EDA Kaç gündür evdeyim sıkıntıdan patlamak üzereydim alışkın degilim böyle evde oturmaya izinde vermiyorlardı düşük tehlike atlattım diye merkezde oturayım dedim kabul etmediler bu gidişle erken emekli moduna girecektim evde herşey yoluna girmişti artık problem yaşamıyorum hepsi benim için pervane oluyordu etrafımda ben bu kadar ilgiye alışık değilim tamam aile aramız iyidi çocukmuşum gibi hissediyorum Azade hanım bile peşimde iyi davranıyor ama yinede mesafesi vardı anlıyordum ne olursa olsun bunu yapan benim... baba demek bile zor gelmeye başlamıştı onun yaptığından içindeki sızı dinmeyecekti benim gibi Kader ablayıda Azade hanım ve Baran gitmesine izin vermemiş kızının suçundan onu sorumlu tutmamışlar kalmasını istemişler en azından artık baskasının hatasını bir başkasına yüklemiyorlar