“ก็ไม่รู้ล่ะ ลินไม่ยอมยกเล่ย์ให้ใครทั้งนั้นแหละ ห้ามใครมาแย่งไปด้วย แม่จะฟาดไม่เลี้ยงเลย”
“แล้ววันนึง ถ้าลินมีแฟน แล้วเล่ย์จะอยู่ยังไง” เขาเอ่ยถามเสียงเศร้า แต่คนฟังก็ไม่ได้เอะใจอะไร
“ก็ถ้าเค้ารักลินจริง เค้าต้องยอมรับลินได้ และเค้าก็ต้องรักเล่ย์ด้วย ไม่ว่ายังไงลินก็จะให้เล่ย์อยู่ด้วย ห้ามแยกกันเด็ดขาด” เธอเอ่ยจริงจัง ไม่ว่ายังไงใครก็มาแย่งเพื่อนรักคนนี้ของเธอไปไม่ได้ เขาเป็นคนเดียวที่ยอมรับตัวตนแย่ๆ ของเธอได้ทุกอย่าง ไม่ว่าจะเป็นนิสัยขี้วีน ขี้เหวี่ยง ขี้โมโห หรือเอาแต่ใจ เป็นคนที่คอยปลอบใจยามอ่อนล้า คอยอยู่ข้างๆ ยามอ่อนแอ เธอจะไม่ยอมยกเขาให้ใครแน่นอน
“ใจร้าย คนอะไรเห็นแก่ตัวชะมัด” ชายหนุ่มเอ่ยตัดพ้อ แต่มุมปากกลับยกยิ้ม และกอดกระชับเอวเล็กแน่นขึ้น
“ถ้าลินใจร้ายจริงๆ ลินจะเคี่ยวเข็ญติวหนังสือให้เล่ย์ ทำอาหารให้ทาน ทำความสะอาดห้องให้ หรือเช็ดตัวให้เล่ย์ตอนป่วยทำไม” เธอเอ่ยเสียงสั่นๆ น้ำ
