“เจ้าตั้งใจมาบอกว่าพรรคของเจ้าตอนนี้ไร้ผู้นำเช่นนั้นรึ”
“มีก็เพียงท่านแม่ของข้า แต่นางก็มิอาจทำสิ่งใดได้นอกจากควบคุมคนในพรรคให้อยู่ในกฎ”
“สำนักไร้ประมุขก็หาได้ต่างจากมังกรไร้หัว หาได้มีฤทธิ์เดชต่อกรกับผู้ใดได้ จะว่าไปวรยุทธของเพ่ยหลินมิอาจทัดเทียมข้าได้ ฮ่าๆๆๆๆ...นี่เป็นข่าวดียิ่งนัก”
“หากท่านจักทำสิ่งใดก็ควรรีบทำ อย่ามัวชักช้าหรือตัดสินใจนานเมื่อโอกาสทองมาถึงแล้ว ท่านควรใช้โอกาสตอนประมุขพรรคไม่อยู่ให้เป็นประโยชน์ หรือแม้หากนางกลับไปทันข้าก็คิดว่านางคงมิอาจต้านท่านได้ไหว...เพราะข้ารู้มาว่านางมารหมื่นบุปผายังฝึกวิชาจากคัมภีร์เฟิงเหลยนั้นยังมิสำเร็จขั้นสูงสุด”
“ฮึ่ม! พูดแล้วก็น่าเจ็บใจ จนถึงตอนนี้ข้าก็ยังมิอาจลืมได้ว่ามันเป็นคัมภีร์ที่ข้าอุตส่าห์ดั้นด้นตามหาแต่กลับตกไปอยู่ในมือของเพ่ยหลิน ประมุขพรรคมารได้เช่นไร”
“และท่านแม่ก็ส่งต่อมันให้ศิษย์ร่วมสำนักเดียวกับข้า นางเป็นแค่เด็กกำพร้าแต่ก
