เพลิงรักเจ้าทะเลทราย

เพลิงรักเจ้าทะเลทราย EP.07 พ่อเสือจะขยำลูกแกะ (แล้วนะ) (2)

ไม่ถึงสองชั่วโมงอลินเซียก็มาถึงโรงแรมอัมฟาล หญิงสาวยืนตัวตรงก่อนจะสูดเอาอากาศเข้าไปเต็มปอด เริ่มก้าวเดินไปยังห้องทำงานของฟาริซ โดยที่ตัวเธอเองไม่รู้เลยว่า เรื่องทั้งหมดที่เกิดขึ้นในครั้งนี้ เป็นแผนการของผู้ชายที่เธออยากจะหนีให้ห่างมากที่สุด

“คุณฟาริซอยู่ไหม”

“เจ้านายอยู่บนห้องทำงานครับ”

คามินตอบกลับอย่างหวาดๆ กับท่าทางของสาวน้อยตรงหน้า ชายหนุ่มได้แต่แปลกใจตัวเอง ว่าตอนนี้มันเกิดอะไรขึ้นกับเจ้านายของเขากันแน่ จู่ๆ ก็คิดปรับปรุงเพนเฮาส์ขึ้นมา หรือเป็นเพราะสาวน้อยผู้นี้กัน

“ฉันต้องการพบเจ้านายของคุณ”

อลินเซียเอ่ยขึ้นด้วยความหงุดหงิด เพียงแค่เธอนึกถึงคนที่ขโมยจูบแรกของเธอเมื่อสองอาทิตย์ที่ผ่านมา อารมณ์โกรธก็ชักกรุ่นๆ ขึ้นมาเสมอ เธอเองก็ไม่รู้เหมือนกันว่าผู้ชายคนนี้กำลังคิดทำอะไรอยู่

แต่ที่แน่ๆ เธอไม่ยอมให้เขาเข้ามาปั่นหัวเธอได้อย่างแน่นอน เธอไม่ยอมเป็นเหมือนเพื่อนรักอย่างเด็ดขาด เพราะความไว้ใจนี่เองที่ทำให้เพื่อนของเธอถูกควาริมลักพาตัวไป จนป่านนี้แล้วเธอยังไม่รู้เลยว่านรีกานต์เพื่อนสุดที่รักของเธอหายไปอยู่ที่ไหน

“เจ้านายให้ผมมารอรับคุณหนูอลินเซียนะครับ”

“เจ้านายของคุณนี่เก่งนะ รู้ได้ยังไงว่าฉันจะมา แสนรู้จริงๆ”

เจอคำพูดเชิงกระแทกแดกดันแบบนี้ คามินถึงกับสะอึกไปเหมือนกัน นี่ถ้าหากเจ้านายของเขามาได้ยิน จะรู้สึกยังไง เขาไม่อยากเดาเลยว่ามันจะเกิดอะไรขึ้นกับสาวน้อยผู้นี้

“เชิญครับคุณหนู”

“คราวหลังไม่ต้องเรียกฉันว่าคุณหนูหรอกนะคุณคามิน เพราะคุณเรียกฉันว่า ‘คุณหนู’ ทีไรมันเหมือนกับว่าฉันมีพี่เลี้ยงหรือบอดี้การ์ดเพิ่มมาอีกหนึ่งคน”

“เอ่อ...ครับ” คามินพยักหน้าตอบรับ หากแต่ใบหน้าคมกลับอมยิ้มกับน้ำเสียงและท่าทางของคุณหนูอลินเซียผู้นี้ไม่น้อย เห็นทีทางตระกูลเซอเรนโซคงตามดูแลสาวน้อยผู้นี้แทบทุกฝีก้าวอย่างแน่นอน เพราะเขาสังเกตมาหลายครั้งแล้ว ยามใดที่มีคนเรียกเธอว่า ‘คุณหนู’ ใบหน้าหวานก็เริ่มบึ้งตึงขึ้นมาแทบทุกครั้ง ชายหนุ่มเดินตามร่างระหงไปอย่างสงบ หากแต่ในใจไม่ได้สงบอย่างที่แสดงออกมาเลย เขาได้แต่สงสัยในพฤติกรรมของผู้เป็นนายเหลือเกิน ว่าตอนนี้มันเกิดอะไรขึ้นกันแน่?

