วันนี้เป็นอีกวันที่เพลินวานอยู่ทำงานจนดึกดื่น เธอยังคมก้มๆ เงยๆ ในห้องเก็บของนานหลายชั่วโมง สำหรับเธออีกไม่นานภารกิจของเธอที่ได้รับมอบหมายก็จะจบลง จากนี้ไปเธอจะได้ทำหน้าที่ที่เธอรักได้เต็มเวลาเสียที ความเหนื่อยที่เธอแบกรับไว้คงจะลดลงไปมากเช่นกัน
‘เตือนแล้วเธอไม่ฟัง เธอเป็นคนบังคับให้ฉันทำอะไรมากไปกว่านี้เองนะ… เพลินวาน’
ดวงตาลุกวาว ความโกรธแค้นที่มีทั้งหมดผ่านการสะสมมาหลายต่อหลายครั้ง มันเกิดขึ้นหลังจากเธอเข้ามาทำงานที่นี่ รายได้ของเขาก็ลดน้อยลง คนที่ยืนพิงประตูห้องเก็บของมองเธอตอนนี้ขบกรามเป็นสันนูน ยังดีที่ตอนนี้ไม่มีใครอยู่ในร้าน นอกจากเขาและเธอ
ทั้งที่ช่วงนี้เขาลดรายการลงไปมากเพื่อป้องกันการสงสัย ไม่น่าเชื่อว่าเพลินวานจะเก่งขนาดนี้ อีกทั้งยังดื้อดึง รั้นที่จะเดินหน้าตรวจสอบต่อ
‘เธอทำตัวเองนะเพลินวาน… เธอเชื่อมั่นในตัวเองและไม่ยอมรับฟังคำเตือน แล้วเธอจะได้รู้ว่าผู้หญิงอย่างเธอจะทนสู
