พิษรักสาวสก๊อย NC25+

สก๊อยแล้วไง

บทที่1

สก๊อยแล้วไง



บรื้น!!!

เสียงรถและกลุ่มอโคจรที่ดังจนน่าหนวกหูดังขึ้นในเวลาตี2 ทำให้ชาวบ้านเริ่มทนไม่ไหวกับพฤติกรรมของเด็กพวกนี้จึงต้องโทรแจ้งตำรวจให้มากวาดล้างแทบทุกอาทิตย์

มาเฟีย นายตำรวจสุดหล่อดีกรีลูกชายผู้กำกับของสถานีตำรวจในพื้นที่ หลังจากได้เลื่อนตำแหน่งมาสดๆ ร้อนๆ ก็ถูกคุณพ่อดึงตัวมาช่วยงานทันที

มาเฟีย: ไอ้เด็กพวกนี้มันไม่คิดจะหลับจะนอนกันบ้างหรือไงวะ!

จ่านก: เอาไงดีครับผู้กอง

มาเฟีย: ให้เจ้าหน้าที่ล้อมไว้เลยปิดทุกช่องทาง วันนี้จับให้ได้มากที่สุดแล้วขังรวมไว้ก่อนเช้าค่อยแจ้งผู้ปกครอง อย่าลืมตรวจสารเสพติดด้วยล่ะ

ผู้กองหนุ่มสุดเฮี๊ยบ ออกคำสั่งอยู่บนรถยนต์ส่วนตัวก่อนจะเข้าไปจอดอยู่ในมุมมืด เมื่อเวลาผ่านไปเสียงไซเรนรถตำรวจดังขึ้นและเสียงโทรศัพท์ของมาเฟียที่ลูกน้องโทรมารายงานผลการจับกุม

ปึก!

โอ๊ย!

เสียงเด็กผู้หญิงร้องดังมาจากข้างรถทำให้มาเฟียต้องมองไปที่กระจกด้านข้าง ตอนนี้มีเด็กผู้หญิงหกล้มอยู่ข้างรถของตน

มาเฟีย: เป็นไงบ้างครับ //ผมเดินลงไปถามอาการของเด็กแต่เมื่อเห็นการแต่งตัวก็พอจะรู้ว่าเด็กคนนี้ต้องหนีการจับกุมของลูกน้องตนมาแน่ๆ

"ช่วยหนูด้วยค่ะพี่"

มาเฟีย: ไหนเจ็บตรงไหนบ้าง

"เฮ้ย! นี่พี่เป็นตำรวจเหรอ ปล่อยๆๆ หนูแค่มาดูเฉยๆ ไม่ได้ทำอะไรผิดเลยนะคะ!"

มาเฟีย: จะไปไหนมานี่เลย!

ชายหนุ่มรีบคว้าแขนของสาวน้อยเอาไว้ก่อนจะพาขึ้นมาบนรถ

มาเฟีย: ในแก๊งของพวกเธอมียาเสพติดไหม พูดมาไม่งั้นฉันจับเธอเข้าคุกแน่!

"หนูไม่รู้ค่ะ!"

มาเฟีย: ไม่เป็นไร เธอไม่พูดก็ไม่เป็นไรแต่ฉันจะต้องพาเธอไปตรวจสารเสพติดและพาไปโรงพัก พรุ่งนี้เธอค่อยให้ผู้ปกครองมาประกันตัวก็แล้วกันนะ

"พรุ่งนี้หนูสอบ ฮือออ ปล่อยหนูไปเถอะนะคะ"

มาเฟีย: งั้นเรามาแลกข้อมูลกันไหม เธอบอกข้อมูลฉัน ส่วนฉันไปส่งเธอที่บ้าน วินๆ ทั้งคู่

"แต่.....หนู..."

มาเฟีย: เอาเถอะฉันจะเก็บเรื่องของเธอไว้เป็นความลับ เชื่อใจฉันได้เลย ว่าแต่เธอชื่ออะไร

"หนูชื่อแก้มบุ๋มค่ะ"

มาเฟีย: อายุเท่าไหร่แล้ว

แก้มบุ๋ม: 17ค่ะ

มาเฟีย: ยังเด็กอยู่เลย เดี๋ยวฉันพาเธอไปขับรถเล่นดีกว่าเราจะได้คุยกันด้วย

แก้มบุ๋มเริ่มอยู่ไม่สุขเมื่อรถของชายหนุ่มขับผ่านการจับกุมกลุ่มเด็กแวนซ์ป่วนเมือง ทำให้เธอเห็นบอสแฟนหนุ่มที่เพิ่งคบหากันนอนคว่ำหน้าเอามือจับศีรษะอยู่ที่พื้น

มาเฟีย: แก้มบุ๋มเธอเห็นไหมว่าพวกที่นอนอยู่ตรงนั้นคือคนที่คิดหนีและคิดต่อสู้กับเจ้าหน้าที่

แก้มบุ๋ม: ค่ะ

มาเฟีย: เอาล่ะ เธอบอกกับฉันได้ไหมว่าในกลุ่มนี้มีใครที่เป็นคนขายยาเสพติดบ้าง

ทันทีที่รถขับออกมายังถนนใหญ่แก้มบุ๋มก็รีบหันมามองหน้าชายหนุ่มทำเอาเธอถึงกับใจเต้นแรงทันทีเมื่อได้เห็นใบหน้าของนายตำรวจที่จับตัวเธอมา

"หล่อ หล่อมากกกก อมของหลวงนี่ติดคุกกี่ปีคะแม่!!"

มาเฟีย: จะมองอีกนานไหมแก้มบุ๋ม

แก้มบุ๋ม: คือหนูไม่รู้จริงๆ ค่ะ

มาเฟีย: ปากแข็งจังนะ!

แก้มบุ๋ม: ถ้างั้นคุณตำรวจก็ต้องหาอะไรมาง้างปากหนูแล้วล่ะค่ะ!

แก้มบุ๋มหันไปมองหน้าชายหนุ่มพร้อมกับส่งยิ้มไปให้ แต่ชายหนุ่มกับอึ้งในสิ่งที่เด็กคนนี้พูด

มาเฟีย: อย่าคิดเอาตัวเข้าแลกนะแก้มบุ๋ม

แก้มบุ๋ม: เรื่องนี้มันขึ้นอยู่กับคุณตำรวจค่ะ หึ!

ใจของชายหนุ่มถึงกับสั่นไหวเมื่อเจอเด็กสก๊อยต่อปากต่อคำไม่หยุด เด็กนี่ดูจากสำเนียงก็รู้ว่าไม่ธรรมดา

แก้มบุ๋ม: บ้านหนูอยู่ซอยหน้าค่ะ จอดปากซอยก็ได้ เอ๊ะ! จอดสิคะ!

**แจ้งก่อนนะคะเรื่องนี้เป็นเรื่องที่ไรท์เขียนไว้นานมากแล้วแต่นำมาเกลาสำนวนใหม่ ที่สำคัญเคยถูกระงับเพราะถูกแจ้งว่าเนื้อหารุนแรงจนไรท์แอบท้อค่ะ ตอนนี้ปรับบทแล้วแก้ไขแล้วฝากติดตามด้วยนะคะ**