Chapter 29

2086 Words

Hindi mawala ang aking ngiti hanggang sa gumising ako sa umaga at habang naliligo dahil sa saya ko kagabi. Hindi ko alam na may isasaya pa pala akung ganon kasama ang ibang tao at sobrang gaan ng aking loob ngayon na parang dinuduyan ako lalo na ng inuwi ako dito ni Law na may ngiti sa aking mga labi. Binalaan niya lang ako na huwag ko munang basain ang binti kuna may sugat dhail kaunti lang ito baka daw mapano at susundin ko naman siya. Kahit hindi ko lubusang kilala si Law nagawa niya akung pasiyahin at sobrang nagpapasalamat ako sa kanya, sino ba naman ang hindi magiging masaya kung tuluyan niyang binuo ang gabi ko kahit na muntik na itong masira dahil sa lalaking iyon pero ayos lang ang mahalaga naging masaya ako. Parang gusto ko itong sabihin kay Asami pero alam kung magagalit siya

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD