(Filipino) NOT A SAINT (Erotic Romance 18+)

Chapter 6: A new cage is built

=DISCLAIMER=

©2021 NOT A SAINT written by JL Dane

All rights reserved. This is an original work of fiction and the results of a mind’s imagination. Any Names, characters, businesses, places, events, and incidents are either the products of the author's imagination or used in a fictitious manner. Any resemblance to actual persons, living or dead, or actual events is purely coincidental.

Do not distribute, publish, transmit, modify, display or create derivative works from or exploit the contents of this story in any way without the Author’s written permission or publisher except for the use of brief quotations in critical articles or reviews.

Stealing is a crime, please avoid Plagiarism. If this content is captured and published, the offender can be traced and will face the full extent of the legal ramifications stated by the law.

Please follow/subscribe, comment, and add this to your library.

***************

HINDI ko alam pero kumabog ng mabilis ang dibdib ko lalo na sa pwesto naming dalawa. Nakapaimbabaw siya sa akin at ang kamay nitong nakapaikot sa baywang ko ay nakatukod na sa gilid ko upang hindi tuluyang makadagan siya sa akin. Naririnig na siguro niya ang lakas ng t***k ng puso ko ngayon o pareho na ring malakas ang t***k ng puso naming dalawa.

Hindi dahil tumitibok o tamang sabihing kumakabog ang dibdib ko ay magkakagusto na ako sa kanya. Hindi siya ang lalaking magbabago sa tunay kong katauhan.

Inalis niya ang nakatukod na kamay at idinampi sa mukha kong natabunan ng ilang hibla ng sarili kong buhok. Dahil hanggang halos baywang na ang wavy brunette kong buhok ay tumabon talaga iyon sa mukha ko.

"Napakaganda mo Celestine. Your face is like an Angel. Your body is like a doll I wanted to cherish in my hands and wetting my lips in your every inch."

Napalunok ako sa sinabi niya at tila ramdam ko na nga ang naglalaro sa isipan niya nang may matigas na bagay ang tila sumusundot sa tiyan ko.

"I can't wait the moment to call you mine," halos bulong niya sa akin. Ramdam ko ang init ng kanyang paghinga. Puno ng makamundong pagnanasa. Nangingitab pa ang mga mata niyang sabik na madala ako sa ikapitong langit. Huwag siyang pakasisiguro dahil hindi iyon mangyayari at hindi na mauulit pa.

Marahas kong tinulak ang maruming kamay niya para hindi na dumampi sa pisngi ko. Wala yata sa katawan niya ay may kalinisan.

"Alam mo ba kung gaano kaamo ang mukha mo? Siguradong may iba pang bagay ang mas aamo sa akin. The thing between your legs, Celestine... And I can't make a day without tasting your lips."

Sasampalin ko na sana siya nang hilahin nito ang kamay na nasa likod ng ulo ko dahilan para tumunog ang pagkakabagsak ng ulo ko sa malamig na sahig. He presses both my arms above my head and kiss me harshly.

"Ahh.. That was so sweet, Celestine. Your lips is aching to taste my lips. Titiyakin kong bago pa tayo makasal ay makukuha ahhh--"

Napasigaw ito ng mariin nang tuhuran ko ang bagay na iniingatan nito.

"That will never happen, a*shole. Adios!" Asa siya. Hinding-hindi ko siya papatulan.

Mabilis kong hinila ang luggage bag at nagkukumahog na makalayo sa impyernong bahay na iyon.

Naglakad ako hanggang sa kabilang kanto saka nagtawag sa nakaparada ng Taxi.

Hindi na talaga ako dapat nagtatagal doon lalo pa at nalaman kong doon pa yata balak tumira ng lalaking iyon. Hindi ko siya gusto. Bastos siya at nakadidiri! Nakasusuklam silang lahat. Lahat sila ay katawan lang yata ang habol sa babae. Kapag nakuha na ang gusto ay iiwanan na rin sa ere, matapos paglaruan. I will never be like that. Never again.

Nakita kong nakatayo na sa labas ng bahay—sa gate si ate Roa at hinihintay ako nang huminto ang Taxi na kinalululanan ko.

Nakangiti pa siyang sinalubong ako ng yakap.

