'พูดอะไรของแก'
'เห็นพี่ทรายบอกว่าเจ๊ขวัญจะส่งคนไปให้คุณเขา'
'แกคิดว่าคุณเคลวินง่ายขนาดนั้นเหรอ อีกอย่าง ฉันเองไม่ได้เป็นคนเลือก คุณเคลวินต่างหากที่เป็นคนเลือก...แกโดนประมูลให้เสี่ยป๋อไปแล้วไม่ใช่เหรอ'
'ชะ...ใช่ค่ะ'
'แล้วทำไมยังมายืนอยู่แบบนี้...' ว่าแล้ว เจ้าของร้านก็หันไปออกคำสั่งกับลูกน้องที่ยืนอยู่ไม่ไกล
'เอาตัวมันไปไว้ที่ห้องเสี่ยปะ...'
พรึบ!
วิกานดารีบคุกเข่าเอื้อมมือไปจับยังหญิงวัยกลางคนที่อยู่ตรงหน้าแววตาเต็มไปด้วยความอ้อนวอน
'เจ๊ขวัญ ให้โอกาสวิได้ลองก่อนได้ไหมคะ ฮึก วิกลัว'
'แกจะกลัวอะไร รับแขกคนไหน มันก็เหมือน ๆ กันนั่นแหละ!' ขวัญมณีเอ่ยด้วยความหัวเสียไปกับท่าทางของหญิงสาวตรงหน้า ทว่าวิกานดาก็ยังคงเม้มปากร่ำไห้ไม่หยุด ไม่ใช่เพียงแค่อายุที่ต่างเท่านั้น แต่เพราะเสี่ยป๋อนั้นมักจะกินยาปลุกอารมณ์ทำให้คึกอยู่ตลอด รวมถึงสิ่งต่าง ๆ ที่ได้ยินมาจากบรรดาสาวรุ่นพี่ที่เคยรับงาน ทำเอาวิกานดารู้สึกกลัวอยู่ไม่น้อย
'ฮึก เจ๊ขวัญ...'
'โอ๊ย! มันจะอะไรนักหนา!...' ไม่ทันที่หญิงวัยกลางคนจะได้แสดงท่าทีหัวเสีย
'ขอโทษนะครับ คุณเคลวินรออยู่' เสียงลูกน้องคนสนิทของชายวัยยี่สิบเดินเข้ามาเอ่ยบอก ขวัญมณีที่ได้ยินจึงรีบหันไปตอบกลับ
'ได้ค่ะ ๆ บอกคุณเคลวินรออีกหน่อยนะคะ ขอโทษที่ทำให้รอนานค่ะ' หญิงวัยกลางคนบอกด้วยท่าทีนอบน้อมก่อนจะมองไปยังวิกานดาที่ยืนร่ำไห้อยู่
'ฉันให้โอกาสแกแค่ครั้งนี้ ถ้าคุณเคลวินไม่เลือกแก...'
'...แกต้องไปรับงานเสี่ยป๋อเหมือนเดิม เพราะฉันเปิดประมูลตัวแกไปแล้ว!'
'ฮึก...ค่ะ'
'แล้วถ้าคุณเคลวินเลือกแกแล้ว เงินที่เสี่ยป๋อประมูลไป แกก็ต้องรับผิดชอบ เข้าใจไหม'
'...' ร่างบางพยักหน้ารับรู้ตอบกลับ ก่อนที่ขวัญมณีจะหันไปเอ่ยบอกหนึ่งในพนักงานให้พาตัววิกานดาออกไป
'จับแต่งตัวแต่งหน้าใหม่ ถึงอาจจะไม่ถูกเลือก แต่จะทำให้ฉันเสียชื่อไม่ได้'
'ค่ะ' พนักงานสาวรับคำพร้อมกับร่างเล็กของวิกานดาที่ถูกพาเดินไปยังห้องแต่งตัวที่ใช้แต่งตัวสำหรับหญิงสาวที่เตรียมถูกส่งไปให้หุ้นส่วนคนใหม่เลือก
ด้านเคลวิน
'อือ คุยแล้ว' เสียงทุ้มนั่งสูบบุหรี่พลางยกโทรศัพท์คุยกับผู้เป็นพ่อขณะรอสิ่งที่หุ้นส่วนกำลังจัดเตรียมไว้ให้ โดยใช้เวลาไม่นาน
แอดดด...
ประตูห้องรับแขกวีไอพีก็ค่อย ๆ เปิดออกพร้อมกับร่างสวยของหญิงสาวหน้าตาสะสวยที่ต่างเดินเข้ามาด้านใน หลายคนต่างใช้สายตาในการยั่วยวนเขาในแบบที่ชอบทำ ผิดกับร่างสวยคนหนึ่งที่เอาแต่เม้มปากแน่นจ้องมองมายังเขา นัยน์ตาสวยนั้นไม่ได้เต็มไปด้วยความยั่วยวน แต่กลับเต็มไปด้วยความขอร้องอ้อนวอนอย่างบอกไม่ถูก
'คุณเคลวินชอบคนไหน เลือกได้เลยนะคะ ตัวท็อปของร้านเราทั้งนั้นเลยค่ะ ยกเว้น...'
