ดูไบ, สาธารณรัฐอาหรับเอมิเรตส์
ภายในห้องประชุมใหญ่ของตึกอัมฟาลกรุ๊ป คณะกรรมการบริหารนับสิบคน กำลังถกเถียงกัน เมื่อประธานใหญ่ของอัมฟาลกรุ๊ปตรวจพบว่าตัวเลขทางการเงินของโรงแรมในประเทศสเปนเกิดสูญหายไปเกือบห้าล้านดอลลาร์
“ตกลงตามนี้ก็แล้วกัน”
ชายหนุ่มเจ้าของร่างสูงใหญ่ ใบหน้าคมเข้ม ดวงตาคมกล้า ก้มมองเอกสารทั้งหมดที่อยู่บนโต๊ะด้วยความเคร่งเครียด เอกสารหลายๆ อย่างที่ทางลูกน้องคนสนิทส่งมาให้เขาเมื่อวาน มันทำให้เขาถึงกับช๊อก เมื่อรู้ว่ามีคนใกล้ตัวคิดหักหลังเขา
“แต่ท่านประธานครับ ผมว่าท่านประธานไม่จำเป็นต้องเดินทางไปสเปนเอง เพราะตอนนี้พวกเราก็มีคนที่เชื่อถือได้อยู่ทางโน้นแล้ว ผมว่าท่านประธานเพียงแค่โทรฯ ไป ทุกอย่างก็น่าจะเรียบร้อยนะครับ”
“ผมจะไปเอง เลิกประชุม”
“แต่ท่านประธานครับ”
“ผมตัดสินใจไปแล้ว ที่เหลือผมจัดการเอง หากใครเข้ามาวุ่นวายกับเรื่องที่ผมตัดสินใจไปแล้ว พวกคุณรู้ใช่ไหมว่ามันจะเกิดอะไรขึ้น”
น้ำเสียงห้าวติดโมโหเอ่ยขึ้น เมื่อเหล่าผู้บริหารทั้งหลายยังไม่ยอมหยุด ในเมื่อเขาตัดสินใจไปแล้ว ทุกอย่างต้องเป็นไปตามที่เขาตัดสินใจเพียงไม่นานภายในห้องประชุมใหญ่ก็เงียบลงตามที่ใจของฟาริซ หรือ ฟาริซ อัมฟาล อัล ราเฟล เจ้าของธุรกิจใหญ่แห่งสาธารณรัฐอาหรับเอมิเรตส์
ฟาริซมีธุรกิจอยู่หลายอย่าง ไม่ว่าจะเป็นธุรกิจด้านส่งออกน้ำมัน อัญมณี แล้วยังมีโรงแรมในเมืองดูไบ เมืองอาบูดาบี โรงแรมในเมืองอังการา,อิสตันบูล, ตุรกี และโรงแรมในสเปน
“คามิน เดี๋ยวนายไปจัดการสั่งให้ซอบิเราะฮ์จัดเสื้อผ้าให้ฉันด้วย อีก 2 ชั่วโมงเราจะบินไปสเปนกัน”
“ครับนาย”
คามินตอบรับคำสั่งของชายหนุ่มด้วยความแปลกใจ เพราะปกติแล้วโรงแรมที่อยู่ในสเปน ผู้เป็นนายได้มอบหมายให้กับน้องชายคนรองเป็นผู้ดูแลนี่น่า แล้วมันเกิดอะไรขึ้นทำไมกันแน่ ทำไมบัญชีทางการเงินของโรงแรมอัมฟาลถึงได้เป็นแบบนี้
ฟาริซสั่งงานคนสนิทเรียบร้อยแล้ว ชายหนุ่มก็หันมาสนใจเอกสารบนโต๊ะอีกครั้งด้วยความเครียด เขาอยากรู้จริงๆ ว่าตอนนี้มันเกิดอะไรขึ้นกับโรงแรมของเขา หลายปีที่ผ่านมาควาริม หรือควาริม อัมฟาล อัล ราเฟล ไม่เคยทำให้เขาต้องเป็นกังวลเลยสักครั้ง แล้วครั้งนี้มันเกิดอะไรขึ้น น้องชายคนรองของเขาถึงได้ทำงานผิดพลาดถึงเพียงนี้
////////////
สองอาทิตย์ต่อมา ณ โรงแรมอัมฟาล อัล ราเฟล ในสเปน
เกือบหกโมงเย็นร่างสูงใหญ่ก็เปิดประตูรถลงมาด้วยความสงบ แต่ภายในใจกลับรู้สึกร้อนรุ่ม เมื่อคนสนิทรายงานว่าน้องชายคนรองของเขาหายตัวไปพร้อมกับพนักงานสาวคนหนึ่งของโรงแรม