“ถึงแล้วครับคุณอลินเซีย ห้องทำงานของเจ้านายผม”

นี่ก็เป็นอีกหนึ่งอย่างที่เขาสงสัย เพราะเหตุใดผู้เป็นนายถึงยอมให้ผู้หญิงขึ้นมาที่ชั้นหกสิบของโรงแรม พวกเขาต่างก็รู้ดีว่าชั้นนี้ถือเป็นเขตหวงห้ามเลยทีเดียว และแน่นอนว่ายังไม่เคยมีผู้หญิงคนไหนขึ้นมาเลยสักครั้ง

“นี่มันไม่ใช่ห้องทำงานที่ฉันเคยมานิคุณคามิน”

“ครับ” คามินเพียงแต่พยักหน้าตอบสั้นๆ

“แล้วคุณพาฉันมาที่นี่ทำไม ฉันต้องการพบเจ้านายของคุณนะ”

“เจ้านายทำงานอยู่ในห้องนี้แหละครับ ปกติแล้วห้องทำงานของเจ้านายอยู่ที่ชั้นนี้ ส่วนห้องทำงานที่คุณอลินเซียเจอเจ้านายคราวก่อนเป็นห้องทำงานของคุณควาริมนะครับ”

“แล้วคุณรู้หรือยังว่าคุณควาริมของพวกคุณพาเพื่อนฉันไปไว้ที่ไหน”

นี่ก็เป็นอีกหนึ่งเหตุผลที่ทำให้เธอโกรธ เกือบเดือนแล้วที่นรีกานต์หายตัวไปพร้อมกับควาริมน้องชายคนรองของฟาริซ

“ยังเลยครับ พวกผมก็พยายามสืบหาตัวคุณควาริมกับคุณนรีกานต์อยู่เหมือนกัน”

“แล้วเมื่อไหร่ฉันจะได้เจอเพื่อนฉันเสียที อย่าให้ฉันเจอก่อนพวกคุณก็แล้วกัน ไม่อย่างนั้นเจ้านายของพวกคุณไม่รอดเงื้อมมือของฉันแน่”

“แต่ฉันเชื่อนะว่า คนของฉันต้องเจอควาริมก่อนคนของเธอแน่นอนสาวน้อย” เสียงที่ดังมาทางด้านหลัง ทำให้อลินเซียและคามินถึงกับสะดุ้ง เมื่อเจ้าของเสียงเดินเข้ามาหยุดอยู่ตรงหน้าเสียแล้ว

อลินเซียเงยหน้าขึ้นไปมองเจ้าของร่างสูงใหญ่ด้วยความไม่พอใจ เมื่อร่างสูงเดินเข้ามาหยุดอยู่ตรงหน้าของเธอ โดยที่เธอยังไม่ทันได้ตั้งตัวเมื่อใบหน้าคมสันโน้มลงมาจนเกือบจนแนบชิดกับใบหน้าของเธออยู่แล้ว แต่สิ่งที่เธอไม่คาดคิดก็คือ ฟาริซหอมแก้มของเธอต่างหาก

“เจ้านาย/เจ้านาย”

คามินและทาริคถึงกับอึ้งจนพูดไม่ออกเลยทีเดียว เมื่อเจอสถานการณ์เช่นนี้ นับว่าเป็นเรื่องประหลาดทีเดียวสำหรับพวกเขา จู่ๆ คุณฟาริซหอมแก้มผู้หญิง แถมยังเป็นผู้หญิงที่เพิ่งเจอกันเพียงสองครั้งเสียอีก เห็นทีงานนี้พวกเขาคงได้เจ้านายเพิ่มขึ้นมาอีกหนึ่งคนเสียแล้ว

อลินเซียถึงกับตะลึง อึ้งไปเลยทีเดียว หญิงสาวสบตามองฟาริซด้วยความโกรธอย่างรุนแรง ตั้งแต่เธอเกิดมาจนโตเป็นสาว เธอยังไม่เคยให้ผู้ชายคนไหนจูบหรือหอมแก้มเธอเลย

นอกจากราฟาเอล พี่ชายต่างมารดาที่เธอรักและเคารพเหมือนพี่ชาย แล้วผู้ชายคนนี้เป็นใครกันมีสิทธิ์อะไรมาทำกับเธอแบบนี้ ครั้งนี้เป็นครั้งที่สองแล้วที่ชายหนุ่มกล้าทำร้ายเธอ

คราวก่อนเธอก็โดนเขาจูบ มาคราวนี้ก็โดนหอมแก้มอีก ที่ร้ายไปกว่านั้นผู้ชายคนนี้กล้าหอมแก้มเธอต่อหน้าลูกน้องทั้งสองของเขาอีกด้วย

