วันต่อมา...
ร้านอาหารอิตาเลี่ยน
"อาหารอร่อยไหมครับคุณวาววา?" หนุ่มหล่อมาดเข้มสไตร์อาหรับถามวาววาขึ้นเมื่อเห็นว่าเธอทานอาหารเสร็จแล้ว เขาถามเพราะอยากรู้ว่าเธอจะชอบร้านอาหารที่เขาเลือกไหม
"อร่อยมากค่ะไม่คิดเลยนะคะว่าประเทศไทยจะมีร้านอาหารอิตาเลี่ยนแท้ ๆ แบบนี้ด้วย คุณอัลฟารู้ได้ยังไงคะเนี่ย?" วาววาถามด้วยน้ำเสียงแปลกใจพร้อมรอยยิ้มหวานเพราะว่าคนตรงหน้าคือผู้ชายคนเดียวที่เธอกำลังคุยอยู่ตอนนี้และเธอก็ค่อนข้างจะชอบเขามากด้วย เนื่องจากอัลฟามีความเป็นผู้ใหญ่และผู้นำ มีธุรกิจ กิจการที่มั่นคง แม้ว่าเขาจะไม่ค่อยได้อยู่ไทยก็ตามแต่ว่าเขาก็ชัดเจนว่าคุยกับเธอเพียงคนเดียวเช่นกัน
"ผมได้ยินคุณวาววาบ่นว่าอยากทานอาหารอิตาเลี่ยนแท้แต่ว่าช่วงนี้ไม่มีวันหยุดเลย ผมเลยพยายามหาร้านที่รสชาติน่าจะถูกปากคุณวาววามาครับผมดีใจมากที่คุณวาววาชอบ ^^" เขายิ้มกว้างอย่างดีใจเมื่อร้านที่เขาพยายามหาและคัดเลือกถูกใจวาววา
"ที่จริงไม่ต้องทำขนาดนั้นก็ได้นะคะนัดไปทานร้านต่าง ๆ ก็ได้ ถูกใจไม่ถูกใจค่อยว่ากันแต่ว่าเป็นการลุ้นไปในตัว"
"เวลาของเราไม่ค่อยตรงกันนิครับไหน ๆ ก็นัดกันแล้วผมก็อยากให้คุณวาววาได้ทานอาหารอร่อยและมีความสุขครับ" อัลฟาพูดกับวาววาซึ่งนั่นทำให้เธอใจเต้นมากอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อนเลย เธอชอบที่เขามีความเป็นสุภาพบุรุษ ใส่ใจเธอ และเก็บรายละเอียดได้ดี เธอเจอกับเขาในการไปลงคอร์สเกี่ยวกับธุรกิจเมื่อ 8 เดือนก่อน ทั้งคู่ได้ทำการแลกช่องทางการติดต่อกันเอาไว้และได้มีการพูดคุยกันตลอดก่อนความสัมพันธ์จะเริ่มพัฒนาขึ้นมาเป็นสถานะคนคุยและปรึกษาดูใจกันจนตอนนี้ แม้ว่าจะยังไม่ได้คบและยังคุยกันได้ไม่นานแต่ทั้งคู่ก็สามารถเข้ากันได้ดีมาก เข้าใจกันและกันไม่ก้าวก่ายงานแล้วก็ไม่งี่เง่าเป็นความสัมพันธ์แบบผู้ใหญ่ซึ่งวาววาชอบมาก แล้วก็เผลอคิดว่าถ้าได้แต่งงานและใช้ชีวิตร่วมกันคงจะดีไม่น้อยเลย แต่ว่าวาววาที่ชีวิตติดเพอร์เฟคก็อยากคุยอีกหน่อยเพื่อให้มั่นใจว่าอัลฟาเหมาะสมและคู่ควรกับเธอจริง ๆ แต่ไม่ใช่แค่เขา เธอเองก็อยากทำตัวให้คู่ควรและเหมาะสมกับเขาเช่นกัน เธอไม่อยากให้เขาอายถ้าต้องพาเธอออกงานเพราะงั้นเธอเลยตั้งใจทำงานและวางตัวอย่างดีแม้ว่าจะหลุดบ้างตอนอยู่กับโฮปก็เถอะ แต่ต่อหน้าอัลฟาเธอจะไม่ยอมเป็นแบบนั้นแน่นอน
"นั่นสินะ...เสียดายจังถ้าคุณอัลฟาอยู่ที่นี่เราก็น่าจะมีเวลาอยู่ด้วยกันและเรียนรู้กันมากขึ้นนะคะ"
"เรื่องนั้น...อีกไม่นานหรอกครับ" อัลฟาพูดอย่างมีเลสนัยและมองวาววาอยู่ตลอดสายตาของเขามีเสน่ห์มาก...มีจนทำให้คนที่หลุมรักใครยาก ๆ อย่างวาววามาตกหลุมได้
"หมายความว่ายังไงเหรอคะ?" วาววาถามอย่างสงสัย
"อีกประมาณสามเดือนข้างหน้าบริษัทของผมจะมาลงทุนเปิดบริษัทที่นี่ครับและเราคงจะได้เจอและได้อยู่ด้วยกันบ่อย ๆ แล้ว" หมับ! อัลฟาจับมือของวาววา
"ดีใจจังเลย ^^"
"แต่ถึงอย่างนั้นผมก็มีเรื่องกังวลใจครับ..." เขาพูดและทำสีหน้าเศร้าทันทีทั้งที่เมื่อกี้ยังยิ้มแย้มอยู่เลยนั่นทำให้วาววาไม่สบายใจขึ้นมาทันทีเลย
"เรื่องอะไรเหรอคะ?"