เมื่อจู่ๆ ควาริม หรือ ควาริม อัมฟาล อัล ราเฟล น้องชายคนรองได้หายสาบสูญไปอย่างไร้ร่องรอย
“สืบรู้หรือยังว่าตอนนี้ควาริมอยู่ที่ไหน” น้ำเสียงห้าวเอ่ยถามเมื่อเขาลงจากรถมายืนอยู่หน้าโรงแรม พร้อมกับเดินเข้าไปภายตัวโรงแรม
“ยังเลยครับนาย ผมส่งนักสืบตามไปดูตามสถานที่ที่ท่านควาริมไป แต่ก็ไม่พบเลยครับ”
“ให้ตายสิ นี่มันเกิดอะไรขึ้นกันแน่ คามิน”
เกือบสองอาทิตย์แล้วที่เขาพยายามติดต่อน้องชาย แต่ก็ไร้วี่แวว ชายหนุ่มหันมามองคนสนิทด้วยความเครียด ก่อนนึกขึ้นมาได้ว่าพนักงานคนหนี่งของโรงแรมก็หายไปด้วยเหมือนกัน
“แล้วพนักงานของโรงแรมที่หายไปล่ะคามิน สืบรู้หรือยังว่าเป็นใคร”
“ทราบแล้วครับ” ทาริคเป็นคนตอบผู้เป็นนาย
“พนักงานที่หายไปคือใคร” เจ้าของเสียงห้าวถามขึ้นอย่างสงสัย นี่ก็เป็นอีกเหตุผลหนึ่งที่เขาแปลกใจ เหตุใดพนักงานคนนี้ถึงได้หายไปในช่วงที่น้องชายคนรองของเขาหายสาบสูญไปด้วย
“เธอชื่อนรีกานต์ ธีรกิตติยากุล อายุ 24 เป็นเพื่อนสนิทของคุณอลิน-เซีย เซอเรอโซ บุตรสาวบุญธรรมของนายมิคาเอล เซอเรนโซครับ” ทาริคเล่าประวัติของพนักงานสาวของโรงแรมอย่างละเอียด
ฟาริซหยุดชะงักแทบทันที ชายหนุ่มหันมามองคนสนิทด้วยความสงสัยแกมประหลาดใจไม่น้อย เกี่ยวกับประวัติของพนักงานของโรงแรม หรือว่าหญิงสาวคนนี้มีส่วนรู้เห็นเกี่ยวกับเงินของโรงแรมที่หายไป ที่เขาไม่เข้าใจเหตุใด ควาริมถึงได้หายตัวไป เขาไม่อยากคิดหรอกว่า การหายตัวไปของพนักงานสาวผู้นี้เกี่ยวข้องกับน้องชายคนรองของเขา เพราะหากมันเป็นอย่างที่เขาคิดจริงๆ เรื่องมันคงยุ่งวุ่นวายไม่น้อย หากพนักงานสาวที่หายตัวไปคือตัวการที่ทำให้เงินของโรงแรมหายไปเกือบห้าล้านดอลลาร์
‘นายหายไปไหนกันแน่ควาริม’
“ทาริค นายไปจัดการสืบมาให้หมดว่าผู้หญิงคนนี้มีพี่น้องหรือครอบครัวกี่คน แล้วมีเพื่อนที่สนิทในที่ทำงานกี่คน กันไว้เพื่อความไม่พลาด”
“ครับเจ้านาย”
ทาริคพยักหน้าตอบรับผู้เป็นนายด้วยความเคร่งเครียดไม่ต่างกัน เขาเองก็เคยเจอนรีกานต์มาแล้ว เขาไม่มีทางเชื่อหรอกว่าสาวน้อยผู้นี้เป็นคนยักยอกเงินไป สองปีที่เขารู้จักกับสาวน้อยผู้นี้ เขารู้ดีว่านิสัยของเธอเป็นอย่างไร เพียงแต่เขาไม่เข้าใจต่างหากว่าทำไมผู้ชายอย่างท่านควาริม อัมฟาล อัล ราเฟล ถึงได้ตัดสินเรื่องในครั้งนี้ด้วยวิธีนี้
////////////////
เกือบสองอาทิตย์แล้วที่อลินเซียพยายามโทรศัพท์หาเพื่อนรัก เธอไปหาที่คอนโดมิเนียมก็พบว่านรีกานต์ไม่ได้กลับห้องมาเกือบสองอาทิตย์แล้ว หญิงสาวพยายามโทรฯ หาแต่ก็ไร้วี่แวว จนสุดท้ายเธอพยายามขับรถไปหานรีกานต์ตามบ้านเพื่อนๆ ที่เธอคิดว่าเพื่อนรักน่าจะไป แต่สุดท้ายก็ไร้วี่แวว
