ตอนที่ 29
หากกระนั้นฝ่ายคุณปิ่นทิพย์ก็ยังมองจ้องเขม้น และเขม็งใส่เขา อย่างตรวจตรานั่นทำให้ฬวิกรู้สึกว่าเขาไม่สบายใจเลย
เพราะเขาค่อนข้างจะเครียดและอึดอัดนี่นะหรือ มารดาของปาฏลิณ..ดูแล้วท่านเป็นผู้ใหญ่ที่ว่ามีเค้าความงามยังคงปรากฏบอกว่าเมื่อตอนสมัยสาวๆนั้นก็คง สะสวย ไม่ใช่น้อยเลย ก็ถือว่า ปาฏลิณได้รับเป็นมรดกตกทอดจากส่วนนี้ด้วยต่างหาก
ครั้นเมื่อฬวิกยกมือไหว้นางแล้ว เวลาก็ผ่านไปนานพอสมควร แต่นางปิ่นทิพย์ยังมองเขาด้วยสีหน้าที่นิ่งเงียบ ก่อนที่จะตัดสินใจ ยินยอม คือการยกมือรับไหว้
“ฉันก็ขอบใจนะที่คุณได้ช่วยชีวิตยายป่านเอาไว้”
และก็ทำให้ฬวิกคลี่ยิ้มให้และตอบเสียงทุ้มนุ่มสุภาพ “ก็ไม่เป็นไร ครับ ผม ทำไปเพื่อ มนุษยธรรม ”
จากนั้น ฬวิกจึงได้ขอตัวกลับไปบ้านทันที เพราะในเมื่อญาติของปาฏลิณเดินทางมาถึงแล้ว เขาไม่ควรจะอยู่ต่อ ให้ทางนี้จัดการกันเอง ขอกลับไปบ้านเพื่ออาบน้ำชำระกายที่เหนื่อ
