พอพิธีการหมั้นหมายของวริสาและอาเหมาจบลง ทั้งสองก็มาส่งแขกที่มาร่วมงานกลับบ้านอย่างขอบคุณทุกคนที่มาร่วมงานหมั้นหมายในวันนี้ ส่วนฝ่ายพ่อแม่ของทั้งสองก็นั่งพูดคุยกันอย่างมีความสุขที่ได้ดองกันอย่างเป็นทางการ
“แล้วงานแต่งของลูกๆเราจะจัดเมื่อไหร่กันดีอาเฮง ฉันน่ะอยากจะมีหลานเต็มทีแล้วนะ” อาหลงเอ่ยพูดถามเพื่อนหนุ่มออกไปแบบตื่นเต้น
“ฮ่าๆ ฉันเองก็อยากจะมีหลานเร็วเหมือนกัน แต่เราดูฤกษ์ยามกันก่อนเถอะมีวันดีๆเร็วที่สุดเมื่อไหร่ก็แต่งเลย จะได้อุ้มหลานกันให้สมใจเลยไง ฮ่าๆ” เฮงพูดเสริมเพื่อนหนุ่มไปแล้วก็หัวเราะอย่างชอบใจ
“นี่พวกคุณจะใจร้อนกันทำไมคะ นี่ก็พึ่งจะหมั้นกันเองนะคะ ให้เด็กๆเขาศึกษากันก่อนเถอะค่ะ แล้วค่อยให้พวกเขาตัดสินใจเรื่องงานแต่งงานกันเอง” หทัยรัตน์พูดขัดขึ้นไปอย่างไม่เห้นด้วยกับทั้งสอง แต่หมั้นกันกะทันหันแบบนี้ก็มากพอแล้ว จะให้แต่งต่อเลยเธอก็กลัวว่าวริสาจะไม่ยอมแต่งมากกว่า เพราะที่ยอม
