“ทางนี้” ร่างบางถูกดึงให้ไปหลบหลังรถม้า ไม่เพียงซุนเหว่ยเท่านั้นที่รับรู้ได้ถึงความผิดปกติ กู้หยุนฟ่านเองก็ส่งสัญญาณมือให้ทหารในสังกัด ซุนเหว่ยจึงยกมือตอบเป็นนัยว่าศัตรูจะมาในทิศทางไหนพร้อมทั้งแจ้งแผนรับมือก่อนจะปลีกตัวออกมา “คุณชายไปช่วยแม่ทัพกู้เถอะเจ้าค่ะ ข้าดูแลตนเองได้” การมีอยู่ของนางจะทำให้เรื่องราวในนิยายเปลี่ยนไปมากขึ้นทุกที เวลานี้บุรุษข้างกายควรอยู่กับจางเหรินสิ “พวกเขาไม่คาดหวังกับขุนนางบุ๋นที่เก่งเรื่องแผนการหรอก” “แต่-” “ข้ารู้ว่าตนเองควรอยู่ที่ใด” พริบตานั้นนกตัวหนึ่งร้องลั่น มันถูกฝึกมาให้ส่งสัญญาณเมื่อมีภยันตราย ทหารทั้งหมดตั้งขบวนพร้อมโจมตี พื้นดินสั่นสะเทือนจากเสียงฝีเท้าที่ใกล้เข้ามา คนทั้งหมดผ่านสมรภูมิมากมายทำให้พวกเขามิได้หวาดกลัวเรื่องที่จะเกิดหลังจากนี้ แม่ทัพหนุ่มชักกระบี่เตรียมพร้อม เบื้องหลังเขามีร่างสั่นเทาของหญิงสาวสองคน จางเหรินกอดองค์หญิงไว้แน่น นางมองไ