Few years later...
"Ang bilis ng panahon at dininig ng Diyos ang aking panalangin. At ngayon nandito tayo sa simbahan," masayang wika ni Lola Rosa.
"Oo nga po, Inay. Hindi nasayang ang bawat sakripisyo nila sa kanilang pag-aaral. Bawat isa sa kanila ay may trabaho na." Hindi rin matatawaran ang sayang nakalarawan sa mukha ni Ronald na siyang sinegundahan ng asawa.
"Mas masaya pa sana kung kumpleto pa tayo hanggang ngayon. Wala na si Tatay tapos nasa destino naman si Julianna. Hindi na nakauwi upang saksihan ang kasal ng dalawa," anito na halatang nalulungkot din.
"Anak, nandito tayo para sa kasal ng mga bata. Huwag ka ng malungkot dahil baka isipin nilang hindi tayo masaya para sa mga ikakasal. Masaya rin ang Tatay ninyo sa kabilang buhay. Sigurado akong nakatunghay siya ngayon kasama
