ยัยตัวร้ายที่น่ารัก

ผมให้คุณ

เพราะเตียงนอนที่ไม่คุ้นเคย ทำให้ผ้าแพรหลับไม่ค่อยสนิท เธอจึงตื่นมาแต่เช้า แม่บ้านถามถึงว่าต้องการอะไรเป็นพิเศษหรือเปล่า

ผ้าแพรปฎิเสธออกไปพร้อมยิ้มน้อยๆก่อนจะสวมรองเท้าผ้าใบ ลงไปเดินข้างล่าง

เช้ามืดแบบนี้แสงไฟสว่างกระจายเป็นจุดๆ คนงานออกมาเริ่มงานแต่เช้ามืด กุหลาบกำลังแย้มเต็มแปลงไปหมด

ผ้าแพรบอกแม่บ้านว่าจะลงแปลงดอกไม้ ก่อนจะวิ่งเหยาะๆลงไป แปลงกุหลาบหน้าบ้านคลี่แย้มดอกตูมสีชมพู ผ้าแพรอยากจะได้เหมือนกัน แต่เกรงใจคนเลี้ยงที่เค้าคุยให้คุณป้าฟัง

เธอเลยได้รู้ไปด้วย เกษตรอำเภอ ไม่เคยเห็นคนสวยหรอ มองตาค้างเลย ผ้าแพรพูดออกมาคนเดียว คนงานสาวๆมองคุณผ้าแพรตาโต เสียงฟังสำเนียงไม่ชัดนักบอกกันว่า ดารา มาจากกรุงเทพ ผ้าแพรหัวเราะออกมา

"ไม่ได้เป็นดาราหรอก" ก่อนจะตอบออกไปขำๆ แปลงกุหลาบกว้างสุดลูกตา มีกุหลาบหลายสีวางกองเรียงกันนับหมื่นดอก แผนกตัด แผนกคัด ทำงานมือเป็นระวิง สว่างแล้วคุณป้าตื่นหรือยัง

ต้นไม้สวมชุดบอล ตื่นมาแต่เช้า กุหลาบล้อตแรกจากน้ำชีวภาพจะคลี่บานวันนี้ เค้าหวังว่าจะไม่มีหนอนมาเจาะด้านในดอกให้กลีบเสียหาย เสียงปั่นจักรยานออกไปข้างนอกทำให้แม่ส่ายหัว วันนี้วันหยุด อีกสักพักครูนิดคงมา แต่ลูกชายนางชิ่งออกไปเสียก่อนแล้ว

ร่างบอบบางที่ยืนอยู่หน้าแปลงทำเอาเค้าใจสั่น แค่เห็นคนสวยเท่านั้นแหละ ต้นไม้บอกกับตัวเอง อาหารเย็นเมื่อวานอร่อยสมคำร่ำลือ

ต้มจืดมะระยัดไส้ กุ้งผัดเห็ดหอมสด และ ปลาทอด อร่อยจนเค้าอยากจะเติมข้าว แต่เกรงใจเจ้าของบ้านเหลือเกิน

ต้นไม้ปั่นจักรยานให้ช้าลงอีก เช้านี้สภาพนี้เค้าไม่อยากเจอเธอเลย มือบางชมกุหลาบที่บานออกอย่างมีความสุข

"แปลงนี้ดมได้ ไม่มียา " เสียงทุ้มบอกเธอ ผ้าแพรหันไปมองคนที่เพิ่งเดินมา แล้วยิ้มทักทาย

"มาดูผลงานแต่เช้าเลยหรอ"

เธอถามเค้า ต้นไม้มองเธอใก้ลๆ กางเกงผ้ายืดขายาว เสื้อยืดตัวยาว กับรองเท้าผ้าใบ ก็ยังสวย มือหนาหยิบดอกกุหลาบขึ้นมาดู กลีบดอกแข็งแรง ฐานดอกสวย สีสันสด เค้าตัดกุหลาบมาหนึ่งดอก ก่อนจะส่งให้เธอ

"ผมให้ คุณเอาไปดูทีนะ ว่าเวลาบานเต็มที่แล้ว เกสรข้างในมีหนอนหรือเปล่า"

น้ำเสียงเป็นงานเป็นการ ขัดกับท่าทางเขินอาย ผ้าแพรยิ้มแล้วรับมา

"ได้ค่ะ ฉันจะเอาไปดูให้แล้วจะบอก" เสียงหวานบอกขอบคุณก่อนจะขอตัวเข้าบ้านไป

"ไม่ควรเลย ไม่ควร"

ต้นไม้บอกกับตัวเอง เค้าไม่เคยคิดว่า ผู้หญิงที่ถูกใจเค้าจะสวยจัดขนาดนี้ ท่ามั่นใจและเปิดเผย ยิ่งถูกใจเค้ามากไปอีก สเปกของเค้าสมัยเรียน คือคนเรียบร้อย นุ่มนวล ไม่ใช่แต่งตัวจัดแบบนี้เลย ไม่ควรเลย เค้าไม่ควรตัดดอกไม้ให้เธอเลย

ผ้าแพรยิ้มออกมาน้อยๆ

" ตาทึ่มเอ้ย จะจีบผู้หญิงยังไม่กล้า ช่วยเอาไปดูเกสรดอกไม้หน่อย คนบ้าเค้าจะกลับพรุ่งนี้แล้ว ไม่ทันเห็นมันบานหรอก "

เธอบ่นออกมาก่อนจะหาแก้วน้ำเสียบกุหลาบสีชมพูเอาไว้บนโต๊ะอาหาร

ครูนิดนั่งรอที่หน้าบ้านด้วยความหงุดหงิด เมื่อวานเสียงร่ำลือถึงความสวยของหลานสาวคุณกรุณาดังกระหื่มทั้งตลาด

เธอมีประชุมจนค่ำ เลยไม่ได้แวะมาที่นี่ เช้านี้มาแต่เช้าหวังจะได้มาพบหน้าเค้าก็ต้องผิดหวัง ต้นไม้ออกไปดูกุหลาบที่ทดลองไว้แต่เช้าแล้ว ไปดูกุหลาบ หรือ ไปดูหลานเจ้าของสวนกุหลาบกันแน่

เธอนั่งรอด้วยใจขุ่นมัว ต้นไม้ปั่นจักรยานเข้ามา เห็นมอเตอร์ไซด์จอดอยู่ก็ถอนหายใจออกมา แฟนเค้าสมัยเรียน สเปกของเค้าก็คล้ายๆกับนิด แต่ก็คบกันไม่กี่เดือนก็ต้องจบกันไป ตัวนิดเองก็เรียบร้อย ดูเป็นแม่บ้านอย่างที่เค้าชอบ แต่ทำไมถึงไม่ถูกใจเค้า ต้นไม้คิดในใจ

"นิดได้ข่าวมาว่า หลานสาวคุณกรุณา เธอสวยเหมือนดารา จริงไหมต้น"

ครูนิดถามออกมาระหว่างร่วมทานมื้อเช้าร่วมกัน ต้นไม้พยักหน้าเบาๆ ครูนิดหน้าร้อนผ่าวด้วยความโกรธ เจอกันแล้วสิถึงได้รู้ว่าสวย

"สวยขนาดนั้น คงมีหนุ่มๆจีบเยอะแน่ๆ คนหล่อ คนสวย ในกรุงเทพ ก็เหมาะสมกันดี"

เธอพูดออกมา อย่างตัดไฟซะตั้งแต่ต้นลม ต้นไม้คิดตาม จริงสินะ สวยขนาดนั้น คนตามจีบเพียบแน่ๆ