'...เอ่อ น้องคนสุดท้าย เป็นเด็กใหม่ค่ะ เพิ่งรับงานครั้งแรก'
'อายุเท่าไร' ดวงตาคมจ้องมองพลางเอ่ยถามเสียงนิ่ง ขวัญมณีที่ได้ยินจึงหันไปเบิกตากว้างบอกให้วิกานดาตอบ
'สิบแปดค่ะ'
'ไม่ผิดกฎหมายที่นี่เหรอ' ชายลูกครึ่งหันไปถามเจ้าของร้าน
'เรามีการเซ็นยินยอมจากผู้ปกครองน้องแล้วค่ะ'
'งั้นเหรอ...' เคลวินตอบพร้อมกับผละสายตากลับไปมองยังใบหน้าใสที่ตอนนี้ถูกแต่งเติมด้วยเครื่องสำอางราคาแพง
'...แต่ฉันไม่ชอบของใหม่' เจ้าของใบหน้าหล่อเอ่ยพลางกวาดสายตาจ้องมองไปยังหญิงสาวเกือบสิบคนที่อยู่ตรงหน้า
'มีเท่านี้งั้นเหรอ'
'ค่ะ'
'ฉันขอผ่านแล้วกัน' เสียงทุ้มเอ่ยพร้อมกับลุกขึ้นจากโซฟาราคาแพงก่อนจะหันเอ่ยบอกลูกน้องคนสนิท
'ติดต่อ maily ให้ส่งมิวกี้มา ฉันชอบลีลาแบบนั้น'
'ครับ' สิ้นเสียงลูกน้องคนสนิทรับคำ สองเท้าหนักก็เดินออกไปทันที ทว่าก็ไม่วายเหลือบไปเห็นสายตาของหญิงสาวคนเดิมที่ยังคงจ้องมองเขาด้วยแววตาอ้อนวอนอยู่อย่างนั้น แต่เคลวินก็ไม่คิดสนใจ เพราะเขามีนางแบบที่ไว้สำหรับทำเรื่องอย่างว่าอยู่แล้ว
ตึก
ตึก
'ให้ตายเถอะ! ไม่เลือกเลยสักคน โอ๊ย! มันหมายความว่ายังไงเนี่ย ถ้าเขาไม่ลงทุนต่อ ฉันจะทำยังไง!' เสียงขวัญมณีเอ่ยอย่างหัวเสียพลางจ้องมองไปยังหญิงสาวในสังกัดตัวเอง
'ทำไมพวกแกมันไม่ได้เรื่องแบบนี้!'
'หนูก็พยายามกันเต็มที่แล้วนะแม่ คุณเขามีรสนิยมชอบลูกครึ่งเหมือนกันหรือเปล่า'
'นังเจสซี่ก็ลูกครึ่ง! เขายังไม่แลตามองเลย'
'หนูอาจจะไม่ใช่สเป็กคุณเขาไง โถ่แม่! หนูก็เสียดายนะ หล่อขนาดนั้น แถมดูจากขนาดตัวแล้ว ไซซ์ก็คงไม่ธรรมดา...'
'จริง! เสียดายโคตรเลยอะ อุตส่าห์ส่งสายตาให้ขนาดนี้แล้ว โอ๊ย!!'
'มัวแต่ยืนเงียบอยู่ทำไม แกน่ะ ไปห้องเสี่ยป๋อได้แล้ว!' เสียงขวัญมณีหันไปเอ่ยบอกวิกานดาที่เอาแต่ยืนเงียบอยู่
'...' คนตัวเล็กก็ยืนเงียบไม่ตอบกลับทว่าก็ไม่ยอมขยับตัว
'นังวิกานดา!'
'ขอโอกาสให้วิอีกสักครั้งนะคะ'
'โอ๊ย! จะมาลีลาอะไรอีก คุณเคลวินเขาไม่เลือกก็คือไม่เลือก หยุดขอโอกาสพร่ำเพรื่อแล้วไปทำหน้าที่ของแกกับเสี่ยป๋อสักที!...เอาตัวมันไป' สิ้นเสียงคำสั่งหญิงวัยกลางคน บรรดาชายร่างท้วมก็ต่างทำท่าจะเดินเข้าไปลากร่างเล็กของหญิงสาวพาไปยังห้องวีไอพีอีกชั้นที่อยู่ไม่ไกล ทว่าวิกานดาที่จวนตัวก็ไม่คิดยอม อยู่ ๆ สองขาเรียวของเธอก็รีบสาวเท้าวิ่งหนีออกจากห้องไปอย่างรวดเร็ว ก่อนที่ดวงตาสวยจะเหลือบไปเห็นร่างสูงที่กำลังยืนอยู่ภายในลิฟต์ หญิงสาวไม่รอช้าที่จะใช้ความเร็วสุดท้ายที่มีอยู่รีบแทรกตัวเข้าไปด้านใน
'ทำอะไรของเธอ!' เสียงลูกน้องคนสนิทของชายหนุ่มตะโกนถามน้ำเสียงตกใจปนเอาเรื่อง ขณะที่เคลวินก็ยืนนิ่งจ้องมองยังใบหน้าใสที่เริ่มมีคราบน้ำตา
'ละ...เลือกฉันได้ไหมคะ'
'...'
'ฮ...ฮึก ช่วยฉันด้วย ช่วยเลือกฉันที'