14
“ยัยนั่นมากับฉัน ก็ต้องกลับกับฉัน” ไฟท์พูดจบก็จ้องหน้าเพื่อนของเขานิ่ง แต่พายุกลับยิ้มมุมปากแล้วตอบกลับเขาด้วยท่าทางกวนๆ
“มันใช่เหตุผลหรือไง แกอาจจะเมาก็ได้ บ้านฉันกับยัยนั่นอยู่ไม่ไกลกันเท่าไหร่ ฉันจะไปส่งเอง” พายุยังคงยั่วโมโหอีกคนที่กำลังกัดกราแน่น ฟอซ์กเห็นท่าไม่ดีที่คนหนึ่งชอบแกล้งอีกคนก็หวงของ ต้องรีบพูดแทรกทันที
“อย่าเพิ่งเถียงกันดีกว่า มาๆ ดื่มๆ เอาเป็นว่าใครไม่เมาคนนั้นต้องไปส่ง” ฟอซ์กพูดออกไปแบบนั้นหวังว่าสองคนนั้นจะสงบศึกแต่เปล่าเลย
“งั้นก็ถามฟ้าว่าอยากให้ใครไปส่ง” พายุหันไปหาเพื่อนผู้หญิงของตัวเอง ที่มีแต่ไฟท์เท่านั้นที่ไม่รู้ว่าสองคนนี้เป็นทั้งเพื่อนและญาติกัน
“เอ่อ ฉันว่า คือ…” ปลายฟ้าได้แต่อ้ำอึ้งเพราะไม่รู้จะตอบยังไง และเธอเองก็กำลังสับสนเหมือนกันว่าทำไมไฟท์ต้องอยากมายุ่งวุ่นวายกับเธอขนาดนี้ ถ้าเป็นพายุเธอจะไม่สงสัยเลยเพราะเขาคอยเป็นห่วงเธอตามประสาเพื่อนและญาติกันอย
