[Charm's POV]
I thought my photo shoot would be great because Primo Rivera's the type of guy who wouldn't follow me and waste his time on his girlfriend's whereabouts.
Akala ko talaga lulubayan niya ako ngayon lalo na't alam nitong makakatulog lamang siya sa kakahintay sa akin. Mga babae lang naman lahat ng nandito maliban sa mga staff at member ng production team, so I'm safe here.
Sa isang resort ang setting ng aming photoshoot, swimwear ang tema kaya nasa pool side kaming lahat. Mabuti na lang nga at hindi sa tabing-dagat, because guess what?
Hindi niya lang naman ako nilubayan hanggang dito. Sobrang hambog pa nitong tingnan dahil talaga namang naka-cross arms pa ang hinayupak habang nanonood sa akin. Akala niya siguro hindi ko napapansin sa tuwing nagbabago ang ekspresyon ng mukha niya habang titig na titig sa direksyon ko.
Pakiramdam siguro ni Primo para sa kaniya ang sout kong pulang two-piece na natatakpan lamang ng white and gray lace cover.
After some shots nagkaroon kami ng fifteen minutes break. Gusto ko na sanang bumalik sa cottage kaso may taong humarang sa dinadaanan ko.
"What are you doing here?"
I know I sound rude with my question, pero nakalagay naman sa usapan naming dalawa na kapag may importante kaming lakad lalo na if it's work related, pwede kaming dumistansya sa isa't isa. We have freedom when it comes to that.
"Tagal naman."
I just gave him a deep sigh, lalagpasan ko na sana ito when he suddenly grabbed my wrist. Napaharap tuloy ako ulit sa kanya.
"I just want everyone to know that I am a supportive fiancé, that's it."
Nagulat ako nang bigla iyong sambitin ni Primo. I directed my glance at him and I noticed that he was staring at me.
At ang higit na mas nakakapagtaka doon, his expression was soft and tender this time.
Anong nangyari? May nainom bang gamot ang lalaking 'to?
"Akala mo ba may ibang ibig sabihin ang pagpunta ko dito?" I heard him chuckle.
"Well, I couldn't blame you if you hate my move. I know my presence was too intimidating. You even catch a breath while staring at me a while age," he said with amusement in his eyes.
"Alam mo, Primo? Ang kapal mo!" asik ko.
Mas lalo naman itong natuwa sa narinig, literal ko tuloy siyang pinanlakihan ng mga mata. Despite of my sharp expression, he's still crossing his arms across his chest while grinning at me. Hindi ko tuloy maiwasang huwag mapamura dahil sa matinding kayabangan ng lalaking 'to.
"You're cursing at me, Honey. Bad girl!"
He was looking at me again with that amused expression.
I stared at him open-mouthed. I was about to roll my eyes on him when he gave me a serious look. Parang may ibig sabihin iyon kaya mabilis na nahinto ang bangayan naming dalawa.
"Ano ba talagang tunay na dahilan at nandito ka, Primo? You know you can't fool me."
Nakita kong napayuko siya. Ilang minuto rin ang lumipas bago muling tumingin sa akin si Primo, he was grinning like a madman now.
"Someone gave me a death threat. At sa tingin ko alam mo kung kanino galing 'yon." He laughed at the thought.
Hindi nagtagal sinipat niya nang mabilis ang sout niyang wristwatch bago muling bumaling sa akin. "At exactly 10:00 AM, someone will kill you here, Honey."
Nanumbalik ang kabang matagal ko ng hindi naramdaman.
"Anong oras na?" I asked him.
Wala pa naman akong sout na relo dahil bawal sa set kaya hindi ko namalayan ang oras simula nang mag-umpisa kami kanina.
I saw him grinning at me again. Nakakapangilabot talaga ang ngiti ng lalaking ito.
"Uy, Primo! Anong oras na ba? Sagutin mo ako! Bilis!" nagmamadali kong sabi.
Hindi ko naman kasi pwedeng pabayaan na lang ang mga taong kasama ko sa photoshoot, baka mamaya madamay pa sila kung totoo ang sinabi ni Primo.
Napalingon ako para tingnan kung ano nang ginagawa ng production team. Bigla kasing natahimik ang set.
At hindi ko inaasahang wala na silang lahat sa likuran naming dalawa. Naiwan na lang ang mga gamit sa pool side.
Hindi kaya...
Darn it! I tried to throw away the negative thoughts. Huwag ka ngang mag-isip ng ganyan, Charm!
"Pinatulog na silang lahat ng kalaban. It's already 9:50 AM, wala na tayong oras, Charm."
