MAHIMBING pa ang tulog ni Angelo, ngunit kailanga niya itong gisingin dahil may mga gamot siya na dapat inumin.
"Dhey ... gising ka muna," aniya sabay yugyog.
"Ummm ..." tanging tugon nito at nasa boses niya na pagod ito.
"Kailangan mong kumain muna. Gusto mo ba na dito na lang kumain?"
"Doon na sa kusina mhey. Alalayan mo na lang ako please ..." anito.
Ipinatong ni Cloe ang kamay ng kaniyang asawa sa balikat niya. Hanggang sa malapit na sila sa kusina. Nang mapansin ni Zoey ang mag-asawa ay dali-dali naman niya itong sinalubong at tinulungan niya si Cloe.
"Slowly ..." Zoey said.
Nasa kalagitnaan na sila nang kainan nang biglang sumuka si Angelo.
"Angel!" bulalas ni Zoey at dali-dali itong lumapit.
"I-I'm sorry..." sabi ni Angelo.
"It's okay, it's okay ..." turan ni Zoey
