ตอนที่ 29

3142 Words

ด้านวริสาที่มานอนร้องไห้กับจดหมายของเดรโกที่เขียนลาเธอเป็นครั้งสุดท้ายจนเผลอหลับไปอย่างอ่อนแรง พอเธอตื่นมาอีกทีก็เช้าวันใหม่แล้ว เธอจึงเก็บจดหมายของเดรโกเอาไว้ในกล่องอย่างดี เพราะถึงแม้ว่าเขาจะไม่ได้อยู่ในชีวิตของเธอตอนนี้ แต่เธอจะเก็บเขาเอาไว้ในหัวใจของเธอตลอดไป “มีมี่ แกตื่นแล้วเหรอ ม๊าแกให้ฉันเอาข้าวต้มร้อนๆแสนอร่อยมาให้แกเนี่ย ทานเลยเนอะ เมื่อวานแกก็นอนหลับไปยังไม่ได้ทานอะไรเลยนิ อ่ะ” ฟาติมาที่มาเยี่ยมเพื่อนสาวแต่เช้าก็ถือถาดอาหารเข้ามาในห้อง แล้วเอาไปวางบนโต๊ะข้างๆเตียงของเพื่อนสาวอย่างเอาใจ “ขอบคุณนะฟาง แต่ฉันยังไม่หิวอ่ะแก ฉันไม่มีอารมณ์จะทานอะไรเลย ฉันเป็นห่วงเขา ไม่รู้ป่านนี้เขาจะเป็นยังไงบ้าง” วริสาพูดบอกไปแบบเศร้าๆ เพราเธอไม่อยากจะทานอะไรเลยจริงๆ และเธอก็รู้สึกเป็นห่วงเดรโกอย่างบอกไม่ถูก “นี่แกจะมาทำร้ายตัวเองเพราะผู้ชายคนนั้นไม่ได้นะมีมี่ ฉันรู้ว่าไอ้มาเฟียนั่นมันคือรักแรกข

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD