มือเล็กลูบไปบนใบหน้าหล่อเหลา ซุนเหว่ยไม่กล่าวสิ่งใดเขายังคงปล่อยให้หญิงสาวสัมผัสได้ตามใจ ดวงเนตรสีอ่อนจับจ้องมายังใบหน้าหวานซึ้งคล้ายต้องมนต์เสน่ห์ที่นางร่ายทิ้งไว้ แม้จะโหยหาแต่ก็ไม่เข้ามาแตะต้อง กระเรียนหนุ่มยังคงรอคำอนุญาตจากปากนาง เขารู้ดีว่าเรื่องที่จะเกิดขึ้นหลังจากนี้จะทำให้ตนถลำลึกเกินกว่าจะถอนใจออกมาได้โดยง่าย
แววตาดอกท้อสั่นไหว นางต้องการเขาจริงแต่มิได้ปรารถนาจะช่วงชิงชีวิตที่เหลือต่อจากนี้ของเขา
“เหตุใดจึงตั้งเงื่อนไขให้ตนเองว่าต้องอยู่กับข้าตลอดไปทั้งที่จะทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นระหว่างเราก็ได้” ในนิยายเขาที่ไม่เคยให้ค่าหลี่รั่วหลานในฐานะภรรยามาวันนี้กลับผูกตัวติดกับนาง การเข้ามาในร่างนี้มีผลกับเนื้อเรื่องและตัวละครทั้งหมด เกรงว่านิยายเรื่องนี้จะไม่มีวันกลับเป็นดังเดิมได้อีกต่อไป
“แล้วเจ้าเล่า ทั้งที่ทรมานแต่เลือกจะไม่ขอร้องกู้หยุนฟ่าน เหตุผลที่เจ้าสัมผัสข้าและอยู่ด้วยกันตอ
