ตอนที่ 27 : ติดใจ
ฝีเท้าแกร่งก้าวออกจากห้องน้ำ สภาพร่างกายเต็มไปด้วยหยดน้ำ เผยแผงอกแกร่งอย่างไม่อายใคร ท่อนล่างมีเพียงผ้าขนหนูสีขาวพันเอวสอบไว้อย่างหมิ่นเหม่ ผมเผ้าถูกเช็ดให้หมาดก่อนเดินออกมาสภาพต่างจากที่คนอื่นเห็น
ทันทีที่เดินมาถึงเตียงนอนสายตาคมกริบมองหญิงสาวร่างบางที่ใส่ชุดเดิมและพร้อมจะออกไปข้างนอก คิ้วหนาขมวดเล็กน้อยและแสดงสีหน้าไม่พอใจ ถ้าเขาออกมาช้ากว่านี้เธอคงหนีหายจากห้องไปเหมือนคืนนั้น
"จะไปไหน" น้ำเสียงเย็นยะเยือกถามขึ้น
"กลับบ้าน"
แค่เพียงเสี้ยวนาที ไม่งั้นเธอคงเดินออกไปโดยที่เขาไม่รู้ อันดามองใบหน้าคมคายด้วยสายตาเรียบนิ่ง ต่อให้น้ำเสียงนั้นฟังดูน่าขนลุกแต่เธอไม่กลัว ฝีเท้าเรียวเล็กก้าวไปข้างหน้าไร้ซึ่งความกลัว ทำไมเธอต้องทนอยู่ที่นี่ด้วยในเมื่อมันไม่ใช่คอนโดหรือบ้านของตัวเอง แถมที่นี่ยังเป็นคอนโดของผู้ชายที่เธอไม่ชอบหน้า การมาที่นี่ของเธอคือการบังคับมากกว่าเต็มใจ
พร
