Not! Married 13 เหตุการณ์เดจาวูและความรับผิดชอบ (18+)
1523 Words
ความเจ็บปวดพุ่งมาทันทีทำให้วาววากรีดร้องด้วยความเจ็บและเพราะของเธอนั้นดังมากเลยทำให้โฮปต้องก้มหน้าลงไปปิดปากของเธอด้วยปากของเขาเอง เขาบดขยี้ริมฝีปากของวาววาและกดแก่นกายเข้าไปจนสุดลำก่อนจะแช่แก่นกายเอาไว้อย่างนั้นยังไม่ขยับไปเพราะรู้ว่าเธอน่าจะเจ็บมาก
"ขอโทษทีฉันฝืนตัวเองไม่ไหวแล้ว" เขาปล่อยปากและบอกกับวาววาอย่างรู้สึกผิดเล็กน้อยที่ทำให้เธอเจ็บ
"มันเจ็บมากไม่ทำแล้ว >__<" พั่บ! พั่บ! พั่บ! เมื่อโฮปได้ยินอย่างนั้นเขาก็เร่งความเร็วในการกระแทกเพิ่มขึ้นเขาเองก็ใกล้แล้วเหมือนกัน
"เหมือนกัน ซี๊ดดดด!!"
"อ๊าาาาาาา!!!"
"ซี๊ดดดดดดดดดดดดด!!" พั่บ! พั่บ! พั่บ! ปึกกกกกก~~~
ซ่าา~~
บ่ายวันต่อมา..
พรึ่บ!!
"อื้อออออ~~" วาววานอนพลิกไปมาบนเตียงพยายามเอาผ้าห่มมาคลุมตัวเองเพราะว่ารู้สึกหนาว
พรึ่บ! แต่ว่าก็มีคนแย่งผ้าห่มเธอไปไม่ว่าจะพยายามเอาคืนมากี่รอบก็โดนดึงกลับไปเสมอเลยเพราะอย่างนั้นเลยทำให้เธอลืมตาตื่นขึ้นและมองไปข้าง ๆ ก่อนจะพบว่าโฮปนอนอยู่ข้างเธอ
"กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดด!!!" และตกใจมากและกรี๊ดออกมาเหมือนกับทุกครั้ง
หมับ!! โฮปตื่นขึ้นเพราะได้เสียงกรี๊ดของวาววาเขารีบเอามือปิดปากของเธอเอาไว้ทันทีอย่างรวดเร็ว
"แหกปากทำไมอยากให้พ่อแม่เธอกับฉันมาเจอสภาพแบบนี้เหรอ?!" โฮปทำให้วาววาได้สติ
"0.0" วาววาทำตาโตค้างอย่างตกใจแถมสมองของเธอยังจดจำเรื่องเมื่อคืนได้ทั้งหมดเลย แบบนี้สิถึงจะเรียกผิดพลาดแบบไม่ได้ตั้งใจและเผลอไปของจริงคราวนี้เธอทุกอย่างได้หมดและไม่กล้าที่จะหันไปมองคนข้าง ๆ ด้วยซ้ำ เธออายและไม่รู้ว่าจะสู้หน้าของโฮปยังไง
"ตาค้างเชียวตายแล้วมั้ง?" พรึ่บ! โฮปถามพร้อมกับเอามือออกจากปากเธอ
"มะเมื่อคืนนี้...มันคือความฝันใช่ไหม?" วาววาพยายามหลอกตัวเอง
"ฝันไม่ฝันลองลงไปเดินดูสิว่าเดินไหวไหม?" โฮปพยักหน้าไล่เธอให้ไปลองเดินดู
"มะไม่จริง..."
"ก่อนจะช๊อกหรือว่าตกใจตอนนี้เธอกับฉันรีบไปแต่งตัวใส่เสื้อผ้าก่อน...ถ้าไม่อยากให้เกิดเหตุการณ์เดจาวูแบบรอบที่แล้ว" โฮปพยายามใจเย็นและตั้งสติถ้าครั้งนี้พ่อแม่ของพวกเขามาเจออีกรับรองเลยว่าจบแน่ชีวิตพวกเขาสองคน
"ใช่ ๆ ๆ ๆ ระรีบ ๆ ๆ ว้ายยยย!!" หมับ! และเพราะความรีบของวาววาเธอลืมไปว่าตัวเองกำลังเจ็บช่วงล่างพอลุกกะทันหันเลยเกิดความเจ็บขึ้นมาทำให้เธอล้มไปส่งโฮปพอดี
"ทำดี ๆ สิ" โฮปพูดกับเธอและมองหน้า
"ระรู้แล้วก็คนมันรีบนิ" สองสายตาประสานกันเธอไม่เคยรู้สึกแบบนี้มาก่อนเลยร่างกายที่แนบชิด หัวใจที่เต้นแรง ไหนจะใบหน้าของโฮปที่พยายามขยับเข้ามาใกล้เรื่อย ๆ อีก
"อ่อย"
"ใครอ่อยอย่าหาพูดเถอะ" วาววาตอบกลับไป
"ก็เห็น ๆ อยู่เธออ่อย"
"ประสาท...ปล่อยได้แล้วฉันจะไปอาบน้ำแต่งตัวส่วนนายก็กลับตัวเองไปได้แล้ว และเรื่องเมื่อคืนนี้...ลืมมันซะ" วาววาพูดเสียงแข็งและพยายามผละออกจากตัวของโฮป
"ลืม?"