Mula sa malambing na pagkakakapit ni Primo sa palapulsuhan ko ay humigpit ang pagkakahawak niya sa akin. Nag-umpisa na rin siyang maglakad at wala naman akong nagawa kung hindi sumunod sa kanya o mas mabuti yatang sabihing para na ako nitong kinakaladkad. Sobrang bilis ng lakad naming dalawa, para na tuloy kaming hinahabol ng isang dosenang kabayo.
Napalingon ako.
"Gosh! Primo! Ang mga gamit ko naiwan!" natataranta kong sabi.
Naiwan talaga sa cottage ang mga gamit ko, nasa sa wallet ko pa naman ang nag-iisang picture na mayroon ako kay Mom. Mawala na lahat ng gamit ko huwag lang 'yon.
Hindi ako pinansin ni Primo bagkus mas bumilis pa ang lakad namin. Parang tumatakbo na kaming dalawa.
"They're not interested on your belongings. Why don't you use your mind and analyze the situation? Nakikita mo ba ang red light na palipat-lipat sa dibdib nating dalawa?"
Namilog ang mga mata ko hanggang sa hindi ko na rin napigilan ang panlalambot ng mga tuhod ko.
Sana mali ang hula ko.
---
Sabi nila kapag oras mo na, wala ka ng magagawa para pigilan pa ito. Kahit anong takbo mo, walang ka ng takas. Nakadepende na lang sa 'yo kung sa paanong paraan mo gugustuhing maganap ang huling yugto ng buhay mo.
And for me? To die with the man I love is the best way but to die with the man I hate? The heck! Daig ko pa ang na-double dead!
"Your spacing out! Hop in!" galit na sabi ni Primo sa akin habang nasa harapan ako ng red ferrari nito.
Sumakay siya agad sa driver's seat habang kakaupo ko pa lang when I heard a loud bang. Sunod-sunod ang palitan ng mga putok sa likuran namin.
"Fvcking sh't!"
I heard him cursed hard as he moved the accelerator. Daig pa namin ngayon ang nakikipagkarera sa bilis ng patakbo namin.
Wala pa ring tigil ang putukan. Gosh!
Doble na ang bilis ng kabog ng dibdib ko sa mga nangyayari. Gusto kong sabihan si Primo na magdahan-dahan kaso alam kong kapag bumagal kami ay mamamatay kaming dalawa.
Literal na till death do us part talaga ang mangyayari sa amin.
He stared at me and smiled sheepishly. Mas lalo pang bumilis ang patakbo niya. Kulang na lang tuloy magkaroon ng pakpak ang kotse ni Primo.
"Don't you know escaping death is my hobby?" pagmamalaki niya.
Napangiti na lang ako sa kanya.
"Talaga lang ha."
Inaamin ko naman kasing sobrang galing niyang magmaneho, ang galing niyang maglaro ng manibela parang naglalaro lang siya ng plato, e.
Kaso sagad sa buto naman ang kayabangan nito habang nagmamaneho.
"Nadagdagan na naman ang utang na loob mo sa akin, Ms. Fierro," he said while playing with the steering wheel.
Napakapit naman ako nang mahigpit sa kinauupuan ko. Oo, may panibagong utang na loob na naman ako sa kaniya. Inaamin ko naman 'yon with my current situation pero totoo ding kailangang-kailangan ko ang tulong niya ngayon. Kailangan ko ng taong magproprotekta sa akin.
Akala ko maayos na ang lahat dahil nagawa ko ng maiahon ang sarili ko pero mukhang hindi pa talaga ako nakakalayo sa madilim kong nakaraan. Hindi pa rin pala sapat ang ginawa kong pagsisikap para maitago ang hirap at sakit na dinanas ko noon.
Napayuko ako pagkatapos kong mapasulyap sa rear mirror. May sumusunod pa rin sa amin, dalawang kotse pa talaga.
"Thank you, Mr. Death Escapee."
I took a lot of courage para lang masabi 'yon sa kaniya. Why? Because I need to thank this man for saving me for the second time kahit pa napakabastos at sama ng ugali niya minsan. Mukhang may lahi pa rin naman kasi siyang superhero kahit mas bagay sa kaniyang maging kontrabida.
Ilang minuto ang lumipas at napansin kong wala ng humahabol sa amin. Hindi na umuulan ng bala at wala na ring putukan.
Pero agad akong napangiwi nang lumiko kami sa isang motel. Hindi pa man kami nakakapag-park ng sasakyan ay may inabot na siyang briefcase sa akin.
"We need to stay here," ani Primo.
I bit my lower lip. Nanatili akong tahimik sa kinauupuan ko habang nagsasalita siya.
"There's a gun inside that case, don't let the security touch it. Understand?"
