ตอนที่ 8 : คลุมเครือ และสับสน
“นี่เธอไม่เข้าใจหรือไง! ที่ฉันต้องการก็คือแค่ได้อยู่ใกล้ๆ เธอ ชัดพอหรือยัง!”
เสียงของหมอนั่นดังก้องอยู่ในหูของฉันซ้ำไปซ้ำมา แต่ด้วยนิสัย ฉันก็ตีสีหน้าเรียบเฉยแล้วถามกลับไป
“ทำไมล่ะ?”
“เพราะว่า...” โฮมทำท่าอึดอัด คิ้วเรียวขมวดเข้าหากันอย่างครุ่นคิด
“เพราะ?”
“เพราะว่า...”
ฉันจ้องหน้าเขานิ่ง แต่โฮมก็ยังอึกอัก
“เพราะ...”
“-__-^” ตกลงว่าชาตินี้ฉันจะได้คำตอบไหม เป็นผู้ชายก็ต้องหนักแน่นหน่อยดิ!
“ก็เพราะว่าช่วงนี้เธอจะอยู่ใกล้โมไง! ถ้าฉันได้อยู่ใกล้ๆ เธอ ฉันก็จะได้อยู่ใกล้ๆ โมด้วย!!” โฮมตอบขณะที่ใบหูของเขาแดงก่ำ
“อ๋อ...” ฉันลากเสียงยาว
นี่ฉันกำลังคาดหวังอะไรอยู่ คิดแล้วเจ็บใจตัวเองชะมัด
“เป็นเพราะโมนั่นเอง...” ฉันพึมพำ ใจมันรู้สึกหวิวๆ กับคำตอบ ทั้งที่ฉันน่าจะรู้อยู่แล้วว่ามันน่าจะเป็นแบบนั้น
ก็เขาออกตัวว่าชอบโมมากนี่นา
“ฉันแค่แอบหวังว่า...นายจะเป็นห่วง
