ตอนที่ 32 : ความฝันและความจริง
ชายหนุ่มร่างสูงเดินอยู่บริเวณท่าเทียบเรือ เป็นท่าเรือสำหรับนักท่องเที่ยวที่ชอบนั่งเรือชมวิวทะเล แสงแดดอ่อนๆตกกระทบกับพื้นผิวทะเลทำให้เกิดภาพที่สวยงามส่องแสงระยิบระยับราวกับเพชรเม็ดงาม สายตาคมจ้องมองภาพนั้นอยู่นานสองนาน ลมทะเลโชยกระทบกับใบหน้าคมคาย ร่างกายกำยำสวมเสื้อผ้าสบายๆตามสไตล์คนมาเที่ยวทะเล เสื้อเชิ้ตแขนสั้นแนวฮาวายสีขาว ปลดกระดุมลงจนเห็นแผงอกแกร่ง กางเกงขาสั้นเสมอเข่าสีเดียวกัน สวมรองเท้าแตะธรรมดา
"รอนานไหม"
เสียงหวานดังขึ้นทำให้ใบหน้าคมคายหันไปมอง สายตาคมมองร่างอรชรที่สวมชุดเดรสยาวสีขาว การแต่งตัวของเธอกลายเป็นสาวหวานและน่ารักชวนหลงใหล ริมฝีปากหนาคลี่ยิ้มเมื่อคนตรงหน้าส่งยิ้มหวานให้
"ไม่นาน"
มือเรียวเล็กเข้ามาจับและประสานกับมือหนาไว้หลวมๆ ชายหนุ่มก้มมองมือเรียวเล็กนั้นด้วยความพอใจ มือหนาค่อยๆบรรจงเหน็บผมทัดหูให้เธอ
"ไปกันเลยไหม...อันดา"
"อื้