Wala akong nagawa kung hindi tumango sa harapan ni Primo kahit ito ang unang beses na makakahawak ako ng totoong baril. Sana talaga walang metal detector ang security ng motel para makapasok kaming dalawa ng ligtas.
"Baba."
Lihim akong napasimangot.
Ayan na naman siya. Utos dito, utos doon. Parang gusto ko na lang tuloy bawiin ang sinabi kong thank you kanina dahil sa lamig ng treatment niya sa akin.
"Room for two."
'Yan na lamang ang narinig ko habang kausap niya ang receptionist ng motel. Nanatili naman akong nakaupo sa lobby habang siya itong abala sa arrangements.
Room for two— ibig sabihin magkakasama na naman kaming dalawa sa iisang kwarto. Bahala na, sumasakit na rin ang ulo ko sa kakaisip.
Stress na ako dahil sa mga nangyayari, dagdag pa ang mga utos niya, utos na dalhin ang baril na 'to at utos na makasama siya ngayong gabi sa motel na 'to.
Pagkapasok na pagkapasok pa lang namin ng kwarto ay mabilis akong naupo sa gilid ng kama. Wala pa rin akong kibo at ayoko pa ring tumingin sa direksyon ni Primo.
Nahihiya ako dahil nadamay siya sa gulong ito. Lalo na't hindi ko alam kung hanggang kailan namin matatakasan ang mga taong gustong pumatay sa akin. Hindi ko alam kung hanggang kailan kami safe at kung tama ang hinala ko sa taong nasa likod ng lahat ng mga nangyayari. Dahil sa akin, kapahamakan tuloy ang naghihintay sa kanya.
Hindi nagtagal ay napalingon na rin ako kay Primo nang marinig ko ang peke nitong pag-ubo. Nakaupo na rin ito sa kabilang dulo ng kama habang nagpapagpag sa kanyang tabi.
"So, Ms. Fierro. Can I ask for the p*****t now?"
Kumunot ang noo ko. "Ha?"
Ang baliw talaga nito. Pinagloloko ako, e.
"Stop joking, Mr. Rivera." I hissed at him.
Inabot ko na lang ang unan at ipinantakip sa katawan ko. Muntik ko nang makalimutan na halos hubad na rin pala ang sout ko ngayon dahil basta na lang kami tumakbo kanina.
"I'm dead serious, Ms. Fierro."
I felt my jaw drop when he slowly removed his shirt.
Hindi ko alam kung anong sumanib sa akin dahil natagpuan ko na lamang ang palad ko sa mga pisngi nya. He's smiling at me and because of that, I returned back to my usual self.
Later on, I found myself lowering my face to him. I stared at his eyes, 'yong emotionless niyang mukhang na mukhang medyo namumula nang bahagya ngayon.
Hindi ko rin maintindihan ang sarili ko. Ang alam ko lang, nakakaramdam ako ng excitement. Hindi ko napigilang huwag mapapikit, hinintay ko na lamang na lumapat ang labi niya sa labi ko.
"I'll prolong your agony," aniya na mas ikinabigla ko.
Tumayo siya mula sa pagkakaupo at nagtungo sa briefcase na pinahawak niya sa akin kanina. Binuksan niya ito saka kinuha ang laman sa loob— isang revolver.
"Can I ask you, Charm?"
I was left sitting, still speechless.
Nakatingin lang ako habang nililinis niya ito at sinisiguradong nasa kondisyon ng baril.
I'll be lying to myself kung sasabihin kong hindi ako bilib kay Primo. I mean, attracted ako sa kanya. Kahit ganito siya kasungit but he's still my type.
At pagkatapos ng lahat nang ginawa niya para sa akin these past few days, maiiwasan ko bang huwag magkagusto sa kaniya?
Pero sa kabila noon, hanggang pagkagusto lang ako. Hindi ako pwedeng maghulog sa isang lalaking katulad niya. Besides, hindi naman na siguro lalago pa ang nararamdaman ko. Knowing that If I fall in love with him, para ko na ring pinatay sa torture ang sarili ko.
Tumango na lang ako sa kanya. Gusto ko rin siyang makilala pa nang lubusan.
"How many times did you experienced s*x?" untag ni Primo.
Hindi ko naman naiwasang huwag mapayuko sa tanong niyang 'yon.
"What I mean is...everyone adores you. Everyone think that you're a sweet and gentle woman. Pero ilang beses ka na bang naging wild sa tanang buhay mo?"
I saw his dark expression. Tila ba binabaon niya ako sa isang malalim na putikan sa mga tanong na pinapakawalan niya ngayon.
