Sunflower 17
เช้าวันที่ต้องไปทำงาน ฉันยังขับรถไปเองเหมือนเคย วันนี้ถึงร้านพร้อมกับพี่มายด์ผู้จัดการร้าน ส่วนพี่พิมพ์ใจไปตลาดดอกไม้ดังนั้นเลยมีเราสองคนช่วยกันทำความสะอาดร้านก่อนเปิดใช้บริการในวันนี้
“พี่เปิดเพลงเลยได้หมด ง่วงไม่ไหว” พี่มายด์บอกเสียงเบาทั้งยังยกมือปิดปากหาว
“ได้ค่ะพี่ เมื่อคืนแอบเที่ยวหรือเปล่าคะเนี่ย ทำไมดูง่วงแบบนั้น”
“เกินไปแล้วเด็ก ทุกวันนี้เดาใจพี่ได้หมดแล้วนะ” พี่มายด์หัวเราะอย่างขบขันยามถูกแซวแบบนั้น
“พี่ไปเที่ยวจริงเหรอเนี่ย” ครั้งนี้ฉันหันไปมองพี่มายด์ที่นั่งอยู่หน้าจอคอมพิวเตอร์ทันที ตั้งใจแซวแต่ไม่คิดว่าจะไปเที่ยวจริง ๆ สักหน่อย
“จริงสิ ไปคนเดียวด้วย มึนหัวสุด ๆ” พี่มายด์เฉลยทั้งยังหัวเราเบายามเห็นฉันมองเจ้าตัวด้วยความตกใจ
“อีกแล้ว ๆ ไม่ชวนหนูอีกแล้ว”
“ฮ่า ๆ ๆ รอบหน้าจะชวน” พี่มายด์ยังหัวเราะอย่างขบขันอยู่ดังเดิม
“ได้ค่ะ หนูจดไว้แล้วนะ”
“จริง ๆ ถ้าไปอีกเ
