Chapter 15 - ชวนขึ้นห้อง

1673 Words

เมื่อเผลอดีลจบแบบงง ๆ หัวใจเลยพาลว้าวุ่นจนทำอะไรไม่ถูก แต่ก็นะ ถึงต่อให้อัญชิสาจะอยากกลับตัวกลับใจตอนนี้ก็คงไม่ทันแล้ว และไอ้ที่ไม่ทันก็ไม่ใช่อะไร เงินค่ะ!เงิน จะหาเงินจากไหนมาทันก่อน แปดหมื่นเด้อ ไม่ใช่แปดร้อย ไม่งั้นแม่จะเชิดแบบสวย ๆ เข้าให้ มือเรียวยกมือเอาผมขึ้นทัดหูแก้ความประหม่าเพราะมวลบรรยากาศภายในห้องอาหารเริ่มอึดอัด แถมอีกตาคนตรงหน้าก็ไม่รู้ว่าจ้องมองอะไรเธอหนักหนา เขายังนั่งกอดอกพิงตัวเองกับเก้าอี้ในท่าทางชิว ๆ สบาย ๆ แต่โคตรหล่อ เอาจริงนะถ้าคนหน้าตาธรรมดาทั่วไปมอง ก็คงไม่ได้รู้สึกอะไรมากนักสักเท่าไหร่ แต่นี่คนตรงหน้าดันคนหล่อไง หล่อมาก หล่อแบบวัวตายควายล้ม แถมยังจ้องเอาจ้องเอา ทำเอาหัวใจเต้นแรงตุบตับจนแทบออกไปวิ่งรอบโรงแรม อัญชิสาแกล้งยกแก้วน้ำขึ้นมาจิบดับความเขิน แต่กลับเหลือบมองเห็นสายตาของเขาที่กำลังจ้องมองริมฝีปากของเธอไม่วางตา หรือแม้กระทั่งตอนที่เธอกลืนน้ำดื่มผ่านลงไปผ

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD