ปัณยตาถูกบังคับให้ออกมากินข้าวกลางวันกับผู้ชายที่พ่อชอบ แม้จะไม่อยากมาด้วยเท่าไรนัก แต่เขากลับอ้างเรื่องที่คนรักกำมะลอของเธอทำเกินกว่าเหตุ ต่อยเขาจนใบหน้าแตกยับแบบนี้ เธอจึงจำเป็นต้องออกมากับเขาเพื่อเป็นการไถ่โทษ
ที่จริงเขาก็หล่อ รวย หน้าที่การงานเพอร์เฟค เขาดูแลเธออย่างดี และแม้ว่าเขาจะบีบบังคับเธออย่างหน้ามึนไม่ต่างจากผู้ชายอีกคน แต่ทำไมเธอกลับอึดอัดใจที่จะอยู่ใกล้เขา ไม่เหมือนกับผู้ชายหน้ามึนคนนั้นก็ไม่รู้
จอมทัพตักอาหารใส่จานให้เธอหลายอย่าง กำลังจะพูดคุยให้เธอคล้อยตามก็มีเสียงข้อความจากโทรศัพท์มือถือของเขาดังขึ้นขัดจังหวะเสียก่อน
“เอ่อ เดี๋ยวพี่ขอตัวสักครู่นะครับหยา หยากินไปก่อนเลย ไม่ต้องรอพี่”
“ค่ะ”
เขาเดินเร็วๆ ออกมาที่จุดนัดพบของร้านอาหารตามข้อความนั้น ก่อนจะลากแขนผู้หญิงร่างบางเข้าไปในมุมหนึ่งที่ไร้ผู้คน
“ครีม คุณเรียกผมออกมาทำไม ผมขอสั่งห้ามไม่ให้คุณเข้าไปแสดงตัวกับว่าที่คู
