บทที่ 35
ปิ่นโตข้าวหายไป
ทางด้านหลิวจี้หยวนอารมณ์ดี เดินยิ้มเข้ามาในห้องพัก ซึ่งสิ่งแรก ที่นึกถึงก็ปิ่นโตข้าวของน้องสาวคนโต เพราะในเวลานี้เขาหิวมาก จนจะกิน ช้างทั้งตัวได้แล้ว
จี้หยวนจึงตรงไปที่ปิ่นโตที่ในตอนแรกวางอยู่บนโต๊ะ แต่กลับไม่เห็น เขาจึงมองไปรอบห้อง
“หายไปไหนนะ เมื่อตอนเที่ยงยังเห็นวางอยู่บนโต๊ะกินข้าวนี่”
จี้หยวนพูดคนเดียว พร้อมก้มลงมองใต้โต๊ะ..
และช่วงเวลาที่ก้มๆ เงยๆ หาวุ่นวายอยู่ในห้องนั้น ก็มีนายทหาร ชั้นผู้น้อยคนหนึ่งเดินผ่านมาเห็น และถามว่า “หัวหน้าหลิวหาอะไรครับ”
“ตอนที่ฉันไม่อยู่ นายเห็นใครเข้ามาที่ห้องของฉันไหม” หลิวจี้หยวนหันไปถามลูกน้อง
“ไม่นะครับ ก็มีแต่หัวหน้าฉางนะครับที่อยู่ในห้อง” ทหารนายนั้นส่ายหน้าปฏิเสธ
“แล้วหายไปไหน” หลิวจี้หยวนพูดคนเดียว
“อะไรหายครับ” นายทหารคนเดิมถามอีก พร้อมทั้งก้มมองตามหัวหน้าทำ
“ก็ปิ่นโตข้าวที่น้องสาวฉันเอามาให้น่ะสิหายไป”
