ไอ้นั่นก็ไม่ได้ ไอ้นี่ก็ไม่ได้ ดูเหมือนว่าหญิงสาวจะโดนดักทางไปซะหมด แต่จะให้อัญชิสาอยู่ต่อหรือทำอย่างที่เขา “ขอดู” ก็ทำไม่ได้อีกเช่นกัน
งั้นก็ไม้ตายสุดท้าย~
“คะ คือ ความจริงฉันเป็นประจำเดือนค่ะ ไม่ได้สงไม่ได้แสบอะไรหรอก ขอโทษที่เมื่อกี้โกหกนะคะ พอดีฉันอาย” อัญชิสาโพล่งออกไป ทั้งที่ใจแอบลุ้นและสังเกตสีหน้าของมาเฟียคริสไปด้วย
โชคดีที่ดูเหมือนว่าจะได้ผล
“เหรอ?” เขาดูขมวดคิ้วเล็กน้อยและหันกลับมามองเธอ ถามเหมือนจะเชื่อแต่ก็ไม่ได้พูดอะไรต่อ ทำให้อัญชิสากดดันเข้าไปอีก
“ใช่ค่ะ ว่าจะบอกตรง ๆ แต่เมื่อกี้ไม่กล้า เลยอ้างว่าจะลงไปซื้อยามากิน”
“งั้น ใช้แบบไหนละ เดี๋ยวให้แม่บ้านโรงแรมเอามาให้ก็ได้
คือจะไม่ให้เธอออกจากห้องเลยให้ได้ว่างั้น
“ต้องเลือกซื้อเองค่ะ บอกไม่ถูก ให้ลงไปเถอะนะคะแป๊บเดียวเอง” อัญชิสาฉีกยิ้มพยายามปั้นหน้าให้เป็นปกติที่สุด ทั้งที่ภายในใจก็แอบลุ้นตามไปด้วย
มาเฟียคริสมีสีหน้าเ