"เรื่องที่คุณ...กำลังจะแต่งงานไงครับ...ทำไมไม่อธิบายอะไรเลยทั้งที่ผมนั่งอยู่ตรงนี้ตั้งนานแล้ว" เขาเก็บมันเอาไว้ในใจตลอดเพื่อรอให้วาววาพูดมันออกมาเองอธิบายเกี่ยวกับเรื่องที่เกิดขึ้นแต่เธอก็ไม่ยอมสักทีจนทำให้เขาต้องเป็นฝ่ายพูดออกไปก่อน
"แต่งงานอะไรกันคะใครจะแต่งงานกัน?"
"ผมเห็นข่าวแล้วนะครับเรื่องของคุณวาววากับคู่แข่งทางธุรกิจที่พวกคุณเหมือนว่าจะมีความสัมพันธ์กัน..." ยิ่งพูดเขายิ่งเศร้าผู้หญิงที่เขาหมายปองกำลังแต่งงานกับคนอื่นทั้งที่คุยกับเขาอยู่
"เรื่องนั้นมันไม่จริงนะคะและที่วาวไม่ได้บอกคุณอัลฟาก็เพราะว่ามันไม่ใช่เรื่องสำคัญยังไงละคะ ข่าวที่ออกไปมันเป็นเรื่องเข้าใจผิดกันทั้งนั้นและตอนนี้วาวก็ได้ทำการติดต่อกับสำนักข่าวแล้วด้วยว่าข่าวที่ออกไปมันไม่เป็นจริงและวาวกับบริษัทก็เสียหายด้วย"
"ตายจริง! แบบนี้ต้องฟ้องนะครับ"
"วาวไม่อยากให้เป็นเรื่องใหญ่ค่ะ ตอนนี้วาวมีคุณอัลฟาอยู่จะไปแต่งงานกับคนอื่นได้ยังไงละคะ^^"
"พอได้ยินแบบนี้ผมก็สบายใจครับตอนที่ผมได้ยินข่าวบอกตามตรงว่าหัวใจผมเจ็บครับ และมันกลัวว่าจะเสียคุณไป..." เขาหยอดคำพูดใส่เธอจนทำให้คนที่ไม่ชอบอะไรเลี่ยน ๆ เขินขึ้นมา
"มะไม่เสียหรอกค่ะ...เพราะว่าวาวเองก็คิดเอาไว้แล้วว่าไม่มีใครสำคัญเท่าคุณอัลฟาอีกแล้วค่ะ"
"ถ้างานลงตัวอีกสามเดือนผมมาอยู่ที่นี่...คุณวาววา...มาอยู่กับผมนะครับ"
"คะ?" วาววาได้ยินอย่างนั้นก็ใจเต้นแรงนี่เธอกำลังโดนขอแต่งงานหรือว่าขอคบหรือเปล่านะ??
"ผมอยากลองพัฒนาความสัมพันธ์ครับถ้าเราได้อยู่ด้วยกัน...อาจจะดี" เขาก้มหน้าเขินอายเขาเองก็ตื่นเต้นเหมือนกันที่ต้องพูดแบบนั้นแต่ว่าเขาก็ชอบวาววามากจนอยากมีเธออยู่ใกล้ตัวตลอดเวลา
"ได้สิค่ะ อีกสามเดือนถ้าไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลงเราลองมาขยับความสัมพันธ์กันนะคะ^-^"
"ครับ! ขอบคุณมากนะครับที่คุณวาววาเลือกผม" เขาแสดงความดีใจออกมาอย่างเปิดเผย
"วาวก็ขอบคุณเหมือนกันค่ะที่คุณอัลฟาเลือกวาวทั้งที่มีผู้หญิงมากมายชอบคุณ..." เธอรู้ว่าเขาฮอตและผู้หญิงมากมายก็อยากได้เขาด้วยเพียงแต่ว่าเขาเลือกเธอก็เท่านั้น >///////////'มันมาได้ยัง?!' วาววาได้ถามในใจด้วยความโมโห
"เอ่อ คุณรู้จักคุณวาววาเหรอครับ?" อัลฟาถามออกไปเพราะเขาไม่ค่อยชอบใจที่โฮปดูไม่มีมารยาทและพูดจากับวาววาไม่ดี
"ทำไมจะไม่รู้เจอกันมาตั้งแต่เด็ก ลืมตาปุบพูดได้ด่ากันก่อนเลยใส่ยับ!!" โฮปพูด
"โฮปถ้ามาทานข้าวก็ไปทานอย่ามาหาเรื่องเป็นเด็ก ๆ" วาววาพยายามพูดจาดีด้วยเพราะว่าอยู่ต่อหน้าคนคุยของเธอ
"ฮะ? โฮปเหรอปกติเรียกไอ้นะ?" เขาแกล้งทำหน้างงเพราะเขารู้ว่าเธอกำลังพยายามสร้างภาพต่อหน้าผู้ชายอยู่!!
"โฮปอย่ามาเสียมารยาทแถวนี้ตอนนี้วาวกำลังคุยเรื่องสำคัญอยู่นะ" เธอพยายามกัดฟันพูดออกไปแม้ว่าความจริงเธออยากจะด่ามากก็ตาม
"ขนลุกวะวาว!ทำตัวปกติดิ"
"นี่แหละปกติอย่ามาหาเรื่องเข้าใจไหม? คุณบีมคะรบกวนพาตัวของโฮปออกไปก่อนได้ไหมคะพอดีว่าฉันกำลังคุยเรื่องสำคัญอยู่" ในเมื่อไล่ดี ๆ ไม่ไปเพราะงั้นเธอเลยต้องให้เลขาของเขาพาตัวออกไป!!
"เอ่อ ได้ค่ะ คุณโฮปคะบีมว่าเราไปกันเถอะค่ะคุณวาววาน่าจะกำลังคุยงานนะคะอย่ารบกวนเลย" บีมพยายามบอกเจ้านายเธอเองก็มองออกมาโฮปพยายามแกล้งวาววา
"ไปก็ได้แต่...อย่าโง่ให้ผู้ชายมาหลอกละดูดี ๆ มีสมองก็คิดให้มาก" โฮปพูดแค่นั้นมองอัลฟานิดหน่อยก่อนจะเดินออกไป
"เขาเป็นคนที่เป็นข่าวกับคุณวาววาใช่ไหมครับ?" อัลฟาถาม
"ค่ะ แต่ว่าไม่มีอะไรหรอกค่ะเราแค่โตมาด้วยกันเขาเลยชอบแกล้งเท่านั้นแหละคะ"
"แค่ชอบแกล้งแต่ไม่ได้ชอบคุณใช่ไหมครับ?" อัลฟาถาม
"ค่ะ ไม่ได้ชอบหรือต่อเขาชอบวาว...วาวก็ไม่ชอบเขาหรอกค่ะ"
"ทำไมเหรอครับ?" อัลฟาเอามือเท้าคางและมองหน้าของวาววาสายตาของเขาทำให้เธอเสียการทันที
"ก็...เพราะว่าวาวมีคนที่ชอบแล้วไงคะ"
"ใครกันนะ??"
"วาวคิดว่าเจ้าตัวน่าจะรู้ตัวนะคะเพราะว่าวาวไม่ได้ปกปิดอะไร" เธอมองหน้าอัลฟาอย่างเปิดเผย
"เขินจัง^^"
"วาวก็เขินค่ะ...พูดออกไปได้ไง ฮ่าๆ"
อีกด้าน
พรึ่บ!
โฮปมองวาววาที่นั่งกับอัลฟาอย่างไม่ละสายตาเขามองเพราะรู้สึกว่าคุ้นหน้าของผู้ชายคนนั้นมาก ๆ และเขาก็สังหรณ์ใจไม่ดีด้วย
"มองอะไรเหรอคะคุณโฮป?" บีมถามเมื่อโฮปเอาแต่มองวาววา
"แค่คุ้นหน้าผู้ชายที่มาติดยัยวาววาน่ะเหมือนเคยเจอที่ไหนและเหมือนว่าจะเจ้าชู้ซะด้วย โง่ ๆ อย่างนั้นไม่น่าทันเหลี่ยม"
"คงไม่หรอกมั้งคะคุณวาววาเองก็มีมาตรฐานและรู้จักเลือกคงไม่เลือกคนที่ไม่ดีมาหรอกค่ะ"
"ไม่รู้สิ แปลก ๆ ฝากคุณบีมไปหาข้อมูลผู้ชายคนนั้นมาหน่อยนะ"
"เป็นห่วงคุณวาววาเหรอคะ?" บีมถาม
"นิดหน่อย...ตามประสาคนโตมาด้วยกันละมั้งแม้ว่าจะไม่ถูกกันแต่ก็เจอกันตั้งแต่เกิดนิและอย่างสงสารกลัวโดนผู้ชายหลอก" เขาบอกพร้อมกับมองทั้งคู่ที่กำลังเดินยิ้มหวานออกจากร้านไป....