“ฉันจะปลดปล่อยพันธนาการให้คุณเอง จากนี้ระหว่างเราสองคนขอให้จบกัน ไม่ว่าความสัมพันธ์นั้นจะเกิดขึ้นในรูปแบบไหน สำหรับความรักที่คุณมีให้ ฉันขอคืนให้ ผู้หญิงอย่างฉันมันไม่มีค่าพอให้คุณมารักหรอก นับจากนี้เป็นต้นไป ชีวิตของคุณจะไม่มีผู้หญิงที่ชื่ออวีน่า อัลบายันซ์อีกต่อไป”
“ขอบใจเธอมากที่ช่วยปลดพันธนาการทุกอย่างออกจากใจฉัน”
“ตอนนี้คุณก็ปล่อยฉันได้แล้ว”
อวีน่าผลักอัสมานให้ห่างจากตัวเธอ ใบหน้างามเงยขึ้นมาสบตามองใบหน้าคมสันด้วยความเฉยชา เธอรู้ดีว่ามันควรจะเป็นแบบนี้ตั้งแต่แรกแล้ว เธอมันโง่เองที่ยังแอบรักเขา ทั้งที่รู้ว่าไม่มีหวังแต่ก็ยังดึงดันที่จะรัก มือเรียวถูกยกขึ้นมาก่อนดึงสร้อยเส้นหนึ่งออกมาจากต้นคองาม
หญิงสาวยื่นมืออีกข้างไปจับมือหนาเอาไว้แน่น จากนั้นก็หงายฝ่ามือหนาออกมา ไม่นานแหวนเพชรวงเล็กที่อยู่ในสร้อยคอทองคำขาวก็ร่วงมาลงมามือของชายหนุ่มอย่างง่ายดาย
“แหวนเพชรวงนี้มันอยู่ที่ฉันมานา
