Chapter 2 – Guest
1237 Words
Kaagad na ring sumara ang bintana ng kotse at iginiya naman siya ng mga lalaking lumapit sa kanya pasakay sa kotseng kinalululanan ng mga ito kanina.
Walang tanong-tanong na sumunod siya at napatanaw na lang siya sa labas ng bintana nang umusad na ang sasakyang sinasakyan niya.
Halos dalawang oras ang naging biyahe bago sila tumigil at bumaba sa isang mansiyon. Aabot yata iyon sa tatlo o apat na palapag at napakalawak pa ng bakuran. Minsan na rin siyang nakakita ng ganoon pero kadalasan ay nakakakita lang siya ng ganoon kalaking bahay sa mga pictures at TV.
Sa kumunidad kasing kinalakihan niya na halos nasa gitna na ng kagubatan ay simple lang ang pamumuhay ng mga tao roon. Mayroon ding kuryente doon kaya nakakapanuod sila ng TV, pero iilan lang sa kanila ang may cellphone at isa na siya sa hindi pinalad na magkaroon. Ang pangunahin rin nilang ikinabubuhay doon ay pagtatanim at dinadala nila ang iba sa bayan para ibenta. Pero sa isang iglap, nawala ang lahat sa kanya.
“Follow me.” Utos sa kanya ng lalaki nang magsimula na itong maglakad papasok sa malaking bahay.
Mula sa araw na iyon, doon na ang magiging buhay niya. At tatanawin niyang utang na loob iyon sa taong tumulong sa kanya.
Sumunod siya rito habang ang mga tauhan nito ay nanatili lang sa labas.
“Perla, ihatid mo siya sa magiging kuwarto niya at tulungan mo siyang linisin ang sarili niya.” Utos naman nito sa isang kasambahay na sumalubong sa kanila.
“Masusunod po, Sir.”
Iginiya na siya ni Perla paakyat sa hagdan. Mukhang hindi pa naman ito masyadong matanda, siguro nasa lampas bente anyos ito. Siya naman ay 16 pa lang kaya tatawagin na lang niya itong ate Perla.
Ang magiging boss naman niya ay mukhang bata pa rin naman. Siguro ay wala pa nga itong trenta anyos at halatang napakalaki ng katawan nito. Napakaganda rin ng tindig nito at napakalinis nitong tingnan.
Bigla siyang napalingon dito sa isiping napakarungis na niya at malamang ay mabaho na rin siya, pero tinanggap pa rin siya nito sa pamamahay nito.
Nasalubong naman niya ang mga mata nitong nananatili pa rin pa lang nakatitig sa kanya, kaya muli na lang niyang ibinaling ang tingin sa harap.
“Ito ang magiging kuwarto mo…”
“Luna po, ate Perla..”
“Miss Luna. Ito ang magiging kuwarto mo.” Anito habang nakangiti na ng tipid sa kanya.
Miss Luna? Hindi na lang niya pinansin ang sinabi nito. Miss pa naman talaga siya dahil wala pa siyang asawa, sixteen pa lang siya.
Binuksan nito ang pintong pinagdalhan nito sa kanya at bumungad sa kanila ang malaking kuwarto. May nakikita rin siyang dalawang magkaibang klaseng pinto sa loob, ang isa ay tila banyo at ang isa ay hindi niya alam kung ano. Mayroong malaking kama sa gitna, dalawang mesa sa magkabilaan niyon at isang lamp shade. Iginala pa niya ang mga mata sa paligid niya at nakita niya sa isang tabi ang isang malaking salamin na tila nakapatong sa mesa. Siguro iyon iyong tinatawag na vanity mirror. Wala kasi niyon sa lugar nila.
Mayroon din doong mga upuan bukod pa sa ilang halatang malalambot na upuang nasa malapit sa pintuan.
Pero ang ipinagtaka niya ay bakit iyon ang magiging kuwarto niya? Napatanong tuloy siya sa sarili niya kung ganoon ba talaga kagara ang kuwarto ng mga katulong ng mga mayayaman?
Naglakad na si Ate Perla papasok sa kuwarto at dinala siya nito sa banyo, pagkatapos ay tinulungan na siya nitong maligo.
Kahit ang banyo ay sosyal. Hiwalay ang mismong banyo sa shower at may bathtub pa. Doon nga siya tinulungang maligo ni Ate Perla at kinuskos nitong mabuti ang katawan niya.