"Thank you so much, ate sa pagpapatuloy sa akin dito." Humiwalay rin ako ng yakap.

Nakasuot lang siya ng walking pants at black straight jacket at naka-slipper.

Alam ko namang busy siya at naaabala ko siya kaya lang ayaw ko talagang mag-stay sa bahay lalo na at umaali-aligid pa ang many*k na Bellevera na iyon.

"Pumasok na tayo sa loob, malamig sa labas at baka umulan pa." Saka niya hinila ang luggage ko para ipasok sa loob ng gate.

Hindi kalakihan kumpara sa Mansion House ang up and down na bahay ni Ate Roa. Dapat nga raw wala ng second floor, kaya lang gusto raw niya ng terrace kaya may second floor na.

Maaliwalas, malinis at maliwanag ang loob ng bahay niya. May malaking vase malapit sa pintuan na kulay abo at mga halaman din. She loves plants and it is all based on her landscape plan. Mula rito ay kitang-kita ang iba't-ibang klase ng mga halaman na karamihan ay home based plants na hindi na kailangan ng masyadong aras at tubig. I am wondering when she used to water all her plants?

"Kahapon ko lang sila nadiligan. Pumunta ka na rito sa kusina para maghapunan. Tiyak hindi ka pa kumakain," aya nito sa akin habang nagsasalin ng tubig sa baso mula sa pitcher.

Napahinto ako sa sinabi niya. Nalaman kaagad niya ang laman ng isipan ko, samantalang nakatingin lang naman ako sa mga halaman niya. Mabilis ang instinct niya at catch-up sa lahat kaya gustong-gusto ko si Ate Roa.

Lumapit ako sa dining area na pinaghalong black and white ang motif. Samantalang sa sala ay green and white.

Biglang tumunog ang tiyan ko nang akmang hihilahin ko na sana ang upuan.

"Sabi ko na. Gutom ka. Kumain ka na at huwag ka ng mahiya. Nakakapunta ka naman dito sa bahay dati pero ngayon mo lang nakita ang ayos ng bahay. Pinaayos ko talaga ang lahat. Para mas maaliwalas."

Nginitian ko lang si Ate Roa saka tuluyan ng hinila ang upuan.

"Nag-away na naman kayo ng Mommy mo, right? Hindi ako takbuhan ha. At hindi ko rin ito-tolerate ang mga ginagawa mo. I will never baby-please you. Kagaya ng napag-usapan. Dalawang gabi lang." My instinct is right. She will not moved. Hindi siya palayag na mag-stay ako ng matagal dito.

"Oo, Ate. Salamat."

 CHICKEN SALAD ang hinanda niya at pesto pasta. Gusto ko sanang mag-rice pero mukhang on a diet siya.

"Kuntian lang ang kain, baka masira ang figure mo," puna niya nang damihan ko ang sandok ng pasta sa plato ko. "Mga gulay at organic talaga ang hinanda ko para sa kalusugan mo. May pipirmahan ka ulit na panibagong kontrata para sa endorsement ng isang healthy and dietary drink. Kaya kinakailangang maganda ang figure mo."

 Hindi ko na pingpatuloy ang pagsandok ng marami. Tama naman siya.

 "By the way, kailan ang balik mo sa Far Asia?" Ang tinukoy niya ay ang Airlines kung saan babalik ako sa trabahong flight attendant.

 "Sa makalawang linggo po. Kaa-approved lang ng letter ko." Nag-appeal kasi ako na babalik ako sa trabaho. I didn't resign but I asked them for a vacation. Na-approved naman ang vacation pero na-pending ang pagbabalik ko sa trabaho dahil sa maraming issues at kasama na roon ang pag-part-time ko sa modeling. Ginawa nilang issue kahit na matagal na nilang alam na model naman ako simula noong dalagita pa ako."

 "Okay. Good for you, lalo na at namatay na ang daddy mo."

 Hindi na ako kumibo at tinapos na lang ang pagkain.

 Nagprisinta na akong ako na ang maghuhugas ng plato pero pinigilan niya ako. Masisira lang daw ang kamay ko.

