Dear Friend เพื่อนรัก

Chapter 3

ตอนนี้ผมอยู่คอนโดไอ้น้ำ เอาง่ายๆมาบ่อย ค้างที่นี่บ่อยจนจำทุกซอกทุกมุมของที่นี่ได้ล่ะ เก่งมั้ย

"ไอ้พัชแกเอาโน๊ตบุ๊คไปหาข้อมูลส่วนนี้มา เดี๋ยวคนอื่นถ้ามาฉันจะให้พวกมันทำอย่างอื่น"

ผมพยักหน้าเบาๆแล้วก็นั่งลงตรงหน้าโน๊ตบุ๊คแล้วก็เริ่มนั่งทำงานในส่วนที่ต้องได้รับผิดชอบ

"ทำให้เสร็จล่ะจะไปอาบน้ำก่อน" 

ผมเงยหน้าขึ้นมองมันยิ้มๆ

"อาบด้วยดิ" 

ไอ้น้ำถลึงตาใส่ผมพร้อมกับปาหมอนใส่หัวผมทันที 

" ทะลึ่งล่ะไอ้บ้า"

ผมหัวเราะขำๆ ก่อนจะมองหน้าไอ้น้ำที่ตอนนี้หน้าแดงก่ำมองผมอย่างหงุดหงิด

"แค่อาบน้ำเองไม่ได้มีอะไรกันซะหน่อย" 

ผมพูดลอยๆไม่ได้จริงจังสักพักรู้สึกถึงแรงกระแทกที่หัวผม

"โอ๊ยไอ้น้ำเจ็บนะโว๊ยยย" 

ไอ้น้ำมองมาทางผมอย่างสะใจสุดๆที่ได้ทำร้ายร่างกายผม จากนั้นก็วิ่งกลับเข้าห้องนอนไปทันทีผมส่ายหน้ายิ้มๆก่อนจะนั่งทำงานต่อ

ก๊อกๆๆๆๆๆ

สงสัยไอ้พวกนั้นจะมาแล้วมั่ง ผมลุกจากโซฟาไปเปิดประตูให้พวกมัน

"เซอร์ไพร์สจ้าาาาา"

ผมมองพวกมันสามคนกระโดดมาตรงหน้าห้องหลังจากที่ผมเปิดประตู

"เซอร์ไพร์สพ่องไอ้สัส"

ผมด่าพวกมันออกไป ไอ้สามตัวชักสีหน้าเล็กน้อยก่อนจะมองซ้ายมองขวา

"มองไร"

"ไอ้น้ำอยู่ไหน"

ไอ้ตาต้าถามขึ้นผมบุ้ยปากไปทางห้องน้ำ

"อาบน้ำอยู่"

มันทำหน้าตกใจสุดๆ

" ยะ อย่าบอกนะว่าพวกมึงเพิ่งจะกินกันไปเมื่อกี้"

ผมตบหัวไอ้ทิวลิปทีหนึ่งปากเสียไอ้สัส

" ปากเสียไอ้สัส กูกับไอ้น้ำเป็นเพื่อนกันโว๊ยยย อีกอย่างคนอย่างกูเลือกโว๊ยสวยๆอึ่มๆมีเยอะแยะ อย่างไอ้น้ำเนี้ยไม่ผ่านอ่ะ แบนก็แบน"

ผมพูดไปหัวเราะไป ไอ้ทิปโก้เบ้ปากใส่ผมเล็กน้อยก่อนจะหิ้วพิซซ่าเข้าไปในห้อง

" ระวังนะมึงได้ข่าวมีผู้ชายมาจีบไอ้น้ำเยอะเลย"

ไอ้ทิวลิปพูดทำหน้าลอยๆ

" ไอ้น้ำจะมีแฟนก็คราวนี้แหละเว้ยยย"

ไอ้ตาต้าเสริมขึ้น

" ก็มีไปสิเรื่องของมันอ่ะไม่เกี่ยวกับกู"

ผมบอกออกไปแบบนั้นก็ไม่เกี่ยวกับผมจริงๆอ่ะไอ้พวกเนี้ยมันพยายามจะยัดเยียดให้ผมชอบไอ้น้ำให้ได้ซึ่งผมไม่ได้ชอบอ่ะ ผมคิดกับมันแค่เพื่อน

" ก็ดีแล้วที่มึงไม่คิดอะไร ไอ้ทิปโก้มึงเอาไลน์ไอ้น้ำให้ไอ้บูมคณะวิศวะเลยนะ"

ผมเงยหน้ามึงมองหน้ามันอย่างหงุดหงิด

" ให้มันทำไมวะ"

"ก็ไอ้บูมมันจะจีบไอ้น้ำไง มันขอไลน์ไอ้น้ำกูก็เลยจะให้"

ผมปาหมอนใส่หัวมันทีหนึ่ง

"มึงถามไอ้น้ำยังมันจะให้ป่ะ ไอ้น้ำมันเด็กเรียนจะตายมันไม่มาสนใจเรื่องพวกนี้หรอก"

ผมบอกออกไปอย่างมั่นใจสุดๆในบรรดาพวกผมสี่คนเนี้ย ผมรู้จักไอ้น้ำมันดีที่สุดแล้ว

" ให้ไปเลยเพราะฉันอยากจะมีแฟนกับเขาบ้างเหมือนกัน"

พวกผมสี่คนหันไผตามเสียงก็เจอไอ้น้ำนุ่งชุดนอนสีชมพูออกมาพร้อมกับทำหน้ายิ้มๆ

"เป็นเด็กเป็นเล็กตั้งใจเรียนให้จบก่อนเหอะเรี่องแฟนจบแล้วค่อยมียังไม่สาย"

ผมบอกออกไปก่อนจะเดินไปลากมันมานั่งใกล้ๆผม ตามองไปข้างหน้าดูจะตื่นกับของกินตรงหน้ามากกว่าจะฟังผมพูดอีก เห้อ

" พิซซ่าหน้าชีส จะกินๆๆๆ",

ผมส่ายหน้าอย่างปลงๆ เอาเถอะไอ้น้ำเวลามันเห็นของกินมันไม่ใจสิ่งรอบข้างอะไรทั้งนั้นแหละ

" ไอ้ทิวลิปมึงจัดการแกะพิซซ่าให้ยัยหมูตระกะหน่อย"

ไอ้น้ำมองมาทางผมแล้วเบ้ปากใส่ผมก่อนจะหันกลับไปหยิบพิซซ่ากินไม่สนใจผมอีก ผมเดินไปหยิบเสื้อกันหนาวมาคลุมขาให้ไอ้น้ำ มันเหลือบสายตามองผมก่อนจะขยับขาให้เสื้อหล่อนลงพื้น

"ร้อนเอามาคลุมทำไม"

ผมถอนหายใจอย่างเซ็งๆก่อนจะหยิบไปวางที่ขาไอ้น้ำตามเดิม

" คลุมไว้ผู้ชายเต็มห้องมาใส่ขาสั้นบ้าป่ะ"

ไอ้น้ำมองหน้าพวกผมแล้วก็ยักไหล่เบาๆ

"ก็คนกันเองทั้งนั้นฉันไม่ซีเรียส"

"แต่ฉันซีเรียส คลุมไว้ เดี๋ยวนี้"