว่าเธอไม่ได้มีอะไรกับโฮปจริง ๆ มันเป็นเพียงเรื่องเข้าใจผิดเท่านั้น
"ว่าไง?" วศินตอบกลับไปสั้น ๆ วันนี้เป็นวันหยุดของเขาเลยไม่ได้ไปทำงาน
"คือว่าวาวมีเรื่องจะคุยด้วยน่ะค่ะ" วาววาประหม่าเล็กน้อยเธอไม่เคยคุยกับพ่อแม่และรู้สึกอึดอัดแบบนี้มาก่อนเลย ตั้งแต่เล็กจนโตพ่อแม่ของเธอเป็นเสมือนเพื่อนสนิทอีกคนมีอะไรก็เปิดใจคุยกันเสมอ นี่เป็นครั้งแรกในชีวิตเธอที่รู้สึกแบบนี้
"นั่งก่อนสิ...รานาไปเอาเครื่องดื่มมาให้คุณวาววาหน่อย" วิเวียนบอกกับลูกสาวก่อนจะหันไปพูดกับสาวใช้
"ได้ค่ะคุณหญิง...คุณวาววาเอาน้ำอะไรดีคะ?" รานาถาม
"อะไรก็ได้เอามาเถอะ" ตอนนี้เธอไม่มีเวลามาเรื่องมากเกี่ยวกับแค่น้ำดื่มหรอก
"รอสักครู่ค่ะ"
"พ่อคะ...แม่คะ...เรื่องวาวกับโฮป..."
"อืม คุยกันหรือยังละว่าจะแต่งงานเมื่อไหร่ดี??" วศินถามเมื่อลดหนังสือที่กำลังอ่านลง
"พ่อคะ...วาวไม่แต่งงานกับโฮปนะคะ"
"วาวเราเสียหายนะทำไมพูดแบบนั้นออกมา?!" วิเวียนดุลูกสาว
"เพราะว่าวาวไม่ได้มีอะไรเสียหายยังไงละแม่...วาวไม่ได้มีอะไรกับโฮปเลยอะ!"
"แล้วรูปที่นักข่าวลงละมันเหมือนความว่ายังไง?" วศินถาม
"อันนั้นวาวไม่รู้ค่ะพ่อ!!บางทีวาวอาจจะแค่เมาแล้วล้มไปใส่โฮปก็ได้อะ ภาพมันเลยออกเป็นแบบนั้น..." ภาพในข่าวตอนนี้ที่กำลังเผยแพร่คือเธอกำลังกอดและนัวเนียกับโฮปอยู่แต่มันก็ไม่ได้ชัดเจนขนาดนั้น
"นั้นไง...เมา...เมาแล้วรู้ได้ยังไงว่าไม่ได้เสียท่าให้โฮปมันไปอะวาววา!" วศินเรียกดุเสียงดังขึ้น
"คุณคะ.." วิเวียนเห็นท่าไม่ดีเลยพยายามเรียกไว้
"เพราะมันคือร่างกายวาวไงพ่อ! วาวรู้มันเกิดอะไรกับตัวของวาวบ้างอะหรือว่าพ่อแม่จะพาวาวไปตรวจร่างกายก็ได้อะว่าวาวไม่ได้มีอะไรกับโฮปจริง ๆ !!" ต่อให้เธอจะเกลียดการหาหมอแค่ไหนก็ตามแต่ถ้ามันทำให้เธอไม่ต้องแต่งงานกับโฮปเธอยินดีไปโรงพยาบาลเพื่อยืนยันความบริสุทธิ์!!
"พ่อเชื่อในสิ่งที่เห็นเท่านั้น!!"
"ทำไมพ่อเชื่อแต่ในสิ่งที่เห็นในเมื่อวาวสามารถพิสูนจ์มันได้ว่าวาวไม่ได้มีอะไรกับโฮปมันอะ!!!"
"วาววา!!อย่ามาขึ้นเสียงใส่พ่อนะ!!!" ปึก!! วศินปาหนังสือด้วยความโกรธและเดินออกไปทันที
"พ่อค่ะ!!พ่อ!!!"