“ไปอยู่ที่ไหนกันแน่ ไอ้เลิฟ”
น้ำเสียงที่พึมพำออกมามีแต่ความห่วงใย สองอาทิตย์แล้วที่เพื่อนรักหายตัวไป เธอจะทำอย่างไรดี ให้คนสินทของบิดาช่วยก็เกรงใจ อีกอย่างช่วงนี้บิดาของเธอก็ดูจะไม่ค่อยแข็งแรงอีก
“ที่ทำงานของไอ้เลิฟไง”
เธอเองก็ลืมไปเสียสนิทเลยว่าตอนนี้ นรีกานต์ทำงานอยู่ที่โรงแรมอัมฟาล อัล ราเฟลนี่นา นึกๆ แล้วก็อดโทษตัวเองไม่ได้เธอลืมสถานที่ทำงานของเพื่อนไปได้ยังไง แต่ยังไม่ทันที่เธอเดินออกไปจากห้องโถง เท้าที่กำลังก้าวไปข้างหน้าก็มีอันต้องหยุดชะงักลงเมื่อมีเสียงเรียกจากด้านหลัง
“จะไปไหนหรือครับคุณหนู นี่มันใกล้ค่ำแล้วนะครับ”
เจ้าของร่างสูงใหญ่ ใส่สูทสีดำเดินเข้ามาหยุดอยู่ตรงหน้าร่างระหงของคุณหนูอลินเซียด้วยความประหลาดใจ เพราะปกติแล้วคุณหนูของเขาไม่ออกจากบ้านหลังจาก 6 โมงเย็นไปแล้ว
ชายหนุ่มมองนาฬิกาบนข้อมืออีกครั้ง เงยหน้ามองคุณหนูอลินเซียด้วยความเป็นห่วง ถึงแม้เขาเป็นเพียงบอดี้การ์ดให้เจ้านายสาวผู้นี้ก็เถอะ แต่สิบกว่าปีแล้วที่เขาคอยดูแลติดตามดูแลด้วยความรักและเคารพ เขารักคุณหนูอลินเซียผู้นี้มากกว่าชีวิตของเขาเสียอีก
หากเกิดเหตุร้ายกับคนที่เขารัก แน่นอนว่าเขาคงเจ็บปวดจนไม่อยากมีชีวิตอยู่ทีเดียว แดนนี่สบตามองใบหน้างามของคุณหนูอลินเซียอย่างต้องการคำตอบ ใช่ว่าเขาไม่รู้ว่าสิ่งที่เขาทำอยู่ มันดูเหมือนไม่ให้เกียรติหญิงสาว แต่เพื่อความปลอดภัยเขาก็จำเป็นต้องดูแล เข้มงวดให้มาก ที่สำคัญมันเป็นคำสั่งโดยตรงของท่านมิคาเอลว่าให้ดูแลคุณหนูอลินเซียอย่างใกล้ชิด อย่าให้คลาดสายตาโดยเด็ดขาด
อลินเซียสบตามองบอดี้การ์ดร่างสูงใหญ่ตรงหน้าด้วยเคยชินกับนิสัยเป็นห่วงจนเกินเหตุของอีกฝ่าย สำหรับแดนนี่เป็นทั้งบอดี้การ์ดและพี่เลี้ยงเลยทีเดียว สิบกว่าปีที่ชายหนุ่มร่างใหญ่ผู้นี้คอยติดตามดูแลเธอตามคำสั่งของท่านมิคาเอลผู้เป็นบิดา
“ฉันออกไปหาเพื่อนที่ทำงานเสียหน่อย แดนนี่ไม่ต้องเป็นห่วงหรอก อลินเชียคนนี้ไปไม่นานหรอก เดี๋ยวก็กลับมาแล้ว”
“ให้ผมออกไปเป็นเพื่อนไหมครับคุณหนู”
“ไม่ต้องหรอก ฉันไปไม่นานหรอกแดนนี่”
“แต่ท่านมิคาเอล สั่งผมเอาไว้น่ะครับว่าให้คอยดูแลและติดตามคุณหนูตลอดเวลา”
แดนนี่ยังไม่ยอมล้มเลิกความคิดที่จะออกไปกับเจ้านายสาว ขืนเขาปล่อยให้คุณหนูอลินเซียออกไปคนเดียวสิ มีหวังเขาคงโดนท่านมิคาเอลตัดเงินเดือนแถมยังโดนพักงานด้วยไม่ต้องสงสัย โทษฐานทำงานไม่ดี
///////////////
...โปรดติดตามตอนต่อไป...