"อืม"
"โอเค ตามนั้น" เขาเองก็ไม่อยากผูกมัดอยู่แล้วเรื่องเมื่อคืนก็แค่เมาและเผลอไผลไปกับบรรยากาศเท่านั้นเอง ส่วนวาววาก็อกหักและเมาเหมือนกันทุกอย่างเกิดขึ้นจากความไม่ได้ตั้งใจเพราะฉะนั้นแยกย้ายกันไปนั่นแหละ แฟร์ ๆ ดี และทั้งสองกำลังจะแยกออกจากกัน...
ปึงงง!!
"พวกแกทำอะไรกันฮะ?!" เสียงของฮับเปอร์ดังขึ้นเขาเปิดประตูพร้อมกับพ่อแม่พวกเขาที่เข้ามา
เหมือนเลย...เหมือนกับวันนั้นเลย
แต่ที่แตกต่างกันคือตอนนั้นพวกเขาไม่ได้ทำอะไรทั้งนั้น แต่ครั้งนี้พวกเขาทำจริง! และจดจำได้ทุกอย่างเลยด้วย!
"แม่....พ่อ..." วาววามองหน้าของวิเวียนและวศินพ่อแม่ของเธอก่อนจะเรียกออกไปเสียงเบา
"คราวนี้ทำผิดจริง! อย่าไม่มีข้อแก้ตัว!" นับพลอยพูดเสียงดัง
"พวกแกจะรับผิดชอบกับการกระทำครั้งนี้ยังไงฮะ?!" วศินถามเสียงดังเสียงเข้ม
"พวกผมขอแต่งตัวก่อนได้ไหมครับ?" โฮปพยายามนิ่งและพูดออกไปอย่างใจเย็นคราวนี้เขาไม่มีอะไรจะแก้ตัวเลยสักนิด
"ทำไมจะวางแผนอะไรกันละ?" วศินถามโฮป
"เปล่าครับ หรือไม่ก็ให้วาววาไปใส่เสื้อผ้าก่อนก็ได้ครับ" ตอนนี้วาววาตาแดงเหมือนจะร้องไห้แล้วเพราะครั้งนี้มันคือเรื่องเธอเลยเถียงอะไรไม่ออกเลย
"ไปแต่งตัวซะวาววา" วิเเวียนพูดกับลูกสาว ส่วนวาววามองหน้าของโฮปนิดหน่อยก่อนจะพยายามลุกจากเตียงโดยมีวิเวียนเอาผ้าขนหนูมาคลุมตัวให้และช่วยออกไปจากตรงนี้ก่อน
"แกก็แต่งตัวซะแล้วออกมาคุยกันว่าจะเอายังไง?" ฮับเปอร์พูดกับลูกชายที่มีเพียงผ้าห่มคลุมตัวอยู่
"ผมจะรับผิดชอบ"
"ยังไง?" วศินถามออกไป
"ผมจะแต่งงานกับวาววาครับคุณลุง...ผมเคยบอกไปแล้วว่าถ้าผมทำอะไรวาววาจริงผมยินดีจะรับผิดชอบและครั้งนี้ผมก็พลาดไปแล้วด้วยเพราะฉะนั้นผมจะทำตามที่ผมเคยพูดเอาไว้"
"แน่ใจ?" นับพลอยถามลูกชาย
"แล้วไม่ต้องรับผิดชอบได้ด้วยเหรอครับ?" โฮปถามนับพลอยกลับไป
"ไม่ได้!!" พ่อของเขาตอบกลับทันที
"นั่นไงครับ เพราะงั้น...ผมจะแต่งงานกับวาววาเพื่อเป็นการรับผิดชอบ"
"ไม่แต่งงงงงงงงงงงงงงง!!" วาววาที่เดินออกมาพอดียินก็รีบปฏิเสธทันที
"วาววา!!" วศินดุลูกสาว
"ยังไงวาวก็ไม่แต่ง!!ไม่แต่ง!!ไม่แต่งงงงง!!!" วาววากำลังโวยวายส่วนโฮปก็กำลังอมยิ้มในใจที่เขาพูดแบบนั้นเพราะรู้อยู่แล้วว่ายังไงวาววาก็ไม่ยอมแต่งกับเขาแน่นอน เพราะงั้นเขาไม่ผิดนะ...ก็รับผิดชอบแล้วไงแต่วาววาไม่ต้องการเอง
"หึหึ!"
"ขำอะไรไอ้โฮปบอกพ่อแม่นายซะว่าไม่แต่ง!!" ขวับ! วาววาหันมาดุ
"แต่งครับ"
"...!!"
- Writer
