เช้าวันใหม่มาเยือน สายลมจากด้านนอกพัดผ่านสองร่างที่กอดกันไว้แน่น สำหรับชายหนุ่มการมีอีกคนอยู่ข้าง ๆ มันทำให้เขาไม่กล้าจะหลับด้วยซ้ำ ตัดภาพไปที่ร่างบางบนเตียง หลี่รั่วหลานหลับสบายจนเขาคิดว่าต่อให้ฝนฟ้าจะถล่มก็คงไม่ตื่น ด้านนอกเริ่มมีการเตรียมเปลี่ยนเวรยามอีกครั้งหลังจากนี้หนึ่งชั่วยามจะต้องเตรียมตัวออกเดินทาง
“หลี่รั่วหลาน” เขาลองเรียกและเป็นไปตามที่คิดนางยังคงนอนนิ่งดังเดิมสภาพแบบนี้น่ะหรือจะออกไปอยู่ข้างนอก หากถูกอุ้มกลับไปตอนกลางคืนจะรู้เรื่องรึเปล่าเถอะ แล้วแบบนี้จะไม่ให้ห่วงได้อย่างไร
“ถ้าไม่ลุกจะสายเอานะ” น้ำเสียงทุ้มเอ่ยชิดใบหู ตอนแรกเด็กขี้เซาทำทีจะไม่ตื่น นางกอดหมอนข้างใบใหญ่ที่แสนอบอุ่นไว้แน่นก่อนจะเริ่มรู้สึกว่ามีบางอย่างแปลก ๆ พอลืมตาขึ้นมาก็พบว่าตนเองอยู่ในจุดที่ไม่ควรเอาเสียเลย
“ขะ ขอโท- อ๊ะ!” ด้วยความร้อนรนคนตัวเล็กถอยหลังไปจนหล่นเตียง จังหวะที่กำลังจะร่วงลงพื้นแขนเล็กก็ถู