ฟาริซสบตามองใบหน้าหวานที่ตอนนี้ดูแดงระเรื่อไปเพราะฝีมือเขาแล้วก็ยิ่งพอใจ ตั้งแต่เขาเจอสาวน้อยนางนี้ หัวใจของเขาก็มักหวั่นไหว เขามักคิดถึงเธอเสมอไม่ว่าจะเป็นยามหลับหรือยามตื่น อาการแบบนี้เขาเรียกว่า อาการตกหลุมรักหรือเปล่า? เขาเองก็ไม่แน่ใจ แต่เขารู้แค่ว่าผู้หญิงคนนี้ต้องเป็นของเขา ชายหนุ่มกระตุกยิ้มน้อยๆ ก่อนโน้มลงมาหอมแก้มนวลอีกข้างอย่างมีความสุข โดยที่เขาไม่ได้สนใจสิ่งรอบข้างเลย ว่าตอนนี้ลูกน้องทั้งสองของเขารู้สึกอย่างไร เขารู้เพียงแต่ว่าการมีสาวน้อยคนนี้อยู่ข้างๆ มันทำให้เขามีความสุข

“คุณมีสิทธิ์อะไรมาหอมแก้มฉันฮะ”

กว่าจะตั้งสติได้ อลินเซียก็โดนฟาริซ ก้มลงมาหอมแก้มอีกอย่างสบายอารมณ์ ใบหน้าหวานซึ้งกลับแดงระเรื่อหนักเข้าอีก หญิงสาวยกมือขึ้นมากุมแก้มทั้งสองข้างอย่างเคืองๆ ก่อนเงยหน้าจ้องมองอีกฝ่ายเหมือนจะกินเลือดกินเนื้อ

“สิทธิ์ที่เธอเป็นของฉันไง” ฟาริซตอบด้วยน้ำเสียงเรียบสนิท หากแต่ในใจกลับรู้สึกตื่นเต้น หัวใจสั่นไหวไปกับคนตรงหน้าไม่น้อย

“คามิน ทาริค วันนี้ฉันจะอยู่กับคุณอลิน ห้ามให้ใครมารบกวน”

“ครับ/ครับ”

“เราไปกันได้แล้ว”

เมื่อสั่งคนสนิทเรียบร้อยแล้ว ฟาริซก็หันมามองคนตรงหน้าอย่างเจ้าเล่ห์ คนอย่างเขาหากคิดทำอะไรแล้ว ก็ต้องทำให้ได้ ไม่เว้นแม้แต่หญิงสาวคนนี้

“ฉันจะกลับแล้ว”

เมื่อตั้งสติได้ อลินเซียก็แทบจะแย่ ขืนเธอไปกับผู้ชายคนนี้สิ มีหวังเธอโดนอีกฝ่ายทำมิดีมิร้ายอย่างแน่นอน นี่ขนาดต่อหน้าลูกน้อง ชายหนุ่มยังกล้าทำเลย หากอยู่กับเธอเพียงสองคนแล้วเธอจะเหลืออะไร ทางที่ดีเธอควรกลับบ้านเสียดีกว่า ปลอดภัยกว่ากันเยอะเลย

“รีบกลับไปทำไม นี่ก็เกือบจะเที่ยงแล้ว ฉันว่าเราไปหาอะไรทานกันดีกว่านะ”

ฟาริซไม่สนใจคำตอบของหญิงสาว ชายหนุ่มเอื้อมมือไปจับแขนเรียวแล้วดึงให้เดินตามเขาเข้าไปภายในห้องทำงานของตัวเอง แม้ว่าอีกฝ่ายพยายามขัดขืนยังไงแต่ก็ไม่ทำให้เขาสะทกสะท้านไปกับแรงต่อต้านนั้น

คามินและทาริคได้แต่มองหน้ากันอย่างงงๆ ว่ามันเกิดอะไรขึ้นกับเจ้านายของพวกเขากันแน่ เพราะไม่เคยมีเลยสักครั้งที่ผู้เป็นนายจะเปลี่ยนไปได้ขนาดนี้ พวกเขาไม่อยากเดาเลยว่า

ปัญหาครั้งนี้จะรุนแรงขนาดไหน ปัญหาของคุณควาริมยังไม่ทันจบก็ดันมีปัญหาของผู้เป็นนายเข้ามาอีก เห็นทีงานนี้พวกเขาคงเจอศึกหนักไม่น้อย

/////////

...โปรดติดตามตอนต่อไป...