Chapter 22

1164 Words

Habang dinadama ko ang magandang musika na nagmumula sa aking violin hindi ko maiwan isipin ang nangyayari sa buhay ko at pumapasok sa isip kuna dahan-dahan na itong nakukulayan at si Law kaagad ang pumapasok sa utak ko. Sa isang kagaya ni Law na maraming sinabi at pinapatawa ako kahit anong pigil ko sa tawa ko hindi ko parin mapigilan ang sarili kuna mapangiti ng wagas. Dahan-dahan kung itinigil ang ginagawa ko at nawala ang magandang musika sa loob ng silid at isang reklamo ang namayani sa tenga ko. “Sa tingin ko may lason ang musika na nanggagaling sa violin mo dahil sa kapag naririnig ko ito mas lalo akung nababaliw sayo,” hindi ako kaagad naka-alis sa aking kinauupuan at napatulala ng maramdaman ko ang haplos ni Law sa aking balikat. Habang mas lalong tumatagal ang pagpasok ni Law di

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD