ร่างงามในชุดเดรสสั้นสีขาวคลุมทับด้วยเสื้อสูทพอดีตัวสีแดงสดเดินออกมาจากห้องนอนหลังจากแต่งหน้าเรียบร้อยแล้วต้องชะงักกึก จ้องมองผู้ชายร่างสูงใหญ่ในชุดสูทแบรนด์เนมสีดำแบบพอดีตัวอย่างตกตะลึง เขาลุกขึ้นจากโซฟา ก้าวเดินมาหาเธอช้าๆ ผมรองทรงสั้นเซตเป็นทรงเปิดหน้าผากดูภูมิฐานยิ่งขับให้ใบหน้าหล่อเหลาโดดเด่นมีเสน่ห์ขึ้นอีกหลายเท่าตัวจนไม่อาจละสายตาไปได้เลย “ผมหล่อเหรอครับ มองขนาดนั้นเชียว” “เอ่อ ก็ดูดี แปลกตาดี ปกติฉันไม่เคยเห็นคุณในลุคนี้เลย” “วันนี้ผมมีไปพบลูกค้าครับ อาจกลับค่ำ” “ไปพบลูกค้ารถยนต์ หรือลูกค้าบาร์โฮสต์” ที่จริงก็ไม่ใช่ทั้งสองอย่าง เพราะเขาต้องไปประชุมเรื่องอาหารแปรรูปแช่แข็งชนิดใหม่ล่าสุดที่กำลังจะส่งออกไปยังประเทศจีน ไหนจะยังต้องเข้าไปที่บริษัทอสังหาริมทรัพย์ของครอบครัวอีก เพราะเขาเกเรงานไปหลายวัน จึงมีเอกสารสำคัญกองโตเท่าภูเขาให้เข้าไปสะสาง “หึหึ ไม่ใช่ลูกค้าที่บาร์โฮสต์แน่นอน