“เธอเกือบทำทุกคนไม่ได้กินเพราะความเรื่องมากของเธอ” ผมพูดขึ้นทันทีเมื่อเธอนั่งลงข้างๆ ผมแต่พูดแบบกระซิบนะครับให้ได้ยินกันแค่สองคน
“เพราะฉันไม่อยากนั่งข้างนาย แค่นี้ทุกคนก็สงสัยมากพอแล้ว” สงสัยก็คงเป็นเพราะเธอนี่แหละ เล่นท่าเล่นทีพยศซะขนาดนั้น
“เพราะเธอทำตัวเรื่องมากเอง” ผมพูดขึ้นต่ออีกครั้ง
ถ้าเพื่อนของเธอหรือเพื่อนของผมจะจับได้ก็คงเป็นเพราะคนที่พยศแบบเธอนี่แหละ
“ฉันไม่ได้เรื่องมาก ฉันแค่ไม่อยากนั่งข้างนายแค่นี้เข้าใจยากตรงไหน” คนที่พยศพูดขึ้นต่อโดยหันมากระซิบข้างหูของผมอีกครั้ง
ได้กลิ่นตัวยัยนี่ทีไรอยากจะจับกระแทกให้รู้แล้วรู้รอด
“เพราะอะไรเธอถึงไม่อยากนั่งข้างฉัน” เพราะบางครั้งเธอก็ดูเหมือนคนที่พูดง่ายและบางครั้งเหมือนครั้งนี้เธอก็พยศเสียจริงจนผมแทบตามไม่ทัน
“นายทำอะไรกับฉันไว้ละ”
ก็คงเป็นเรื่องเหี้ยๆ เรื่องเลวระยำที่เธอเคยพูดไว้
“ฉันตอบแทนเธอด้วยเงินอย่าลืมยัยตัวพยศ” ผมพูดขึ้นอีกครั้งเพื่อให้เธอรู้ว่าผมไม่ได้เอาเธอฟรีๆ
“ด้วยเงิน”
“หรือที่เธอได้ไปมันไม่พอ” ผมถามขึ้นต่ออีกครั้งแต่มันจะไม่พอได้ไงได้ไปตั้งเท่าไหร่แล้ว
“ต่อให้นายจะใช้เงินฟาดหัวฉันมากแค่ไหน มันก็ไม่พอเท่าที่ฉันเสียไปหรอกนะ”
“ซิงของเธออะนะ ถามจริงใครเสียซิงแล้วได้ร้อยล้านเท่าเธอบ้าง มันไม่มีหรอก” ผมถามกลับทันที
คงไม่มีใครบนโลกนี้ได้เท่าเธอแล้วแหละผมพูดเลย
“แล้วอีกอย่างนะ ฉันไม่ได้ใช้เงินฟาดหัวเธอแต่ฉันเสนอและเธอก็รับมันเอง” ตัวที่พยศไม่พูดอะไรต่อเธอเพียงแต่มองผมนิ่งๆด้วยหางตา
“แล้วน้องแพรกับน้ำขิงจะมาซ้อมให้ที่นี่ทุกวันเลยใช่ไหม” ไอ้พายุถามขึ้นทันทีหลังจากที่มันหันไปซุบซิบกับเมียของมัน
“พี่พายุสะดวกให้มาซ้อมให้มันที่นี่ไหมคะ” น้องแพรถามขึ้น
“มาซ้อมที่นี่แหละแต่ก่อนมาบอกเพื่อนเราไว้หน่อยนะ” ไอ้พายุพูดขึ้นต่ออีกครั้ง
ให้ทายเลยว่าสองคนนี้คงมาขัดจังหวะมันกับเมียแน่นอนถึงได้พูดไว้แบบนี้
“ครั้งต่อไปหนูไม่มาขัดจังหวะแล้วค่ะ”
“จริงๆ ก็อยากจะมาให้ตรงจังหวะเหมือนกันอยากดูหนังสด” คนที่พยศพูดขึ้นทำเอาทุกคนหันมองเป็นตาเดียวเพราะตลอดเวลาที่ผ่านมาเธอนั่งเงียบอยู่นาน
“พูดได้แล้วหรือไง” น้องแพรเอ่ยปากแซวเพื่อนตัวเองขึ้นทันที
“เรื่องของกู”
หลังจากที่พวกเรากินชาบูกันเสร็จ พวกสาวๆก็กลับเข้าไปในห้องของไอ้พายุอีกครั้งส่วนพวกผมก็นั่งเล่นเกมส์กันต่อเพราะบอลได้จบไปแล้ว
“ไอ้คิมหันต์อย่าคิดว่ากูไม่รู้” ไอ้พายุพูดขึ้นทันที
“อะไร”
“มึงกับน้องน้ำขิง” ไอ้ติณณ์พูดขึ้นต่อ
“พวกกูดูออก” คราวนี้ไอ้เรย์พูดขึ้นต่อ
มันดูออกกันขนาดนั้นเลยหรอวะ
ผมว่าผมก็ไม่ได้มีพิรุธอะไรนอกจากคนที่อยู่ในห้องที่เธอทำตัวจนมีพิรุธเอาเสียเอง
“กูกับยัยนั่น ไม่มีทางหรอก” ในเมื่อเธอบอกให้ผมปิดผมก็จะปิดเรื่องเราไว้แต่ผมก็เชื่อว่ายังไงก็ปิดไม่มิดในเมื่อวันนี้ทุกคนก็ดูออก
“คนที่บอกว่าไม่พามาเจอคือคนที่พวกกูเจออยู่ทุกวันหรือเปล่า”
“อย่าขี้เสือก” ผมพูดขึ้นอีกครั้งและเลิกสนใจพวกเวรที่กำลังขี้เสือกขึ้นเรื่อยๆ เพราะผมไม่คิดว่าพวกมันจะจับจุดได้ตรงจุดขนาดนี้
“ไว้อยากบอกตอนไหนก็บอกพวกกูแล้วกัน” ไอ้เรย์พูดขึ้น
แน่นอนว่าพวกมันไม่เซ้าซี้ต่อเพราะรู้คำตอบอยู่แล้วและอีกอย่างถ้าผมไม่พูดก็คือไม่พูด
“พวกหนูกลับกันก่อนนะคะ สวัสดีค่ะ” น้องแพรและตัวที่พยศของผมเดินออกจากห้องพร้อมกับพูดขึ้น
“กลับยังไง” ผมถามขึ้นทันที
“ไปเสือกเหี้ยไรเขาอะ” ไอ้พายุก็พูดขึ้นอีกครั้งทำผมต้องหันไปมอง
ฉิบหาย หลุดแบบทุกคนไม่ต้องสืบ
“ดึกแล้วไงเดี๋ยวอันตราย” ผมพูดขึ้นต่อโดยใช้วิชาแถแบบสีข้างถลอกสุดๆ
“ขับรถกลับค่ะ พอน้ำขิงมันขับรถมา” น้องแพรเป็นคนตอบกลับมา
จากนั้นทั้งสองก็ออกไปว่าแต่ยัยตัวดีของผมไปเอารถมาจากไหน
“พวกมึงกลับไปได้แล้ว” ทันทีเมื่อสองสาวกลับไป ไอ้พายุก็เอ่ยปากไล่พวกผม
“กลับแล้วก็ล็อกประตูให้กูด้วย” มันพูดขึ้นพร้อมกับลุกเข้าห้องทันทีและมันก็เป็นแบบนี้เสมอที่คนที่กลับคนสุดท้ายต้องล็อกประตูให้มัน
ส่วนผมก็ปลีกตัวกลับเลยเหลือแค่ไอ้ติณณ์และไอ้เรย์ที่พวกมันยังนั่งเล่นเกมส์อยู่
ผมหันซ้ายหันขวาหาคนที่พึ่งลงมาแต่ก็หาไม่เจอจึงทำได้แค่กลับคอนโดไปรอพร้อมกับส่งข้อความไป
khimhan : ตีสองต้องถึงห้อง
ผมส่งไปแค่นั้นพร้อมกับเก็บโทรศัพท์ เวลาตอนนี้พึ่งจะตีหนึ่งกว่าๆ ให้เวลาเธอสักนิดเพราะคิดว่ายังไงคอนโดของน้องแพรก็คงไม่ไกลจากมหาลัยและแน่นอนคอนโดผมก็ละแวกนั้น
ทันทีเมื่อผมถึงคอนโด ผมก็ตรงเข้าอาบน้ำเพราะกินชาบูมาต้องมีกลิ่นติดตัวกลับมาอยู่แล้วและผมเป็นคนที่ไม่ชอบให้มีกลิ่นอาหารติดตัว
ผมนุ่งผ้าขนหนูมาออกมาจากห้องน้ำแค่ผืนเดียว จากนั้นก็ใส่เพียงกางเกงบอลตัวเดียวเพื่อเตรียมนอน ตอนนี้เวลาตีหนึ่งครึ่ง เธอมีเวลาอีกแต่ครึ่งชั่วโมงเท่านั้นที่ต้องกลับมาให้ทัน ผมจึงออกจากห้องไปเปิดหนังดูข้างนอกเพื่อฆ่าเวลารอที่คนยังไม่กลับ
“รอฉันหรือไง” ประตูเปิดออกพร้อมกับคนที่เดินเข้ามาพูดขึ้นทันที
“อย่าคิดไปเอง” เพราะจริงๆผมตั้งใจที่จะออกมานั่งดูหนังอยู่แล้ว
“แล้วนั่งทำไร”
“ดูหนังไม่เห็นหรอ”
“เปิดก่อนไหมทีวีอะ”
ควับ !
แถอีกแล้วกู ทีวียังไม่ได้เปิดเสือกบอกว่านั่งดูหนัง
“ก็ฉันกำลังจะเปิด เธอมีปัญหาอะไร” ผมถามออกไปทันทีก็นะพึ่งจะมานั่งเมื่อกี้เองเอาเวลาที่ไหนไปเปิดทีวีได้เร็วขนาดนั้น
“ดูหนังก็ดูหนังเนอะ แล้วเมื่อกี้ตอนฉันเข้าไปในห้องคุยกับเพื่อน ฉันหวังว่านายคงไม่บอกเรื่องของเรากับเพื่อนๆนายหรอกนะ”
“จริงๆ ก็” ผมพูดขึ้นพร้อมเว้นวรรคให้เธอสงสัยเล่นๆเพราะยิ่งเห็นสีหน้าที่ต้องการอยากรู้ก็ยิ่งอยากแกล้ง
“นายบอกหรอ”
“ของแบบนี้ก็แลกเปลี่ยนกันหน่อย”
“ยังไง”
“ออนท็อปให้ฉัน”
“ฝันหรอ” เธอพูดขึ้นอย่างไม่สนใจคำพูดที่ผมพึ่งจะพูดออกไปเมื่อกี้
“ถ้าไม่สนใจฉันก็ไม่รับปากหรอกนะว่าปากของฉันมันจะลั่นพูดออกไปตอนไหน” ผมพูดขึ้นพร้อมทำไม่สนใจเธอเช่นกัน
“งั้นฉันอาบน้ำก่อนละกัน” ผมยกยิ้มขึ้นทันทีพร้อมกับกระตุกแขนของเธอเข้าหาตัว
“ไม่ต้องอาบ”
“อยากขนาดนั้นเชียวหรอ”
“พอดีว่าฉันอยากจะเอาเธอให้คุ้มกับเงินที่ฉันเสียไป” ใจจริงก็อยากครับ อยากมาก
“ทำเลยหรอ” เธอถามขึ้นทันทีอย่างไม่อิดออด แน่นอนว่าถ้าหากเรามีการรับปากหรือทำสัญญากัน ผมและเธอต้องมีข้อแลกเปลี่ยนกันแบบนี้แหละ
“จะรอพระสวดหรือไง” ผมพูดขึ้นต่อพร้อมจับคนที่พยศให้นั่งคร่อมลงบนตักของผม
“สวดศพนายคงดี”
“ถ้าปากยังหมาอยู่แบบนี้ ฉันจะเอาเอ็นยัดปากเธอ” ผมพูดขึ้นพร้อมเอื้อมมือไปปลดตะขอบราผ่านเสื้อที่เธอสวมและดึงมันออกมาให้เหลือเพียงเสื้อตัวเดียว
“ประสาท”
“นั่งลงมาสักที” เพราะตอนนี้แก่นกายของผมพร้อมที่จะออกศึกแล้วเหลือแต่เธอนี่แหละที่ควรเอากลีบดอกไม้งามมาเสียบสักที
“แบบนั้น อ่าาส์” ผมจับเอวของเธอแน่นพร้อมกับกดตัวเธอลงมาด้วยเพื่อที่จะได้เร็วกว่าเดิม
“อื้ออ…แบบนี้มันแน่นอะ” เธอพูดขึ้นพร้อมสีหน้าที่โคตรจะทรมานแต่สำหรับผมมันโคตรเซ็กซี่
“ค่อยๆลง” ผมพูดขึ้นพร้อมกับช่วยเธอไปด้วยเพราะท่านี้มันทั้งแน่นและค่อนข้างจุก
“อ่าาาาา” ทันทีเมื่อลงมิดด้ามเธอก็เริ่มขย่มสะโพกบนตัวของผม
“อื้อ…อ๊ะ ๆ อ๊ะ ๆ อ๊ะ ๆ”
“ซี๊ด…อ่าา แรงๆ” ผมพูดขึ้นพร้อมจับเอวของเธอให้ขย่มลงให้ถูกจังหวะเพราะตอนนี้เธอเป็นมือใหม่
“อ๊ะ ๆ อ๊ะ ๆ อ๊ะ ๆ อื้อออ”
“อ่าาา…แบบนั้น เน้นๆ”
“อ๊ะ” เสียงร้องของเธอดังขึ้นทันทีเมื่อผมเด้งแก่นกายสวนขึ้น
กลีบดอกไม้งามที่ตอนนี้กำลังกลืนกินแก่นกายของผมและค่อยๆขยับขึ้นลงตามจังหวะ
ภาพตรงหน้าของผมคือที่สุด
“อ่าาา…เน้นๆ แบบนั้น” ผมพูดขึ้นเมื่อเธอขย่มสะโพกลงมาและทำได้อย่างถูกใจ
“ซี๊ดดด…โคตรเสียวว”
“อ๊ะ ๆ อ๊ะ ๆ อ๊ะ ๆ อ๊ะ ๆ”
“ถอดเสื้อ” ผมพูดพร้อมกับจับเธอถอดเสื้อก่อนจะก้มหน้าลงไปคลอเคลียกับหน้าอกอวบของเธออย่างอดไม่ได้เพราะตอนนี้มันล่อตาล่อใจผมเหลือเกิน
“อ่าาา…อย่าทำแบบนั้น...ซี๊ดดดด” คนที่ชอบพยศแอ่นหน้าอกขึ้นเพราะความเสียวส่วนสองมือคล้องคอของผมและสะโพกยังขย่มต่อไปเรื่อยๆ
โคตรเก่ง
ผมทั้งดูดทั้งเลียหน้าอกอวบทั้งสองข้างสลับไปมาพร้อมกับขยำไปด้วย อยากจับอยากขยำให้แตกคามือเพราะมันทั้งใหญ่ทั้งนิ่ม
“อ่าาา…อย่าบีบแรง” เธอพูดขึ้นพร้อมกับนิ่วหน้าเพราะความเจ็บเพราะตอนนี้หน้าอกของเธอเป็นรอยแดงตามมือผมไปแล้ว
“โทษที” ผมพูดขึ้นอีกครั้งแต่ก็ยังไม่หยุดการกระทำ จังหวะแบบนี้ให้อ่อนโยนให้ก็คงไม่ได้
“ซี๊ดด…ไม่ไหวแล้ว เสียวหัวฉิบ” ผมสบถออกมาเมื่อใกล้จะเสร็จเต็มทน
ผมจับเธอให้นอนลงพร้อมกับจับขาเรียวของเธอพาดบ่าก่อนจะกระแทกแก่นกายเข้าหาเธอทันที
ตั่บ ! ตั่บ ! ตั่บ ! ตั่บ ! ตั่บ ! ตั่บ ! ตั่บ ! ตั่บ !
“อ๊ะ ๆ อ๊ะ ๆ อ๊ะ ๆ อ๊าาา แรงเกินไปแล้ว”
“ซี๊ดดด…ฉันเบาไม่ได้ทนหน่อยละกัน” ผมพูดขึ้นพร้อมอัดแรงกระแทกเข้าหากลีบดอกไม้งามอีกครั้ง เพราะความที่ใกล้เสร็จแล้วจะให้เบาก็กระไรอยู่ก็ขอกระแทกเน้นๆไปเลยละกัน
“อ๊ะ ๆ อ๊ะ ๆ อ๊ะ ๆ อ่าาา”
“อ่าาา...โอ้ววว เธอแม่งเอามันฉิบหาย”
❤️
มาแล้วค่าาาาาา