Matapos maligo ay tinulungan din siya nitong magbihis gamit ang damit na hindi niya napansing nasa kama na. Isa iyong bestida na hindi aabot sa tuhod ang haba. Hindi siya mahilig magsuot niyon sa kumunidad nila pero hindi na lang siya kumontra dahil ang importante naman ay may matutuluyan na siya.
Maya-maya pa ay lumapit si Ate Perla sa malaking bintana na parang pintuan at binuksan iyon. Pintuan nga! Pintuang salamin!
“Ito naman ang balcony..”
Napatitig siya sa balcony. Naglakad rin siya papunta roon at natatanaw niya mula roon ang labas at gate ng mansiyon. Nasa ikatlong palapag sila kaya medyo nakakahilo palang tumingin sa baba mula roon, iba kapag nasa bundok siya at tumitingin sa baba. Agad tuloy siyang napaatras.
“Ate Perla, ito ba talaga ang magiging kuwarto ko? Bakit ang laki?” Taka niyang tanong dito.
“Oo Miss Luna, ito ang sinabi ni Sir Jayvee.”
Sir Jayvee?
Iyon pala ang pangalan ng amo nila. Jayvee.
“Eh nasaan naman ang kuwarto mo? Katabi lang din ba ng kuwarto ko?” usisa niya rito.
Napangiti naman ito lalo sa kanya bago sumagot.
“Hindi, Miss Luna. Nasa likod po ang kuwarto ng mga katulong.”
Napanganga siya rito. Magiging katulong nga rin siya sa mansiyon na iyon. Kaya bakit nakahiwalay ang kuwarto niya sa mga katulong? At bakit parang maingat at magalang siyang kinakausap ni Ate Perla mula pa kanina?
Pero bago pa niya maisaboses ang mga katanungan niya ay biglang may kumatok sa pinto. Lumapit doon si ate Perla at binuksan ang pinto.
“Kung tapos na raw po kayong magbihis Miss Luna ay bumaba na kayo para kumain. Naghihintay na roon si Sir.”
“S-sige po..”
Iginiya na siya ni ate Perla pababa sa hagdan at sinamahan siya nito papunta sa hapagkainan. Naabutan nga nilang nakaupo na roon si Sir Jayvee at halatang naghihintay.
Napaiwas na lang siya ng tingin ng mapansin ang tila kakaibang mga tingin nito sa kanya. Siguro ay naiisip nitong napakabata pa niya para magtrabaho lalo at malinaw na nitong nakikita ngayon ang maliit niyang mukha.
Inalalayan muna siya ni Ate Perla na maupo sa isang upuan malapit kay Sir Jayvee bago ito umalis. Maging ang isa pang katulong na nakilala niyang si ate Dina ay wala na rin pala sa paligid nila.
“So… Luna… You’re 16 years old. Nakapag-aral ka na ba?” tanong ni Sir Jayvee.
“O-opo Sir.. pero hanggang high school lang.” sagot niya. Mabuti na lang talaga at hindi na siya inabot ng K to 12 program kaya naka-graduate na siya ng high school.
Naalala tuloy niya na mula sa kumunidad nila ay naglalakad sila ng lampas isang oras papuntang kabayanan para lang makapag-aral.
At ang ibang nagtutuloy sa pag-aaral ng college ay umaalis na sa kanila at lumilipat na lang ng tirahan dahil masyado nang malayo ang mga paraalan pang college.
“I see…” tumangu-tangong sabi ni Sir Jayvee.
“If you want to continue studying, papayagan kita. And I will shoulder all the expenses until you graduate.”
“Po? Kakaltasin niyo po ba sa magiging sahod ko?”
“You won’t be a maid here. You’re my guest.”
“H-ha??”
“Let’s eat.”
Iminuwestra na nito sa kanya ang mga pagkain at nagsimula na itong maglagay ng pagkain sa plato nito.
Hindi naman agad siya nakapagsalita o nakakilos sa sinabi nito.
Guest daw siya at hindi katulong? Bakit? Iyon ang napakalaking tanong niya nang bigla itong tumingin muli sa kanya.
“Eat, Luna.”
Bigla itong ngumiti sa kanya.
Ay, ‘day! Mukhang malalaglag ang panty niya kahit nakaupo siya!
Sixteen pa lang siya pero kinikilig na yata ang pekpek niya!
- Writer