 Kaya nang matapos siyang magligpit at mag-ayos ay hinatid niya ako sa isang kwarto sa salas. Iyon ang ginawa niyang Visitor's room, samantalang nasa second floor naman ang kwarto niya na karugtong ang malawak niyang terrace.

 Okay naman ang kwarto. Paint of white and light purple. Maaliwalas din. Tanaw ko na nga sa labas ng  malaking bintanang natatabunan ng manipis na kurtina ang malakas na bagsak ng ulan. Marahil ay nakikisama sa akin ang ulan, kaya umulan ngayong gabi.

 Nag-ayos muna ako ng katawan sa c.r. na katabi ng kwarto. Naghilamos, nag-tooth brush at nagpalit ng night sleeping gown. Dinala ko ang damit sa kwarto at isinampay lang sa upuan.

 Pagpasok sa kwarto ay naghanda na ako sa pagtulog nang biglang tumunog ang cellphone sa loob ng suot kong pants kanina.

 Napilitan tuloy akong tumayo at tingnan iyon. It was an unregistered number but the point of those words are all referring to that perv*rt bastard. Mom really gives me that headache bastard.

 'Keep your door closed or I might sneak on u tonight.'

 Pagkabasa ko pa lang ay parang gusto ko ng ibalibag ang phone. That d*amn! He's really an a*shole!

 Bakit ko kailangang i-lock ang mga pinto? I'm sure Ate Roa's security is tight at may malapit lang na mga gwardiya na nadaanan ako kanina nang bumaba ako rito sa subdivision. And I'm sure the vicinity will be alerted especially the neighbors if I screamed.

He just mocking at me making me hallucinated. Screw him!

I just leave the nightlight lamp on from the bedside stand cabinet. Ayaw ko ng masyadong madilim, just little dim light is enough.

I started to fix myself underneath the comforter. I should have adjusted the aircon. I felt cold. But it's fine, the warmth of the comforter gives me comfort. How I wish I can see my Dad in my dreams. I missed him a lot.

Hindi ko namalayang nag-init na ang sulok ng mga mata ko. Tuwing naaalala ko ang real Dad ko, I always missed him. Siya lang ang tanging nagmahal at nag-aruga sa akin. He always cared for me. Unlike Mom, she didn't even bother to check me out where I am or how I am. She always cares for herself.

I forcefully closed my eyes before the tears fall down streamingly into my cheeks. I hate crying. I wanted to die but I still wanted to fight.

Maybe after a few minutes, I might fall into a deep sleep.

I hope to see you in my dreams dad, my real dad.

I don't know how long I am closing my eyes. I just wanted to sleep, when suddenly I felt something is moving around my feet. And felt like there is someone standing at the end of my bed.

Hindi ako dumilat. I just remained my eyes closed. Nagpapanggap lang akong tulog. Muli kong naramdamang may humihila pababa ng comforter ko at para akong hinuhubaran.

Mas lalong dumiin ang pagkakapikit ko at kuyom ang mga palad. Naramdaman ko na ang lamig ng aircon nang tuluyan ng mawala ang comforter na nakatabing sa katawan ko.

Napadilat na ako at sisigaw sana nang maramdaman ko ang malaking kamay na nakatakip na sa bibig ko. Nanlaki ang mga mata ko nang maaninagan ko ang kabuuhan ng kanyang mukha.

The eyes screaming for something bigger than affection. I can feel the weight of that body from the top of my own body.

"You can hide, but you can't run, Celestine... Tonight, you're going to be mine!"

Dumagundong ang matigas na boses niya sa kabuuhan ng kwarto kasabay ang mala-demonyo niyang pagtawa.

I screamed hardly loud. Pero dahil nakatakip ang palad niya ay halos kahit ako ay hindi ko marinig ang sarili kong tinig. All I can say is I need help and I need to escape from him.

Pinagsisipa ko siya gamit ang lahat ng lakas ko. Nakaupo na siya sa bandang tiyan ko at patuloy sa pagtawa. His lecherous eyes are like a devil, reddish and uttering for lasciviousness. I can feel the weight of his stare, scanning my soul. That feeling from his stare is another nightmare, the look from his eyes is like making me choke to death when he's not even touching my neck.

Nothing I could do but to utter a prayer.

Of all people.. Just not him.

Not Ezekiel Bellevera.