Napangiti na lamang ako sa kanya. "Honestly? Nth times. Apat na lalaki pa lang naman ang dumaan sa buhay ko, Primo. And if you want me to be honest, I've been wild with the last 3 guys."
I saw how he changed his aura. Mas lalong napahigpit ang pagkakahawak niya sa revolver.
"I see, then it means the one who wants to kill you right now is the man who took your virginity. Am I correct?"
Napatango ako sa kanya. Alam kong tulad ko ay matalino rin si Primo. Hindi siya basta sasama at magtitiwala sa taong hindi niya kilala lalo na sa isang tulad ko.
"From the first time I saved you, I asked my men to do a thorough background check on you..." aniya habang titig na titig sa akin. "I know all about you and your step father."
Napatingin ako kay Primo.
"He killed your Mom, right?"
Sa mga oras na ito ay nakaramdam ako ng takot na tumango sa harapan niya.
"I'm not your knight and shining armor, Ms. Fierro," anito saka bumuntong-hininga. "Nalaman kong isang dating sundalo ang step father mo pero matagal na rin magmula nang mawala siya sa serbisyo at masira ang buhay niya dahil sa kaliwa't kanang bisyo."
Parang may kung anong namuo sa lalamunan ko.
"Hanggang kailan ka magtatago sa kaniya? Sa tingin mo ba makakatakas ka? Wala naman akong balak na iligtas ka mula sa kanya sa lahat ng oras."
Tama si Primo, hindi sa lahat ng oras nandyan siya para iligtas ako at hindi naman siya obligadong gawin 'yon dahil hindi 'yon kasama sa usapan naming dalawa.
Nagagamitan lang naman talaga kami ni Primo. And honestly? He doesn't wish to help me. He's just doing this for our deal and because he badly wanted to taste me.
"I don't know. Wala naman akong ibang matatakbuhan." I sighed. "Nakulong siya pero nakalabas din. Wala naman akong balak humingi ng tulong sa mga pulis. They know him and most of them were afraid of my step dad's influence. At 'yong iba naman handang protektahan ako but they need money or s*x in exchange."
May ngiti sa labi akong tumingin sa kaniya. "Just like you...you want s*x in exchange of your good deeds, right?"
Awtomatikong umiling si Primo. Kung tutuusin hindi ako nalulungkot sa takbo ng usapan naming dalawa. Yes, he's a pervert pero mas gugustuhin kong ibigay sa kanya ang katawan ko kesa sa iba. In fact, masaya akong makasama siya at hindi ko alam kung bakit.
"I just want to own you...nothing else."
Aatakihin pa yata ako sa puso ng dahil kanya. Pati pala s*x life niya kailangan ko pang alagaan simula ngayon.
"But it doesn't mean that I'll be kind with you. Isang mali mo lang, I'll tell everybody about your past."
Ngayon mas nakikilala ko na siya. He's not the type of guy who will fall for a girl like me. Hindi rin siya magiging mabait sa isang tao kapag wala siyang mapapala. In short, si Primo Rivera ay isang manggagamit!
"Really?" I tried to step forward.
Totoo naman kasing maaring ikasira ng pangalan ko ang past ko pero kung iisipin I can use it against him.
Kung masisira ako, then mas masisira siya dahil pumatol siya sa isang tulad ko. That's a simple logic.
He can't even look directly into my eyes. Hinaplos ko na lang tuloy ang baril na hawak niya.
"What if one day magulat na lang ako na ikaw pala ang papatay sa akin?"
May lambing at pag-iingat kong hinaplos ang baril. I saw him bit his lips, it's trembling, and I know how uncomfortable he is right now. May naninigas na atang parte ng katawan niya...secretly.
It's seduction time!
Gusto ko lang talagang mahanap ang kahinaan ng taong ito. I just want to have my own ace against him.
Alam ko kasing sa sitwasyon namin luging-lugi ako sa mga nangyayari. Sino ba namang tao ang gustong mangapa sa dilim, 'di ba?
"What if bigla mo na lang akong ibigay sa taong gustong pumatay sa akin?"
I pat his shoulder, doon ay dahan-dahan ko ng ibinaba ang tanging telang nagtatakip sa katawan ko. From a see-through cover-up down to a thin and sexy bikini.
Napatango naman ito. "Yes, I want to rub you down there hanggang sa mamatay ka."
Nakita kong nagliwanag ang mukha ni Primo. He's just too quick kaya huli na nang mapansin kong he's holding my pearl down there.
Paano nakarating ang kamay niya nang gano'n kabilis?
Gosh! His patting my undies while gliding his thumb near my nub. Wala naman akong ibang nagawa kung hindi ang mapalunok sa kinauupuan ko.
"You're planning to use your beauty against me, you wicked witch."