“อื้อ” ปลายฟ้าเผลอครางออกมาในลำคอตอนที่เขาเกี้ยวกระหวัดลิ้นของเธอไปไว้ครอบครอง และยามที่เขาแทรกลิ้นเข้าจูบอย่างดูดดื่ม
“จำเอาไว้ว่าอย่าทำให้ฉันหงุดหงิดอีก เพราะนี่คือวิธีระบายความโกรธสำหรับคนอย่างเธอ” ไฟท์ถอนริมฝีปากออกแล้วจ้องตาของเธอนิ่งเป็นคำสั่ง ปลายฟ้าอึ้งไปชั่วครู่ก่อนจะเอ่ยปากถาม
“นายแค่โกรธฉันจริงๆ ใช่มั้ยถึงทำแบบนี้” คำถามของเธอเหมือนกับมีดที่ทำลังเฉาะเอาคำตอบในใจของเขาออกมา
“ทำไม”
“เปล่า เพราะฉันคิดว่าถ้าคนอื่นโกรธฉัน เขาคงไม่ทำแบบนี้” ปลายฟ้าหลบตาของเขาแล้วพูดขึ้นด้วยความน้อยใจ ยิ่งเขาทำแบบนี้มากเท่าไหร่หัวใจที่เริ่มอ่อนไหวของเธอยิ่งสั่นไหวมากเท่านั้น
“อยากให้มันมากกว่านี้หรือไง” เขาถามแล้วปล่อยเธอให้เป็นอิสระ
“เปล่า ไม่ใช่แบบนั้นเพราะฉันก็ไม่คิดว่ามันจะมากไปกว่านั้นฉันแค่สงสัย”
“…”
“เข้าไปข้างในกันเถอะ” พูดจบเธอก็เดินนำเข้าไปในร้านโดยไม่ได้หันไปสนใจอีกคนที่กำลังเดินตามม
