Shine’s POV
Kay bilis naming narating ang Village. Hininto niya ang sasakyan ilang metro ang layo mula sa gate ng mansion. Nakaramdam ako ng lungkot bigla. Kailangan na talaga naming maghiwalay.
“Kanina papunta sa restaurant tila kay tagal ng byahe ngayong pauwi ng bahay kay bilis parang wala minuto, ang bilis nating nakauwi,” reklamo ko. Bahagya siyang natawa.
“Same sentiments, here, baby. Sige na at baka may makakita sa kotse mo,” saad niya.
“Hay… Okay, Babie. Bye for now, see you bukas,” tinaas ko ang dalawang braso, urging him to hug me. Ngumiti siya at lumapit, niyakap niya ‘ko. I wrapped my arms around his shoulder as he tightened his grip around me, pressing me against his big bulge. Kay higpit ng yakap namin sa isa’t-isa tila walang balaka na pakawalan ang isa’t-isa. Ilang seg
