Chapter 22 : เราเป็นอะไรกัน

2279 Words

"ปะ ไปกินข้าวกับเพื่อนค่ะ" "เพื่อน?" บอสเลิกคิ้วถาม ก็ยอร์ชเป็นเพื่อนฉันจริงๆหนิ ไม่ได้โกหกสักหน่อย "แล้วจะไปยังไง" "เพื่อนมารอข้างล่างค่ะ" อย่าบอกนะว่าที่ถามเพราะจะไปส่ง "อืม" "คุณคิมจะไปสนใจยัยเด็กนี่ทำไมคะ" ฉันหันหน้าไปยังอีเจ้ปากแดงที่อยู่โต๊ะข้างๆ นี่ก็ชอบหาเรื่องฉันจริง โดนกัดนิ้วเดียวคงไม่พอสินะ สงสัยต้องกัดมันเข้าไปทั้งห้านิ้ว เอาให้ด้วน สายตาบอสที่มองยัยพี่พิมมันสื่อได้เลยว่า เสือก จากนั้นบอสจึงเลือกที่จะเดินออกไปโดยที่ไม่ใส่ใจที่จะตอบคำถาม "ว๊ายยย บอสมองแรง" ฉันหันไปเยาะเย้ยแล้วเบะปากใส่ก่อนจะหยิบกระเป๋ามาสะพายไว้บนบ่าแล้วเดินตรงไปยังลิฟท์ทันที แล้วมันรถคันไหนหล่ะ จอดเรียงกันอยู่ตั้งหลายคัน "วาย" ยอร์ชเปิดกระจกรถแล้วตะโกนเรียกฉัน สงสัยคงจะเห็นฉันยืนมองอยู่ไกลๆแล้วไม่เห็น ใครมันจะกล้าไปส่องรถใกล้ๆหล่ะ เกิดไม่ใช่รถยอร์ชขึ้นมาอายอีก #ภายในรถ "รอนานไหม" ฉันถาม "ไม่นาน เรา

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD