Nasa living room si Rodrigo. Nakaupo sa mahabang sofa at nakabukas ang telebisyon na nasa kanyang harapan. Nakatingin ang mga mata niya roon. Sinasabayan niya nang pag-inom ng alak na nasa hawak niyang kopita ang panunuod ng isang nakakatawang palabas.
Ngunit kahit isang ngiti ay hindi sumilay sa labi ni Rodrigo. Kahit ang pinakamaliit na ngiti ay hindi pumorma sa labi niya. Nakatingin man siya sa telebisyon ngunit wala doon ang kanyang atensyon. Malalim ang kanyang iniisip at hindi niya alam kung kailan aahon.
Ilang sandali pa ay napahinga nang malalim si Rodrigo. Hindi niya alam kung hanggang kailan siya ganito. Ilang linggo na ang lumipas ngunit para sa kanya, parang kahapon lamang nangyari ang lahat.
Samantala, papasok na ng mansyon si Warren ng mapahinto ito sa tapat ng malaking pi
